ตอนที่ 17

2040 คำ

"พี่ฝากทำแผลที่มือให้มันด้วยนะมันบ้าไปชกกระจกที่ไหนก็ไม่รู้มาพี่ทำไม่เป็นแผลมันเลยออกมาอย่างที่เห็นถือซะว่าสงสารลูกนกลูกกาหมาตาดำๆแล้วกันเนอะพวกพี่ไปละ" "เดี๋ยวค่ะ!! แล้วจะทิ้ง........" แพทตี้ทำท่าจะถามสามคนนั่นแต่เพื่อนผมไวกว่าครับไม่รอให้น้องถามจบพวกมันวิ่งพรวดออกไปแล้วปิดประตูห้องให้เรียบร้อยเลย "หนู!! เฮียคุยด้วยได้รึยะ.." "ยัง...หุบปากแล้วกลับไปเลยยังไม่อยากคุยตอนนี้" นั่นไงครับผมถามยังไม่จบน้องก็สวนกลับมาอย่างเร็วเอาวะด้านได้อายอดทำอะไรก็จะทำแล้วละกูตอนนี้ดึกแล้วด้วยจะตีสามเข้าไปละ ตีมึนใส่แม่งเลยครับ "งั้นทำแผลให้หน่อยได้ไหมคะ" หน้าด้านไปอีกกู! พูดปุ๊บน้องหันหน้ามามองเคืองใส่แบบเอือมๆในความหน้าด้านหน้ามึนของผม "ทำแผลเสร็จเฮียสัญญาว่าเฮียจะกลับเลยนะ..นะคะ..เนี่ยหนูเห็นไหมเลือดมันซึมเยอะมากเลยปวดมากๆด้วยขับรถตอนนี้คงไม่ไหวหรอก" สามบานได้เลยว่าสกิลอ้อนแบบนี้ผมไม่เคยทำกับใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม