บทนำ

2524 คำ
ร่างโปร่งบางสองร่างในชุดนักศึกษาตามแบบสมัยนิยมที่เป็นกระโปรงสั้นทรงเอผ่าข้าง เสื้อที่สวมใส่แม้จะไม่รัดจนติ้วแต่ก็พอดีตัวขับให้เห็นทรวดทรงองเอวที่ใครเห็นต่างก็ต้องเหลียวหลังกำลังเดินออกมาจากตึกเรียนด้วยกัน หนึ่งในสองคนนั้นหน้าออกไปทางตะวันตกคือจมูกโด่ง ตาโตสีน้ำตาลอ่อน ผมยาวสีน้ำตาลทองถูกดัดเป็นลอนอ่อน เธอมีชื่อว่านาตาลี  ใช่แล้ว เธอเป็นสาวลูกครึ่งที่ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา แต่ฐานะทางบ้านนั้นเข้าขั้นมหาเศรษฐีเลยทีเดียว  ส่วนอีกคนที่เดินคู่มาด้วยกันก็สวยโดดเด่นไม่แพ้กัน เธอมีใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่งธรรมชาติที่ไม่ผ่านการศัลยกรรม ตากลมโตสีนิล ผมของเธอนั้นเหยียดตรงยาวสลวยเป็นแพถึงกลางหลัง แต่ทั้งหมดทั้งมวลสิ่งที่โดดเด่นที่สุดของเธอคงไม่พ้นรูปร่างที่ผู้ชายเห็นต่างต้องเหลียวหลัง หรือผู้หญิงเห็นก็ต้องอิจฉา เรือนร่างผอมบางของเธอนั้นไม่ได้ผอมจนแห้ง แต่กลับมีหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่ล้น เอวคอดกิ่ว และสะโพกผาย เรียกได้ว่าเธอมีสัดส่วนที่ยั่วใจชายได้อย่างแท้จริง เธอมีชื่อว่าขวัญข้าวหรือข้าว ขวัญข้าวเป็นเด็กต่างจังหวัดที่เข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ เฉกเช่นเด็กต่างจังหวัดคนอื่น ๆ บ้านของเธอมีฐานะปานกลาง แต่ด้วยความที่ขวัญข้าวเป็นเด็กสาวหน้าตาดีเธอจึงทำงานเป็นพริตตี้เพื่อหารายได้เสริม ทั้งนาตาลีและขวัญข้าวเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่ตอนเรียนชั้นปีที่หนึ่ง ตอนนี้ทั้งคู่เรียนอยู่ชั้นปีที่สามแล้ว ดังนั้นคงไม่ต้องบอกว่าพวกเธอนั้นสนิทสนมกันขนาดไหน “ข้าววันนี้ดึกแล้วให้ฉันไปส่งนะ” วันนี้ทั้งคู่มีเรียนชดเชยนอกเวลาจนเลิกดึก นาตาลีจึงเอ่ยบอกเพื่อนสาวขณะที่เดินออกมาจากตึกเรียนพร้อมกัน “ไม่เป็นไรแนทฉันกลับเองได้ วันนี้เธอไม่ได้เอารถมาไม่ใช่หรือ” ขวัญข้าวตอบกลับ แม้ทั้งคู่จะสนิทกันมากแต่เธอก็รู้สึกเกรงใจเพื่อนที่มักจะขับรถไปส่งเธอบ่อย ๆ “ฉันไม่ได้เอารถมาแต่ว่าวันนี้แด๊ดจะมารับ เราไปหาอะไรกินกันก่อนแล้วค่อยให้แด๊ดไปส่งเธอกลับห้องพัก” นาตาลีวางแผนเสร็จสรรพ “ไม่เอาหรอก ฉันเกรงใจแด๊ด” ขวัญข้าวปฏิเสธ แต่ในใจกลับเต้นโครมครามยามที่เพื่อนสาวเอ่ยถึงผู้เป็นบิดา “ฉันว่าแด๊ดเองก็คงเต็มใจอยู่เหมือนกัน” นาตาลีบอกเพื่อนสาวพร้อมกับขยิบตาให้อย่างรู้ทัน