พ่อเพื่อนหนูขอจอง

บทเรียนรักที่แท้จริง

“แด๊ด...” เด็กสาวเผลออุทานเรียกเขาด้วยความตกใจ

เธอเข้าใจดีว่าเขาหมายถึงอะไร ในใจของเธอกำลังต่อสู้กัน

อย่างหนัก ใจหนึ่งนั้นเธอยอมเขาไปแล้ว เพราะเขาเป็นผู้ชายที่อยู่ในใจของเธอเสมอมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอได้พบกับเขา อีกใจหนึ่งก็ยังลังเล

คำพูดของพอลไม่ใช่คำถาม ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการคำตอบใด ๆ ทั้งสิ้น เขาตั้งใจสั่งสอนให้เด็กสาวตรงหน้าได้รู้บทเรียนรักที่แท้จริง ดังนั้นเขาจึงก้มลงประกบปิดปากเธอเพื่อปิดการโต้แย้งใด ๆ ที่อาจหลุดรอดออกมา

เมื่อริมฝีปากของทั้งคู่ประสานกันพลันรู้สึกเหมือนมีประกายไฟแล่นแปลบปลาบไปทั่วร่าง นี่เป็นจุมพิตแรกของขวัญข้าว แต่เธอก็ตอบสนองการรุกเร้าของชายหนุ่มกลับไปได้ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลย มันอาจจะเป็นสิ่งที่เรียกว่าปฏิกิริยาธรรมชาติของร่างกายมนุษย์

สัญชาตญาณแห่งการสืบพันธุ์...

แม้ว่าจะได้รับการตอบรับและร่วมมือเป็นอย่างดี แต่พอลสัมผัสได้ว่าจูบที่เด็กสาวจูบตอบมานั้นเหมือนกับคนไม่ประสา เหมือนกับคนที่ไม่เคยจูบใครมาก่อน แต่สักพักหนึ่งเธอก็ทำได้ดีขึ้นเรื่อย ๆ หนุ่มใหญ่และเด็กสาวแลกลิ้นกันเป็นพัลวันลืมสิ้นแล้วสรรพสิ่งรอบกาย ไฟราคะที่เกิดขึ้นแล้วยากจะมอดดับลงได้ แม้กระทั่งกับเด็กสาวที่ยังไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน มันยั่วยวนและชวนให้ลุ่มหลง

มือใหญ่แหวกสาบเสื้อคลุมแล้วเลื่อนมันออกจนมันเปิดอ้าลงมากองอยู่ที่บั้นเอวของเธอ เรือนกายอันแสนงดงามเปลือยเปล่าปรากฏต่อสายตา เขาไม่รอช้าที่จะก้มลงไปเชยชิมสิ่งเย้ายวนตรงหน้า ปากร้อน ๆ ประพรมจูบแนบลามเลียไล่ตั้งแต่ซอกคอขาวจนถึงหน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะหายใจถี่กระชั้นของเด็กสาว รสชาติของเธอทั้งหอมหวานและสดใหม่ เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมใครหลาย ๆ คนถึงชอบที่จะได้ลิ้มลองเด็กสาว ๆ นัก ปลายยอดถันของขวัญข้าวถูกครอบครองดูดดึง

“อา...แด๊ดขา...” เด็กสาวร้องครางเมื่อเขาสัมผัสถึงจุดอ่อนไหวของเธอ ลิ้นร้อนตวัดเลียไม่หยุดและหนักขึ้น อกอวบแอ่นหยัด สองมือยกโอบรอบคอของเขาไว้

ปฏิกิริยาของเด็กสาวทำให้พอลได้ใจ เขาผละจากอกข้างหนึ่งไปอีกข้างและเริ่มฉกชิมในแบบเดียวกัน ส่วนมือใหญ่ได้เลื่อนต่ำผ่านหน้าท้องแบนเรียบแล้วหยุดลงบริเวณสิ่งที่โหนกนูนกลางร่างกาย ความเรียบเนียนบวกกับความฉ่ำเยิ้มทำให้เขาอยากจะกระโจนเข้าหาเธอเสียเดี๋ยวนี้

หนุ่มใหญ่ละจากสองเต้างามแล้วจับขาเรียวให้แยกออกแล้วพาตัวเขาไปนั่งตรงกลาง ดอกไม้ตรงหน้าช่างงามหยาดเยิ้มจนทำให้เขาไม่อาจถอนสายตาออกไปได้ เขาไม่เคยเห็นดอกไม้ที่งดงามขนาดนี้มาก่อน มันทั้งเกลี้ยงเกลาและเรียบเนียนบ่งบอกว่าเจ้าตัวคงจะดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี กลีบดอกไม้ยังคงเต่งตึงและปิดสนิทแต่มีน้ำหวานผุดผาดออกมายั่วให้เขาอยากลิ้มรสชาติ

ขวัญข้าวรู้สึกร้อนผ่าวกับสายตาที่พอลจ้องมองมาที่ตรงจุดนั้น เธอรู้สึกอายจนอยากจะหุบขา แต่แววตาชื่มชมระคนกระหายหิวทำให้เธอเปิดอ้าขาออกให้เขาชมได้เต็มที่ พร้อม ๆ กับที่ในใจเธอก็เต้นระทึกไปด้วย กังวลว่าเขาจะคิดว่าเธอยั่วยวนเขา แต่เธอไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ตอนนี้เธอร้อนรุ่มไปหมด เธออยากจะเป็นของเขาเสียเดี๋ยวนี้

พอลใช้ลิ้นตวัดเลียน้ำหวานที่เอ่อล้นออกมาตรงกลีบดอกเข้าปาก มันหอมหวานเหลือเกิน แต่ทว่ามันไม่เพียงพอ ดังนั้นลิ้นร้อน ๆ เริ่ม

ซอนแซะจากกลีบดอกเข้าไปให้ลึกขึ้น ตวัดเลีย ดูดเม้ม สลับกันไปทั่วบริเวณ ส่งผลให้ร่างบางที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่บิดเร่าไปมา

“อา...แด๊ด...”

เธอครวญครางอย่างทรมาน อยากจะหุบขาเพื่อให้เขาหยุดทรมานเธอแต่ก็ทำไม่ได้

มันไม่เหมือนกับทุกครั้งที่เธอใช้มือหรืออุปกรณ์ในการช่วยตัวเอง ทุกครั้งเธอควบคุมได้ แต่ครั้งนี้มันอยู่นอกเหนือการควบคุมของเธอ เธอต้องยินยอมในสิ่งที่เขาจะทำให้กับเธอ เขากำลังทรมานเธออย่างแสนสาหัส

ลิ้นร้อนห่อตัวแล้วแทงเข้าออกไปในช่อดอกถี่ ๆ ร่างบางก็บิดเร่าดิ้นรนมากขึ้น ตอนนี้ขวัญข้าวไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว ความรู้สึกเดียวของเธอคือความเสียวและทรมานแทบขาดใจ เธออยากจะหลุดพ้นจากตรงนี้

เสียที

“แด๊ดขา...”

ขณะที่ลิ้นร้อนทำงานไม่หยุด นิ้วมือแกร่งได้เพิ่มแรงบดขยี้ที่เกสรดอกไม้ ทำให้ความเสียวซ่านจู่โจมร่างบางจนแทบทนไม่ได้ กายสาวทั้งบิดทั้งแอ่น ขาเรียวจิกเกร็งกับที่นอน มือกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น และในที่สุดเธอก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ร่างกายกระตุกเกร็งอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เธอปลดปล่อยน้ำหวานออกมาให้หนุ่มใหญ่ได้ดื่มกินอย่างสมใจ เธอทิ้งตัวลงนอนอย่างหมดแรง หัวใจของเธอเต้นรัวเร็ว ลมหายใจหอบถี่

เมื่อจัดการดื่มน้ำหวานของเด็กสาวจนหมดสิ้น พอลก็เคลื่อนตัวขึ้นมาอยู่ในระดับเดียวกันกับเธอ เขามองดูอาการสุขสมของเธอย่างพอใจ แล้วเอามือลูบผมชื้นเหงื่อที่กระเซิงของเธอทัดหูอย่างเอ็นดู

“ข้าวฉันจะทำให้เธอมีความสุขมากกว่านี้” เขากระซิบบอกเธอด้วยน้ำเสียงที่แสนเซ็กซี่

ขวัญข้าวไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ เธอเพียงแค่ได้ยินเขากระซิบอะไรบางอย่างริมหู ดวงตาของเธอหรี่ปรืออย่างคนที่ยังตกอยู่ในภวังค์แห่งการสุขสม

