“งั้น... นายก็คงกำลังรู้สึกผิด... ใช่ไหมฟาเดล” “ผมไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิดอะไรสักหน่อย” คนที่แต่งกายเสร็จแล้วหันมาเผชิญหน้ากับผู้หญิงที่นั่งนิ่งอยู่บนเตียงด้วยท่าทางห่างเหินและถือตัว แองเจลล่ากัดปากแน่นยังพยายามที่จะยื้อวินาทีแห่งความสุขต่อไปอย่างสุดความสามารถ “ก็เรื่องของฉันยังไงล่ะ นายรู้สึกผิดที่เรา... เอ่อ... เรามีอะไรกัน มันเหมือนกับว่านายกำลังทรยศกับองค์ชายบาร์ซาร์อยู่ ฉันพูดถูกไหมฟาเดล...” “แล้วคุณล่ะแองจี้... คุณไม่รู้สึกผิดต่อองค์ชายบาร์ซาร์เลยหรือ” ทั้งน้ำเสียงและท่าทางของคนตรงหน้าทำให้แองเจลล่าอดสะพรึงกลัวไม่ได้ ทำไมตอนนี้ฟาเดลถึงได้ทำหน้าถมึงทึงแบบนี้นะ ดวงตาก็ดุดันจนหล่อนต้องหลบตา “ฉัน... ไม่ได้รักองค์ชายบ้าเลือดนั่นสักหน่อย ดังนั้นฉันไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด” คนฟังเดินเข้ามาหา จ้องหน้าของหล่อนเขม็ง นี่หล่อนพูดอะไรผิดไปหรือเปล่าทำไมฟาเดลถึงได้ทำหน้าทำตาหน้ากลัวแบบนี้ “ถึง