บทที่ 5

1280 คำ
ผ้าผืนนั้นช่างบางเบาจนมองเห็นเนินเนื้ออิ่ม ซึ่งเป็นต้นเหตุให้นักประมูลทั้งหลายสูดปาก ตะโกนประมูลราคาแข่งกันไม่หยุด ก็ถึงกับนิ่งขึงตัวชาชะงักอยู่กับที่ กัดฟันดังกรอดๆ กำมือเข้าหากันแน่น พร้อมกับสบถออกมาเบาๆ “บ้าฉิบ ไอ้จอนนี่มันควรโดนฆ่าทิ้ง” “เจ้านาย...เกิดอะไรขึ้น” พยศเต็มไปด้วยความสงสัยกับคำสบถของเจ้านาย ซึ่งมีปฏิกิริยาโกรธขึงอยากเล่นงานจอนนี่ทั้งๆ ก่อนหน้านี้เจ้าของเขาไม่ได้สนใจจอนนี่มากนัก “นั่งลง พยศ” เมฆีออกคำสั่ง พร้อมกับเดินกลับไปทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้ตัวเดิมในก่อนหน้านี้ ดวงตาคมกริบทอดมองสบตากับดวงตากลมโตคู่สวย ที่มองมาข้างหน้าด้วยแววหวาด หวั่นไม่ต่างจากกระต่ายน้อยที่กำลังหลงทาง “เจ้านายจะประมูลคนนี้หรือครับ” พยศเอ่ยถาม หันไปมองหญิงสาวบนเวที สลับกับเจ้านายหนุ่ม หลังจากทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้เหมือนเดิม “ใช่! เราจะประมูลคนนี้” เมฆีตอบเสียงหนักแน่น ดวงตาคมกริบยังคงทอดมองแน่นิ่งไปยังดวงตาสีสวย ซึ่งเขาบอกไม่ถูกว่าเพราะเหตุใดถึงต้องการประมูลผู้หญิงคนนี้ และขณะกวาดสายตามองทั่วร่างอรชรอ้อนแอ่น ก็นึกอยากเอาเสื้อของตัวเองไปให้หญิงสาวสวมใส่ กันสายตาของผู้ชายทุกคนที่กำลังมองเธอด้วยแววหิวกระหาย พยศเต็มไปด้วยความสงสัย เพราะเจ้านายบอกว่าจะประมูลสาวลูกครึ่งคนนี้ แต่กลับนั่งนิ่งเฉย ไม่ได้ยกมือเสนอราคาเหมือนกับนักประมูลคนอื่นๆ “เจ้านายครับ ไม่ประมูลหรือครับ” “เฉยไว้ พยศ เรากำลังรอเวลา” เมฆีตอบเสียงราบเรียบ ดวงตาคมกริบจับจ้องมองไปยังสาวลูกครึ่งสุดเซ็กซี่ ที่ทำให้เลือดทุกหยดของผู้ชายไหลพล่าน โดยไม่ไหวติง และคราใดที่ร่างอรชรถูกเตะลูบคลำจากมือสกปรกของนักประมูลหื่นกาม เมฆีก็กัดฟันดังกรอด กำมือเข้าหากันแน่น ดวงตาวาวโรจน์ด้วยไฟโทสะ เค้นเสียงเย็นยะเยือกจนพยศต้องสะดุ้งเฮือก “เราอยากตัดมือไอ้พวกนั้นทิ้ง” อาการหวงที่เผยออกมาให้เห็น สร้างความแปลกใจให้กับพยศอีกรอบ เพราะเมฆีไม่เคยมีอาการเช่นนี้มาก่อน เจ้านายไม่เคยหวงผู้หญิงคนไหน และไม่เคยมีสาวๆ คนไหนอยู่ในสายตาด้วย “เจ้านาย ไอ้จอนนี่มันกำลังจะนับแล้ว” พยศกระซิบบอก เมื่อตัวเลขการประมูลวิ่งมาหยุดอยู่ที่สี่ล้าน ซึ่งเป็นตัวเลขการประมูลสูงที่สุดในคืนนี้ และไม่มีใครกล้ายกมือสู้เพื่อประมูลต่อ “ตอนนี้ราคาของแม่สาวเซ็กซี่จากแดนหมีขาวอยู่ที่สี่ล้านบาท มีใครจะเสนอให้ราคาดีกว่านี้ไหมครับ” “ไม่มี ปิดการประมูลเลย” เสี่ยทรงชัย นักประมูลกระเป๋าหนัก ผู้ให้ราคาดีที่สุด ที่สี่ล้านถ้วน เร่งเร้าให้จอนนี่ปิดการประมูลเร็วๆ เพราะตัวเองร้อนรุ่ม แก่นกายแข็งขึงอยากจะฟัดหญิงสาวคนนี้เต็มทีแล้ว “ครับๆ ผมจะปิดการประมูลเดี๋ยวนี้ครับ” คนประมูลอยากได้สินค้า จอนนี่ก็อยากได้เงินเช่นเดียวกัน จึงเริ่มนับในทันที “ถ้าไม่มีใครเสนอราคาสู้อีก ผมจะเริ่มนับแล้วนะครับ สี่ล้านครั้งที่หนึ่ง...สี่ล้านครั้งที่สอง...