พอลผละกายออกจากร่างบางที่นอนระทดระทวยอยู่บนเตียง เขาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็พาตัวเองเข้าไปแทรกกายอยู่ตรงหว่างขาเธออีกครั้ง แก่นกายของเขาปวดร้าวจนแทบระเบิด พอลก้มลงจูบที่ปากของเพื่อนลูกสาวเบาๆ จากนั้นเขาจับแก่นกายของตัวเองที่พร้อมสรรพจ่อเข้าไปที่ปากทางอันฉ่ำเยิ้มแล้วค่อย ๆ ดันตัวเองเข้าไป พอลรู้สึกว่าช่องทางรักของเธอมันทั้งแคบและบีบรัด แม้ว่าจะมีน้ำหวานหล่อลื่นแต่เขาก็ขยับตัวได้ยากอยู่ดี ฝ่ายเด็กสาวที่เพิ่งเคยถูกความเป็นชายของจริงและของแท้บุกรุกครั้งแรกถึงกับผวา เธอรู้สึกเจ็บจนต้องจิกมือลงบนแผ่นหลังแกร่ง สิ่งนั้นของเขากำลังเคลื่อนตัวเข้ามาเรื่อย ๆ ความเจ็บปวดของเธอก็ทวีขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกัน

พอลเคลื่อนตัวไปได้ยังไม่ถึงครึ่งทางเลยด้วยซ้ำเขาก็ต้องหยุดชะงัก เขารู้สึกถึงบางสิ่งที่กำลังขวางกั้นอยู่ เขาทั้งตกใจและแปลกใจ ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมขวัญข้าวถึงแสดงอาการเจ็บปวดออกมามากขนาดนี้ ตอนแรกเขาคิดว่าเพราะขนาดของเขานั้นใหญ่เกินไปและเธอนั้นเล็กเกินไป แต่ความจริงกลับไม่ใช่เช่นนั้น

“เธอยังเวอร์จิ้นอยู่หรือข้าว” เขาถามออกไปทั้งที่คาดเดาได้

อยู่แล้ว

“ค่ะ”

การยอมรับของเธอทำเอาเขารู้สึกผิดเล็กน้อย แต่ก็เพียงเล็กน้อยเท่านั้น เขากลับรู้สึกภูมิใจมากกว่าที่จะได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ ที่สำคัญเขารู้สึกสุขใจเป็นอย่างยิ่ง แต่ด้วยสามัญสำนึกที่เหลืออยู่อันน้อยนิดสั่งให้เขาถามเธอออกไป

“เธอจะให้ฉันหยุดมั้ย”

“ไม่ค่ะแด๊ด ข้าวอยากเป็นของแด๊ด”

คำตอบของเธอเป็นเหมือนสวรรค์โปรด ในใจของหนุ่มใหญ่กำลังลิงโลด เขาโน้มตัวลงไปจูบหน้าผากของเธออย่างอ่อนโยนแล้วลามลงมาที่ปาก สอดลิ้นพัวพันดูดดื่ม

แม้ว่าตอนนี้เขาอยากที่จะปลดปล่อยเต็มที แต่เขากลับทำได้เพียงอดทนอดกลั้นเอาไว้ เขาอยากให้ประสบการณ์ครั้งแรกของสาวน้อยเป็นประสบการณ์ที่ดีที่สุด และเธอจะต้องประทับใจที่สุดอย่างไม่มีวันลืม

เขาจึงเพิ่มความอ่อนโยนและกระตุ้นให้ร่างบางผ่อนคลายมากกว่านี้ เขาไล่จูบไปทั่วเรือนกายแห่งสาวบริสุทธิ์ แล้วเพิ่มความกระสันที่เต้า

อวบอิ่มทั้งสองข้างซึ่งเขาพบว่ามันเป็นจุดอ่อนไหวของเธอ ขณะเดียวกันที่ส่วนของร่างกายที่กำลังเชื่อมต่อกันเขาก็ขยับเข้าออกเพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับเธอโดยที่เขายังไม่ดันตัวเองให้เข้าไปมากกว่านี้