"แพทตี้ที่รักคิดถึงจังครับ"
และในขณะที่พวกฉันกำลังเดินเก็บของไปเก็บกันอยู่ก็มีเสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นมาแค่เสียงไม่พอแถมยังยื่นหน้ามาใกล้ฉันอีก
"ที่รักบ้าบออะไรของนายเอาหน้าไปไกลๆเลยนะกาย"
ผู้ชายคนที่ฉันพึ่งด่าไปเมื่อกี้คือกายค่ะเพื่อนชายต่างคณะกับพวกฉันเองหมอนี่เป็นลูกพี่ลูกน้องเคนจิเรียนวิศวะจีบฉันมาตั้งแต่ปีสองละทุกวันนี้ก็ยังตื้ออยู่ทั้งๆที่แต่ละวันควงสาวไม่ซ้ำหน้ากายกับกลุ่มพวกฉันค่อนข้างจะสนิทกันน่ะคะก็เลยคบกันเป็นเพื่อนนี่แหละ
“เชี้ยกายนี่มึงยังไม่เลิกคิดจีบแพทตี้อีกเหรอวะ”
เคนจิที่เหห็นว่ากายมาหยอดมาจีบฉันก็ถามขึ้นมาก็ตามที่เึนจิมันถามนั้นแหละคะไม่รู้เมื่อไหร่กายมันจะเลิกมาจีบฉันสักทีก้ไม่รู้
“คนนี้กูรักจริง กูจริงใจ แล้วก็จริงจังมากบอกเลย"
กายตอบเคนจิแต่ทำสายตายิ้มกรุ้มกริ่มมาให้ฉัน
“แหวะ!! จะอ้วก”
บีน่าที่พอได้ยินกายพูดแบบนี้ก็พูดแล้วเบ้ปากใส่กายสองคนนี้ไม่ค่อยลง