สี่ล้าน...” “ผมให้ห้าล้าน!” เมฆีประกาศเสนอราคาก่อนจอนนี่จะนับครบสามครั้ง และราคาที่ถูกเสนอค่อนข้างสูง ทำเอานักประมูลที่กำลังจะชนะการประมูลอยู่ไม่กี่นาทีข้างหน้านี้แล้ว ถึงกับสบถลั่น ถีบเก้าอี้จนล้มระเนระนาดไปตามๆ กัน “กูไม่ยอม กูชนะการประมูลแล้ว” “เสี่ยครับ นั่งก่อนนะครับ” จอนนี่เอ่ยบอก พร้อมกับส่งสัญญาณให้ลูกน้องร่างใหญ่ยักษ์เข้าไปประกบเสี่ยทรงชัยไว้ เมื่ออีกฝ่ายทำท่าจะไม่ยอมง่ายๆ “ในเมื่อคุณเมฆีเสนอราคามาที่ห้าล้าน ตามกฎกติกา ผมก็จะต้องทำการประมูลใหม่อีกครั้ง มีใครจะสู้ราคานี้ไหมครับ” เสียงวิจารณ์ดังทั่วห้อง และเมื่อจอนนี่เริ่มนับอีกครั้ง เมฆีก็กระตุกยิ้มเย็น เพราะไม่มีใครกล้าสู้ราคาที่แพงลิบลิ่วถึงเพียงนี้ “ปิดการประมูลด้วยราคาห้าล้าน และผู้ที่ชนะประมูล ได้สาวน้อยจากแดนหมีขาวไปเชยชมในคืนนี้ก็คือ คุณเมฆีครับ” เมฆีไม่ได้รอให้จอนนี่ประกาศจนจบประโยค ทันทีที่จอนนี่นับครบสามครั้ง ก็ผุดลุกขึ้นยืนเดินเร็วๆ ตรงไปหาหญิงสาว พร้อมกับถอดสูทสีดำของตนเองออก เพื่อนำไปคลุมให้กับร่างบางระหง ประคองหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน พร้อมกับพาลงมาจากเวที แต่เมฆีไม่ทันได้พาสาวน้อยเดินออกจากห้องประมูล ก็ถูกร่างอ้วนท้วมของเสี่ยทรงชัยมายืนขวาง ใบหน้าอวบอูมแดงก่ำเพราะฤทธิ์บรั่นดีเผยความไม่พอใจระคนโกรธขึง “คุณขี้โกง ลักไก่ประมูลตอนสุดท้าย ผมต่างหากที่เป็นคนชนะประมูล เอานังผู้หญิงคนนี้คืนมาเดี๋ยวนี้” เสี่ยทรงชัยยื่นมือไปข้างหน้าหมายจะดึงแขนเนียนกระชากหญิงสาวไปจากเมฆี แต่ก็ไม่มีโอกาสได้ทำเช่นนั้น เมื่อเมฆีปัดมือของอีกฝ่ายออกเต็มแรง “แพ้แล้วอย่าชวนตี หลีกทางไป เสี่ยทรงชัย เดี๋ยวจะหาว่าผมไม่เตือน” เมฆีเค้นเสียงเย็นลอดไรฟัน พอพยศจะเข้ามากั้นระหว่างตนเองกับเสี่ยทรงชัย ก็ส่งสายตาห้าม เพราะวันนี้เขาคันไม้คันมืออยากชกคนสักหมัดสองหมัด “ไม่หลีก! เอาผู้หญิงของกูคืนมา” แทนที่จะเชื่อฟังคำขู่จากเมฆี เสี่ยทรงชัยกลับก้าวเท้าเข้าหาร่างใหญ่กำยำ พยายามคว้าแขนหญิงสาวสุดเซ็กซี่ในอ้อมแขนของเมฆี และเมื่อไม่เชื่อฟัง ยังแสดงความกักขฬะให้เห็น เสี่ยทรงชัยจึงได้กินหมัดหนักๆ จากเมฆีที่ประเคนไปบนใบหน้าอวบอูมเต็มแรง ผัวะ! หมัดหนักๆ เสยเข้าเป้าอย่างจังและเต็มแรง ทำเอาจมูกของเสี่ยทรงชัยถึงกับหัก เลือดแดงฉานไหลกบปากในทันที “คราวนี้จะถอยได้หรือยัง” ไม่ต้องรอให้โดนชกปากแตก จมูกหักเป็นรอบที่สอง พอถูกเมฆีเค้นเสียงสั่งห้วนจัด เสี่ยทรงชัยก็รีบก้าวเท้าหลบให้เมฆีแต่โดยดี “ครับๆ ถอยแล้วครับ” เมฆียิ้มเยาะหยัน หันไปมองจอนนี่ที่ยืนรอเงินจำนวนมากโข สำหรับค่าประมูลสินค้าชิ้นเลิศที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาในยามนี้ “พยศ จัดการเรื่องเงินให้จอนนี่ด้วย” “ครับเจ้านาย ผมจะจัดการเดี๋ยวนี้เลยครับ” เมฆีไม่ได้อยู่รอพยศ สั่งลูกน้องไปแล้ว ก็ประคองร่างบางเดินออกจากห้องอย่างรวดเร็ว เมื่อรู้สึกได้ว่าคนในอ้อมแขนตัวสั่นสะเทิ้มอย่างผิดปกติ และคราวนี้ไม่มีใครกล้าขวางทางอีก หลังจากเห็นเมฆีซัดเสี่ยทรงชัยหมัดเดียวจนอีกฝ่ายเลือดทะลัก ร่างใหญ่กำยำก็ประคองร่างบางออกไปได้อย่างง่ายดาย อีกไม่กี่นาทีต่อมา พยศก็เดินเร็วๆ เป็นวิ่งตรงมายังรถเบนซ์สุดหรู เข้าไปประจำที่คนขับ แล้วขับออกจากบริเวณหน้าผับของจอนนี่อย่างรวดเร็วตามคำสั่งของเจ้านายหนุ่ม
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม