28
ยอมรับมันให้ได้
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
@คอนโดมิเนียมของใบพริก
"ฮึกก!"
“ฉันผิดเองที่เจ็บแล้วไม่เคยจำ
ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าในหัวใจของเขาไม่เคยมีฉันแต่ฉันก็ยังปิดหูปิดตาหลอกตัวเองว่ามันจะเป็นไปได้”
“ฉันมันโง่เองฮึกก…สมแล้วที่ต้องเจ็บปวดซ้ำ ๆ ซาก ๆ อยู่แบบนี้” เอิงเอยร้องไห้สะอื้นออกมาราวกับคนจะขาดใจ ที่ผ่านมาเธอเลือกที่จะเปิดโอกาสให้ตัวเองเพราะคิดว่าเขารู้สึกเหมือนกันกับเธอบ้างแต่สุดท้ายการตัดสินใจในครั้งนี้มันก็นำพามาซึ่งความเจ็บปวดที่ทรมาน
เพราะมีแต่เธอเองคนเดียวที่คิดไปไกล คิดว่าเขารัก แต่มันไม่ใช่เลย ที่เขากลับเข้ามาในชีวิตของเธออีกครั้งก็เพราะความสนุกเพราะเธอมันง่าย เธออยู่กับเขาอย่างคนไม่มีสถานะยอมนอนกับเขาง่าย ๆ โดยที่ไม่เรียกร้องอะไรจนสุดท้ายสิ่งที่ได้ตอบแทนกลับมาคือความเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด
เธอจะจำประสบการณ์ในครั้งนี้ไว้เป็นบทเรียนเพราะต่อจากนี้เธอจะไม่หลงมัวเมาไปกับการกระทำจอมปลอม