พูดยังไม่ทันจบเสียงมือถือของนาตาลีก็ดังขึ้นเสียก่อน เธอดูชื่อคนโทรมาแล้วกดรับ “ค่ะแด๊ด เลิกเรียนแล้วค่ะ เอ่อแด๊ดคะพอดียัยข้าวก็อยู่ด้วยกัน แนทเลยชวนกลับพร้อมกัน” นาตาลีคุยต่ออีกสักพักจึงวางสาย “ข้าวฉันบอกเธอแล้วว่าแด๊ดไม่ว่าอะไร” นาตาลีหันไปบอกขวัญข้าว แล้วชวนกันเดินไปรอผู้เป็นบิดาที่ หน้าตึก จากนั้นไม่นานรถยุโรปสีดำคันหรูได้เคลื่อนเข้ามาจอด คนขับลดกระจกลงเผยให้เห็นใบหน้าของชายชาวต่างชาติที่หล่อเหลาคมคาย “เธอไปนั่งข้างหน้ากับแด๊ดนะข้าว” นาตาลีบอกเพื่อนแล้วเปิดประตูด้านหลังเข้าไปนั่งทันทีโดยไม่รั้งรอใด ๆ ทั้งนั้น ขวัญข้าวยืนจับต้นจนปลายไม่ถูก อยากจะไปนั่งด้านหลังกับเพื่อนก็ทำไม่ได้เพราะจะเป็นการไม่ให้เกียรติบิดาของเพื่อน ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจเปิดประตูรถด้านข้างคนขับแล้วเข้าไปนั่งคู่กับเขา “สวัสดีค่ะแด๊ด” เธอเอ่ยทักทายคนขับรถสุดหล่อพร้อมยกมือไหว้อย่างสวยงาม แม้ว่าเขาจะเป็นฝรั่งต่างชาติแต่เธอก็เลือกที่จะทำความเคารพเขาอย่างนี้ เธอเรียกเขาว่าแด๊ดเหมือนกับเพื่อนของเธอซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสนิทสนมระหว่างกันในระดับหนึ่ง เนื่องจากเธอกับนาตาลีเป็นเพื่อนสนิทกันมานาน จึงได้มีโอกาสพบปะกับเขาบ่อย ๆ “สวัสดีข้าว” เขารับแล้วขับรถออกไป ระหว่างทางโชคดีที่มีนาตาลีคอยชวนคุยอยู่ตลอด ทำให้บรรยากาศในรถไม่เงียบจนเกินไป และลดความประหม่าของขวัญข้าวได้บางส่วน จะไม่ให้เธอประหม่าได้อย่างไรในเมื่อเธอรู้ตัวดีว่าเธอแอบชอบพ่อของเพื่อนเธอคนนี้ และเธอเองก็คิดว่านาตาลีน่าจะพอรู้ความในใจของเธออยู่เหมือนกัน จึงมักหาทางให้เธอกับพ่อของตัวเองได้พบปะ หรือทำกิจกรรมร่วมกันบ่อย ๆ มันอาจจะแปลกที่ลูกแท้ ๆ ของตัวเองกลับมีความยินดีให้พ่อตัวเองลงเอยกับเพื่อนตัวเอง แต่สำหรับนาตาลี การที่ได้เพื่อนสาวคนสนิทมาเป็นแม่เลี้ยงของตัวเองยังดีเสียกว่าที่พ่อของเธอจะไปคว้าเอาแม่ผู้หญิงพวกนั้นที่พ่อของเธอควงไม่ซ้ำหน้า แถมแม่พวกนั้นยังดีแต่จะจับพ่อของเธอก็แค่นั้น ส่วนแม่ของนาตาลีนั้นได้แยกทางกับพ่อของเธอตั้งแต่สมัยเธอเรียนมัธยมต้น ตอนนั้นเธอจำได้ว่าพวกท่านทะเลาะกันทุกวัน สุดท้ายจึงตัดสินใจแยกทางกันแล้วให้เธอเลือกว่าจะอยู่กับใคร แต่เธอเลือกที่จะอยู่กับพ่อของเธอ ดังนั้นมันไม่ผิดถ้าพ่อของเธอจะเปิดใจรับใครสักคน