แสงทองอร่ามของดวงสุริยาจากด้านนอกลอดผ่านผ้าม่านเนื้อดีเข้ามาแต้มผิวกายนวลลออ เจ้าของร่างขยับตัวอย่างเมื่อยขบ ก่อนที่ดวงตาหวานฉ่ำสีน้ำตาลไหม้จะค่อยๆ ลืมขึ้น และกวาดมองไปรอบๆ ห้องราวกับกำลังย้อนเวลานึกไปถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
เมื่อคืนเหรอ? คิ้วโก่งเรียวงามเลิกขึ้นสูงราวกับกำลังใช้ความคิดอย่างสาหัส ก่อนที่เสียงอุทานเบาๆ จะเล็ดลอดปากอิ่มเต็มที่ยังชอกช้ำเพราะแรงจุมพิตออกมา หญิงสาวลุกขึ้นนั่งจากรวดเร็ว และด้วยความไม่ระวังนั่นก็ทำให้บางส่วนของร่างกายที่ถูกใช้งานมาตลอดทั้งคืนเจ็บลึก
“อุ๊ย...”
ใบหน้านวลแดงระเรื่อเมื่อเหตุการณ์เมื่อคืนผุดพรายขึ้นมาในสมองราวกับดอกเห็ดในหน้าฝน เหตุการณ์ที่เต็มไปด้วยความวาบหวาม เสียวซ่าน และน่าจดจำไปชั่วชีวิต
หล่อนกับฟาเดล... ก้าวข้ามเส้นแห่งความจริงไปแล้ว เขากับหล่อนร่วมรักกันอย่างเร่าร้อน บนเตียงแห่งนี้ ดวงตากลมโตหรี่ตามองรอยยุบของที่นอนข้างตัว ความอดสู
