21
เลิกรา
หมับ!
"โอ๊ย!" เอิงเอยร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อถูกมือหนากระชากแขนเพื่อดึงเธอเข้าไปใกล้ทำให้ขาของเธอขยับไปตามแรงดึงพานทำให้สะเทือนไปถึงบาดแผลที่เท้า
"เอย!"
"ผมไม่สนใจหรอกนะครับว่าคุณจะเป็นใคร แต่คงไม่มีผู้ชายดี ๆ ที่ไหนทำรุนแรงกับผู้หญิงแบบนี้" ชรัณเอ่ยออกมาพร้อมจ้องหน้ามังกรนิ่งอย่างไม่เกรงกลัว เขาจำได้ว่ามังกรเป็นพี่ชายข้างบ้านของเอิงเอย
"มึง!"
"ยะ...อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ เอยไม่เป็นไรค่ะ พี่ชรัณกลับไปก่อนนะคะเอยขอร้อง" เอิงเอยจับแขนมังกรเอาไว้ก่อนจะหันไปบอกกับชรัณด้วยสายตาขอร้องเพราะกลัวว่าทั้งคู่จะมีเรื่องกัน เธอไม่อยากเป็นต้นเหตุทำให้คนต้องบาดหมางกัน
"ครับ เดี๋ยวพี่โทรหานะ" ชรัณมองสีหน้าลำบากใจของหญิงสาวตรงหน้าด้วยความสงสารก่อนจะพยักหน้ารับโดยไม่ลืมที่จะทิ้งสายตามองมังกรเป็นการส่งท้ายก่อนจะเดินออกไป
"งามหน้านักนะถึงขนาดที่กล้านัดมันมาเจอถึงที่นี่" มังกรขบกรามแน่นเมื่อน