แต่ที่เธอหนักใจเพราะดูเหมือนพ่อของเธอจะไม่ใช่แค่เปิดใจรับใครสักคน เพราะเขาทำตัวเป็นหนุ่มเอื้ออาทรสำหรับสาว ๆ ทุกคน แต่ยังดีที่พ่อของเธอนั้นไม่ได้คิดจริงจังกับแม่พวกนั้น พอล วิลเลียม เป็นหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบสามปีชาวฝรั่งเศสแท้ ที่ถ้าไม่บอกอายุจริงจะนึกว่าเขาอายุเพียงสามสิบกว่า ๆ เท่านั้น เขาทำธุรกิจตัวแทนนำเข้าไวน์รายใหญ่ของประเทศ ดังนั้นเรื่องฐานะของเขาจึงไม่ต้องพูดถึง ความเนื้อหอมของเขาเรียกได้ว่าติดอันดับคาสซาโนว่าของวงการธุรกิจเลยก็ว่าได้ เขาเป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่ชอบของสวย ๆ  งาม ๆ และเรียกได้ว่าตอนนี้เขาก็ไม่มีพันธะอะไรแล้ว ดังนั้นถ้าใครเสนอมาเขาเพียงแค่สนองตอบกลับเท่านั้น จะทำให้พวกเธอเสียใจได้อย่างไรกันล่ะ ขณะที่ขับรถอยู่ พอลต้องคอยบอกตัวเองให้จดจ่ออยู่กับเส้นทางตรงหน้า แต่ใจของเขากลับมักจะบอกให้ออกนอกลู่นอกทางไปหาเพื่อนของลูกสาวที่นั่งอยู่คู่กันอยู่ตลอดเวลา ขวัญข้าวเป็นสาวสวยจัดที่สะดุดตาเขาตั้งแต่แรกเห็น แต่ด้วยความที่เธอเป็นเด็กรุ่นลูก แถมยังเป็นเพื่อนสนิทกับลูกสาวของเขาอีก  ทำให้เขาต้องคอยเตือนตัวเองไว้ตลอดเวลาว่าอย่าทำตัวเป็นเฒ่าหัวงู เธอจะรู้หรือไม่ว่าขณะที่เธอนั่งอยู่นี้ กระโปรงของเธอนั้นได้ร่นขึ้นมาจนเผยให้เห็นต้นขานวลเนียนน่าสัมผัสของเธอหมดแล้ว ให้ตายเถอะ! เขาไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน หรือว่าเขาจะเป็นไอ้เ*******ูเข้าแล้วจริง ๆ หลังจากพาสองสาวไปดินเนอร์เสร็จแล้ว พอลได้พาขวัญข้าวไปส่งที่ห้องพักของเธอและรอจนแน่ใจแล้วว่าเธอเข้าไปข้างในอย่างปลอดภัยจึงขับรถกลับออกมา และตอนนี้แม่ลูกสาวตัวดีของเขาได้ย้ายมานั่งด้านหน้าคู่กับเขาแล้ว “อย่าคิดว่าแด๊ดไม่รู้นะว่าเราวางแผนอะไร” เขาคาดโทษลูกสาวอย่างรู้ทัน แต่มุมปากกลับยิ้มอย่างอารมณ์ดี และนาตาลีก็เห็นมันแจ่มชัด ถ้าเป็นอย่างนี้ยัยข้าวคงมีความหวังละมั้ง เธอคิดว่าเธอรู้ว่าเพื่อนตนเองคิดอย่างไรกับตาแก่นี้ แต่เพื่อนเธอไม่เคยพูด และเธอก็ไม่เคยถาม จึงได้แต่คอยสังเกต แต่ถ้ามีโอกาสเธอก็ส่งเสริมนะ พอลเห็นหน้าเจ้าเล่ห์ของลูกสาวก็ส่ายหัวทำไมเขาจะมองไม่ออกหรือเดาไม่ได้ว่าลูกสาวกำลังคิดหรือทำอะไรอยู่ แต่ก็สงสัยว่าทำไมนาตาลีถึงทำอย่างนี้เพราะนั่นเป็นเพื่อนของเธอ แถมยังคนละรุ่นกับเขาเลยด้วยซ้ำ นาตาลีทำเพียงลอยหน้าลอยตาส่งยิ้มแล้วเอนหัวพิงต้นแขนแกร่งของผู้เป็นพ่ออย่างประจบประแจง “โธ่แด๊ดคะ แนทไม่ได้มีแผนอะไรเสียหน่อย แด๊ดอย่าร้อนตัวสิ” เธอตอบกลับเขาอย่างรู้ทันเช่นกัน คำพูดของลูกสาวทำให้พอลฉุกคิด นี่เขากำลังร้อนตัวหรือ แต่เขาก็ปัดออกไป เขาไม่ได้คิดอะไรกับเพื่อนลูกสาวหรอกน่า “แด๊ดไม่ได้ร้อนตัว เราน่ะเป็นเด็กก็อย่าแก่แดดให้มันมากนัก” เขาว่า และสิ่งที่เขาได้รับกลับมาคือเสียงหัวเราะร่าของลูกสาว “สวัสดีค่ะแด๊ด” เธอเอ่ยทักทายคนขับรถสุดหล่อพร้อมยกมือไหว้อย่างสวยงาม แม้ว่าเขาจะเป็นฝรั่งต่างชาติแต่เธอก็เลือกที่จะทำความเคารพเขาอย่างนี้ เธอเรียกเขาว่าแด๊ดเหมือนกับเพื่อนของเธอซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสนิทสนมระหว่างกันในระดับหนึ่ง เนื่องจากเธอกับนาตาลีเป็นเพื่อนสนิทกันมานาน จึงได้มีโอกาสพบปะกับเขาบ่อย ๆ “สวัสดีข้าว” เขารับแล้วขับรถออกไป ระหว่างทางโชคดีที่มีนาตาลีคอยชวนคุยอยู่ตลอด ทำให้บรรยากาศในรถไม่เงียบจนเกินไป และลดความประหม่าของขวัญข้าวได้บางส่วน จะไม่ให้เธอประหม่าได้อย่างไรในเมื่อเธอรู้ตัวดีว่าเธอแอบชอบพ่อของเพื่อนเธอคนนี้ และเธอเองก็คิดว่านาตาลีน่าจะพอรู้ความในใจของเธออยู่เหมือนกัน จึงมักหาทางให้เธอกับพ่อของตัวเองได้พบปะ หรือทำกิจกรรมร่วมกันบ่อย ๆ มันอาจจะแปลกที่ลูกแท้ ๆ ของตัวเองกลับมีความยินดีให้พ่อตัวเองลงเอยกับเพื่อนตัวเอง แต่สำหรับนาตาลี การที่ได้เพื่อนสาวคนสนิทมาเป็นแม่เลี้ยงของตัวเองยังดีเสียกว่าที่พ่อของเธอจะไปคว้าเอาแม่ผู้หญิงพวกนั้นที่พ่อของเธอควงไม่ซ้ำหน้า แถมแม่พวกนั้นยังดีแต่จะจับพ่อของเธอก็แค่นั้น ส่วนแม่ของนาตาลีนั้นได้แยกทางกับพ่อของเธอตั้งแต่สมัยเธอเรียนมัธยมต้น ตอนนั้นเธอจำได้ว่าพวกท่านทะเลาะกันทุกวัน สุดท้ายจึงตัดสินใจแยกทางกันแล้วให้เธอเลือกว่าจะอยู่กับใคร แต่เธอเลือกที่จะอยู่กับพ่อของเธอ ดังนั้นมันไม่ผิดถ้าพ่อของเธอจะเปิดใจรับใครสักคน แต่ที่เธอหนักใจเพราะดูเหมือนพ่อของเธอจะไม่ใช่แค่เปิดใจรับใครสักคน เพราะเขาทำตัวเป็นหนุ่มเอื้ออาทรสำหรับสาว ๆ ทุกคน แต่ยังดีที่พ่อของเธอนั้นไม่ได้คิดจริงจังกับแม่พวกนั้น พอล วิลเลียม เป็นหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบสามปีชาวฝรั่งเศสแท้ ที่ถ้าไม่บอกอายุจริงจะนึกว่าเขาอายุเพียงสามสิบกว่า ๆ เท่านั้น เขาทำธุรกิจตัวแทนนำเข้าไวน์รายใหญ่ของประเทศ ดังนั้นเรื่องฐานะของเขาจึงไม่ต้องพูดถึง