สิงสวาท

ทางสะดวก

ตอนที่ 8

ภาสกรณ์ได้เข้ามาทำงานแทนบิดาของเขาตั้งแต่ปัทมาภรณ์แต่งงานเข้าบ้านได้เมื่อหนึ่งปีก่อน โดยที่เขาได้รู้ความลับจากบิดาของเขาว่า บิดาของยุทธนานั้นแท้จริงแล้วเอาลูกของตนกับเมียน้อยมาให้ยุทธนาที่เป็นเพียงลูกติดนั้นเลี้ยงไว้เอาไว้ เขาก็เพิ่งรู้ว่าอนุชิตเพื่อนสนิทของเขาไม่ใช่ลูกชายของยุทธนาจริง ๆ แต่เป็นลูกของคุณพฤษ ยุทธนานั้นก็ไม่ใช่ลูกแท้ๆของคุณพฤษ เขาจึงถูกใช้งานอย่างไม่ปรานี ต่างกับอนุชิตเพื่อนของเขาที่ทำตัวไร้สาระไปวัน ๆ

“รู้แล้วก็อย่าปากเสียไปบอกใครล่ะ” คุณภาคย์เอ่ยเตือนลูกชาย ที่เพิ่งจะรับงานต่อจากเขาไม่กี่วัน แต่ถึงกระนั้นถ้ามีอะไรสำคัญคุณพฤษก็ติดต่อกับเขาโดยตรงอยู่แล้ว ภาคย์จึงไม่หนักใจอะไรหากให้ลูกชายไปทำหน้าที่แทนบ้างเป็นครั้งคราว ส่วนคุณพฤษก็เห็นว่าภาสกรณ์เป็นเพื่อนสนิทของอนุชิตลูกชายแท้ ๆ ของตน จึงวางใจ

ภาสกรณ์เองก็ไม่เคยคิดจริงๆ ว่าจะมีโอกาสได้เชยชมนายสาว แต่เมื่อครั้งนี้โอกาสมาถึง เขาคงไม่ปล่อยให้หลุดมือไปแน่ ๆ ทนายหนุ่มค่อยๆ ปิดประตูห้องเจ้านายสาวอย่างแผ่วเบา แสงจากนอกหน้าต่างสาดส่องมาเพียงเล็กน้อย ทำให้เห็นหน้าของปัทมาภรณ์นอนหลับห่มผ้าอยู่บนเตียง แทบไม่ต้องเดาภาสกรณ์ก็รู้ทันทีว่าภายใต้ภายห่มผืนใหญ่นายจ้างสาวอยู่ในสภาพที่เปลือยเปล่า แต่เขามีเวลาไม่มากนัก เพราะทุกคนในบ้านใกล้จะกลับกันแล้ว จึงตัดสินใจถอดเสื้อผ้าของตนเองออกจนหมด และเขาก็อยากเห็นรูปร่างของปัทมาภรณ์ให้ชัดเจนกว่านี้จึงเดินไปเปิดไฟในห้องให้สว่าง ก่อนจะเดินกลับมาที่เตียง แล้วดึงผ้าห่มของเธอออกจากร่างอย่างรวดเร็ว

ปัทมาภรณ์เปลือยกายนอนล่อนจ้อนนอนอยู่บนเตียงจริงๆ หน้าอกตั้งเต้าทั้งสองข้าง ขณะที่แพรสีดำยังคงมีคราบไคลของน้ำรักติดอยู่ประปราย ภาสกรณ์มองดูด้วยความตะลึงลาน

ปัทมาภรณ์ที่ทั้งง่วงทั้งเพลียคิดว่าเขาเป็นนายคม เธอจึงออกปากด่าขึ้นโดยไม่ลืมตา

“เอาฉันไปตั้งหลายทีแล้ว ยังไม่พอรึไง?”

“คุณปัทให้ไอ้คมเอาไปตั้งหลายที งั้นขอบ้างนะ” ภาสกรณ์ตอบเบา ๆ ทำเอาหญิงสาวที่นอนอยู่ได้ยินเสียงไม่คุ้นถึงกับสะดุ้งเบิกตาค้าง แต่ไม่ทันที่เธอจะได้หลบหลีก ทนายหนุ่มก็กดทับร่างของเธอเอาไว้เสียแล้ว

“ถ้าไม่อยากให้เรื่องนี้รู้ถึงหูสามีคุณละก็ อย่าได้ขัดขืนผม” ภาสกรณ์เริ่มขู่ปัมมาภรณ์ทันที

เนื่องจากเขามีเวลาเหลือน้อย ทนายหนุ่มจึงไม่ได้เล้าโลมนายสาวมากนัก เพราะต้องรีบทำภารกิจอย่างเร่งรีบ โดยกลัวว่าทุกคนในบ้านจะกลับมาเร็วกว่านี้ ภาสกรณ์สอดตัวตนเข้าไปอย่างรุนแรง เขาขยับสะโพกเข้าออกอย่างรีบเร่ง ปัทมาภรณ์รู้สึกจุกไปที่ท้องน้อยเพราะความใหญ่โตและก็ไม่ทันได้เสียวกระสันเลยสักนิด ทำได้ไม่นานภาสกรณ์ก็ปล่อยน้ำอสุจิขุ่นคลั่กเข้าไปในช่องคลอดของเธออย่างเร่งรีบ เกมรักของเขาก็จบลงด้วยน้ำตาและความเจ็บปวดของปัทมาภรณ์ เธอนอนร้องไห้ จากนั้นภาสกรณ์จึงแต่งตัวออกจากห้องไปอย่างผู้มีชัย ก่อนไปเขายังขู่เธออีกว่า

“ไว้มีเวลามากกว่านี้ ผมจะมาหาคุณอีก และอย่าคิดเอาเรื่องนี้ไปบอกกับใคร”

***************************************************************************************************

รุ่งเช้าภาสกรณ์มาทำงานแต่เช้า เขาเจอกับคนขับรถของปัทมาภรณ์จึงเขาไปทักทายอย่างเป็นกันเอง และคุยข่มคนขับรถของปัทมาภรณ์ต่าง ๆ นา ๆ แต่นายคมก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรเขามากนัก เพราะว่าภาสกรณ์นั้นถือไพ่เหนือกว่า อีกทั้งยังเป็นสนิทของอนุชิต ซึ่งไม่ว่าอนุชิตจะพูดอะไรคุณพฤษก็เห็นดีเห็นงามไปหมด ไม่เว้นแม้แต่คุณยุทธนาก็ยังต้องตามใจ

“วันหลังมีของดีก็อย่าเก็บไว้คนเดียวสิวะ” ภาสกรณ์เอ่ยกับนายคมอย่างสะใจ ขณะที่นายคมรู้สึกผิดที่ทำให้นายสาวของมันต้องตกเป็นทาสกามของทนายหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์ เขารู้สึกหึงหวงเธอขึ้นมาทันที และพลางคิดในใจว่า วันหลังกูจะเอาคืนมึงให้ได้

“เออ คมฉันมีข่าวดีจะมาบอกแกวะ” ในขณะที่นายคมเงียบและคิดอะไรอยู่ภายในใจ ภาสกรณ์ก็ยังคุยต่อไป

“ข่าวดีอะไร?” นายคมรีบถามกลับทันที ภาสกรณ์ตบไหล่คนขับรถเบา ๆ แล้วจึงค่อย ๆ พูดด้วยน้ำเสียงที่เบา เหมือนจะให้รู้กันแค่สองคน

“เห็นคุณพฤษบอกว่าจะให้คุณยุทธนาไปประจำสาขาที่ต่างประเทศชั่วคราว น่าจะประมาณอีกสิบวันเนี่ยแหละ เพราะคนเก่าที่โน่นเขาลาออก และฉันจะใช้โอกาสนี้ตักตวงความสุขจากคุณปัทให้มากที่สุดนะ แล้วแกก็อย่าได้เอาเรื่องนี้ไปบอกใคร” ภาสกรณ์เอ่ยอย่างลิงโลด

“คุณภาสอย่าทำอะไรคุณปัทเลย..ผมขอร้องให้มันจบแค่นั้นเถอะ” ชดเอ่ยออกมาจากใจจริง

“แหม แกนี่ทำเป็นพูดดี แกเอาเค้าไปกี่ครั้งแล้วล่ะ?” ภาสกรณ์เหน็บแนมแต่นายคมก็ไม่ได้โต้ตอบเขา ภาสกรณ์จึงพูดต่อไปอีก

“แต่เอาเหอะ สมบัติผลัดกันชม ฉันไม่ถือ” ภาสกรณ์ยักไหล่และหัวเราะอย่างชอบใจ ก่อนที่จะตบไหล่คนขับรถเบา ๆ แล้วเดินจากไป

สามีของปัทมาภรณ์ไปต่างประเทศได้เพียงสองวัน และวันนี้ก็เป็นวันที่สามหลังจากที่เธอเสียตัวให้กับภาสกรณ์ ปัทมาภรณ์ยอมภาสกรณ์ทุกอย่าง และคิดว่าเขาคงจะล่วงเกินเธอได้เฉพาะแค่กลางวัน เพราะกลางคืนจะเป็นเวลาของนายคม แต่เธอก็คิดผิดถนัด

ห้าทุ่มประตูห้องของเธอถูกเปิดออก ปัทมาภรณ์ลุกขึ้นมาอย่างงัวเงีย เพราะเธอเพิ่งจบกิจกามจากนายคมไปได้สักพัก พอไฟห้องถูกเปิดขึ้น เธอถึงกับตกใจ เพราะทั้งนายคมและภาสกรณ์ยืนอยู่พร้อมกันหน้าที่ประตู ภาสกรณ์ไม่พูดพร่ำทำเพลงเดินอ้อมเข้ามากอดนายจ้างสาวอย่างหื่นกระหาย ปัทมาภรณ์ที่ตอนนี้อยู่ในชุดนอนกระโปรงยาวสีขาวนวล ถูกทนายหนุ่มใช้ฝ่ามือบดขยี้ไปที่เต่าเต่งตึงที่ปราศจากบราเซียร์ จะมีแค่ชุดนอนบางเบาซึ่งมันปกปิดไม่ได้เลยสักนิด

“ภาสกรณ์ อย่าทำอะไรฉันเลยนะ” ปัทมาภรณ์ร้องขอความเห็นใจจากทนายหนุ่ม เธอพลางมองหน้านายคม ซึ่งมันก็ยืนส่ายหัว ก่อนหน้านี้ภาสกรณ์ตั้งใจมาหานายคมและให้มันพามาที่นี่หลังจากที่ทุกคนในบ้านหลับกันหมดแล้ว

“อย่าขอร้องเลย ไอ้คมมันสารภาพกับผมหมดแล้ว คืนนี้ผมกับคมจะทำให้คุณมีความสุขแบบคูณสอง” ทนายหนุ่มเอ่ยอย่างยิ้มเยาะ

และปฏิเสธคำขอร้องของหญิงสาว ขณะที่คนขับรถทรุดตัวนั่งที่เตียงปล่อยให้ทนายหนุ่มล่วงเกินเจ้านายสาวอย่างช้ำใจ