เอรินดารับรู้ได้ถึงความเครียดที่เกิดขึ้นกับเมฆี เพราะนับตั้งแต่รับประทานมื้อค่ำ เมฆีพูดกับเธอแทบจะนับคำได้ อาหารที่เธอตั้งใจทำให้เขารับประทานและทำเน้นอาหารที่เขาชอบเป็นพิเศษ ชายหนุ่มก็รับประทานได้เพียงนิดเดียว หากไม่ติดว่ามีพยศร่วมรับประทานมื้อค่ำด้วย หญิงสาวคงออกปากถามชายหนุ่มตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว
เมื่ออยู่ด้วยกันตามลำพัง เอรินดาก็ไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดไป หญิงสาวเดินไปหยุดยืนอยู่ด้านหลังร่างใหญ่กำยำ ซึ่งนั่งเคลียร์งานที่คั่งข้างอยู่บนเก้าอี้หนาภายในห้องนอนใหญ่
มือเล็กนุ่มนิ่มวางไปบนไหล่กว้าง ค่อยๆ นวดเคล้นคลึงคลายเครียดให้กับอีกฝ่าย พร้อมกันนั้นก็ลดเรียวปากอิ่มเข้าหาด้านข้างของแก้มสากเต็มไปด้วยไรขนเขียวครึ้ม กดจูบระเรื่อยมาที่ติ่งหู ดูดเม้มปลายหูหนักหน่วง กระทั่งได้ยินเสียงสูดปากเพราะความเสียวซ่านจากเมฆี จากนั้นก็กระซิบถามชายหนุ่มไปพร้อมๆ กันด้วย
“คุณเมฆีคะ คุณเครียดเรื่องอะไรคะ บอกฉั