ความเนื้อหอมของเขาเรียกได้ว่าติดอันดับคาสซาโนว่าของวงการธุรกิจเลยก็ว่าได้ เขาเป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่ชอบของสวย ๆ  งาม ๆ และเรียกได้ว่าตอนนี้เขาก็ไม่มีพันธะอะไรแล้ว ดังนั้นถ้าใครเสนอมาเขาเพียงแค่สนองตอบกลับเท่านั้น จะทำให้พวกเธอเสียใจได้อย่างไรกันล่ะ ขณะที่ขับรถอยู่ พอลต้องคอยบอกตัวเองให้จดจ่ออยู่กับเส้นทางตรงหน้า แต่ใจของเขากลับมักจะบอกให้ออกนอกลู่นอกทางไปหาเพื่อนของลูกสาวที่นั่งอยู่คู่กันอยู่ตลอดเวลา ขวัญข้าวเป็นสาวสวยจัดที่สะดุดตาเขาตั้งแต่แรกเห็น แต่ด้วยความที่เธอเป็นเด็กรุ่นลูก แถมยังเป็นเพื่อนสนิทกับลูกสาวของเขาอีก  ทำให้เขาต้องคอยเตือนตัวเองไว้ตลอดเวลาว่าอย่าทำตัวเป็นเฒ่าหัวงู เธอจะรู้หรือไม่ว่าขณะที่เธอนั่งอยู่นี้ กระโปรงของเธอนั้นได้ร่นขึ้นมาจนเผยให้เห็นต้นขานวลเนียนน่าสัมผัสของเธอหมดแล้ว ให้ตายเถอะ! เขาไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน หรือว่าเขาจะเป็นไอ้เ*******ูเข้าแล้วจริง ๆ หลังจากพาสองสาวไปดินเนอร์เสร็จแล้ว พอลได้พาขวัญข้าวไปส่งที่ห้องพักของเธอและรอจนแน่ใจแล้วว่าเธอเข้าไปข้างในอย่างปลอดภัยจึงขับรถกลับออกมา และตอนนี้แม่ลูกสาวตัวดีของเขาได้ย้ายมานั่งด้านหน้าคู่กับเขาแล้ว “อย่าคิดว่าแด๊ดไม่รู้นะว่าเราวางแผนอะไร” เขาคาดโทษลูกสาวอย่างรู้ทัน แต่มุมปากกลับยิ้มอย่างอารมณ์ดี และนาตาลีก็เห็นมันแจ่มชัด ถ้าเป็นอย่างนี้ยัยข้าวคงมีความหวังละมั้ง เธอคิดว่าเธอรู้ว่าเพื่อนตนเองคิดอย่างไรกับตาแก่นี้ แต่เพื่อนเธอไม่เคยพูด และเธอก็ไม่เคยถาม จึงได้แต่คอยสังเกต แต่ถ้ามีโอกาสเธอก็ส่งเสริมนะ พอลเห็นหน้าเจ้าเล่ห์ของลูกสาวก็ส่ายหัวทำไมเขาจะมองไม่ออกหรือเดาไม่ได้ว่าลูกสาวกำลังคิดหรือทำอะไรอยู่ แต่ก็สงสัยว่าทำไมนาตาลีถึงทำอย่างนี้เพราะนั่นเป็นเพื่อนของเธอ แถมยังคนละรุ่นกับเขาเลยด้วยซ้ำ นาตาลีทำเพียงลอยหน้าลอยตาส่งยิ้มแล้วเอนหัวพิงต้นแขนแกร่งของผู้เป็นพ่ออย่างประจบประแจง “โธ่แด๊ดคะ แนทไม่ได้มีแผนอะไรเสียหน่อย แด๊ดอย่าร้อนตัวสิ” เธอตอบกลับเขาอย่างรู้ทันเช่นกัน คำพูดของลูกสาวทำให้พอลฉุกคิด นี่เขากำลังร้อนตัวหรือ แต่เขาก็ปัดออกไป เขาไม่ได้คิดอะไรกับเพื่อนลูกสาวหรอกน่า “แด๊ดไม่ได้ร้อนตัว เราน่ะเป็นเด็กก็อย่าแก่แดดให้มันมากนัก” เขาว่า และสิ่งที่เขาได้รับกลับมาคือเสียงหัวเราะร่าของลูกสาว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม