NOT GOOD :: CHAPTER 4 [100%]
1098 คำ
เสียงปลายสายดังเล็ดลอดออกมา พร้อมกับเสียงหัวเราะของไค ทำให้เอฟถึงกับจุก ใช่... เธอเพิ่งเคยได้ยินเสียงเขาหัวเราะเนี้ยล่ะ แต่ทว่าเขากลับไปอยู่ที่หอเนย ง้อเธอทั้งๆ ที่เนยบอกว่าให้ห่างกัน เขาไม่คิดจะมองคนอื่นบ้างหรือไงเนี้ย? ให้ตายเหอะ เอฟ อย่ามาอ่อนแอตอนนี้นะ เธอต้องเข้มแข็งสิ สู้ให้ถึงที่สุด!!
(“ว่าแต่เธอมีอะไรหรือเปล่า? น้ำเสียงดูแปลกๆ นะ”)
“อะ อ่อ เปล่าๆ แค่จะโทรมาถามเรื่องแผลนะ ไม่มี...”
ตุ้บๆๆ!!
“กรี๊ดดดดดดดด...”
ฟุบ!!
(“เอฟ... เกิดอะไรขึ้น? ฮัลโหล เอฟ!!”)
เอฟทำมือถือหล่นลงไปที่เท้าของเธอ โดยไม่ได้ยินเสียงของไคที่ตะโกนถามอย่างตกใจกับเสียงกรี๊ดของเธอ เพราะว่าเสียงทุบกระจกอย่างรัวๆ บวกกับชายหนุ่มสองคนที่หน้าตาดีกำลังส่งยิ้มให้เธออยู่อย่างเจ้าเล่ห์
“รถเป็นอะไรหรือเปล่าครับคนสวย”
“ปะ เปล่า... มะ ไม่ได้เป็น”
“หึ งั้นเหรอ?” ใบหน้าสวยน้ำตาคลอทันที สถานการณ์แบบนี้อีกแล้ว ใครล่ะจะมาช่วยเธอ? ไม่มีแล้วล่ะ ไคก็อยู่กับคนที่ตัวเองรัก ซึ่งตอนนี้เขาคงจะมีความสุขอยู่ ไม่สนหรอกว่าเธอจะเป็นยังไง เอฟมองดูมือถือก็พบว่าหน้าจอดับไปแล้ว ซึ่งหมายถึงว่าเขาได้วางสายไปแล้ว เอฟมองชายคนหนึ่งที่ยกปืนขึ้นมาจ่อเธอผ่านกระจก จนเธอตกใจกลัว น้ำตาไหลเต็มใบหน้าสวย
“ลงจากรถ ก่อนที่ฉันจะยิงเธอนะคนสวย”
“ฮึก...”
“ลง!!” เอฟเปิดประตูรถลงไปตามคำขู่ มองใบหน้าชายสองคนนี้ที่มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างโลมเลีย เธอไม่รู้ว่าควรทำอะไรเลยในตอนนี้
“นะ นายอยากได้เงินเหรอ เอาไปเลยนะ ฉันมี...”
“ไม่ ฉันมีเงินเยอะล่ะ แต่ที่ยังไม่มีคือเมีย”
“!!!”
“พวกเราสองคนมองเธอตั้งแต่ในผับล่ะ ก็เลยขับรถตามออกมา... จังหวะเหมาะอะไรขนาดนี้นะ”
หมับ!!
“ปล่อยฉันนะ ปล่อย!!”
“มาให้พวกฉันสองคน กระแทกปล่อยน้ำสักสี่ห้ารอบหน่อยแล้วกันนะ สาวสวย”
“ฮือ ไม่นะ ไม่!!” ร่างบางดิ้นไปมา เมื่อสองคนนี้ลากเธอไปยังรถของพวกเขาเพราะรถของเธอมันเป็นแค่มินิฯ เท่านั้น แต่เธอไม่ยอมหรอกนะ แต่เธอก็แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ ใช่ไหม? จะไปสู้อะไรกับผู้ชายตัวโตสองคนนี่ได้กันล่ะ
ตุ้บ
“อึก...”
“ต้องให้ใช้กำลัง หึ ไป” เอฟถูกต่อยท้องและพาไปที่รถของพวกเขา ร่างบางถูกผลักให้นอนลงที่เบาะหลัง โดยมีชายคนหนึ่งที่ตรึงแขนเธอไว้เหนือหัว ส่วนอีกคนก็คร่อมร่างเธอและซุกไซ้ใบหน้าลงกับซอกคอเธออย่างรุนแรง มือหนาก็เลื่อนลูบไปที่ตามร่างกาย จนเธอขยะแขยง เอฟรับรู้ถึงกางเกงของผู้ชายคนนั้นที่รูดซิปลง และมือของเขาก็บีบเค้นทรวงอกเธออย่างแรง
“เจ็บ... ปล่อย...”
“แม่งเอ่ย แบบนี้กูขอสดแล้วกัน ใส่ถุงแล้วไม่ได้อารมณ์ น่าเอาขนาดนี้ ขอสักสามสี่น้ำแล้วกัน มึงต่อกูนะ”
“เออ เร็วๆ เหอะ กูก็อยากแย่แล้ว” เสียงพวกเขาสองคนทำให้เอฟหลับตาลงทันที รับรู้ถึงเสื้อกล้ามที่ถูกถลกขึ้นไปเนื้อเนินอวบ ริมฝีปากของผู้ชายคนนี้แตะลงมาทำให้เธอดิ้นสุดชีวิต ใบหน้าสวยร้องไห้ออกมาแทบจะไม่มีน้ำตาเหลือสักนิด ทำไมกัน? ทำไมทุกอย่างถึงได้ทำร้ายเธอขนาดนี้ พระเจ้าเกลียดอะไรเธอนักหนา
“ไค ช่วยด้วย...”
น้ำเสียงแผ่วเบาถูกกลืนหายไปเมื่อทุกอย่างกำลังจะดำเนินต่อไป โดยชายชั่วสองคน แต่ทว่า... พระเจ้าคงไม่เกลียดเธอมากไปสินะ เมื่อชายสองคนนี้ผละจากตัวเธอ เพราะได้ยินเสียงรถยนต์หลายคันและแสงไฟจากตัวรถส่องสว่างจนเอฟลุกขึ้นนั่ง ดึงเสื้อลงมาและกอดตัวเองแน่น เพราะเธอไม่รู้ว่ารถยนต์พวกนั้นคือพวกของมันหรือเปล่า แต่ทว่าร่างของชายคนที่กำลังจะทำอะไรเธอก็ฟุบตัวลงทันที เผยให้เห็นชายหนุ่มเกือบสิบคนกำลังรุมกระทืบชายสองคนนั้น เงากระทบของใครคนหนึ่งเดินตรงมา และชะโงกหน้ามามองเธอ ยื่นมือให้เธออย่างจริงใจ
“คุณเอฟใช่ไหมครับ?”
“ฮึก ค่ะ...”
“มาเถอะครับ ผมเป็นคนของคุณไค... อีกสักพักคุณไคจะมาหาคุณที่ผับคุณเชค”
“!!!” เอฟปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาทันที พยักหน้ารับและยื่นมือไปวางที่มือคนของไค เขาถอดเสื้อสูทมาคลุมไหล่ให้เธอ และวินาทีที่เธอเดินผ่านชายสองคนนั้น ก็ต้องเบือนหน้าหนีทันที เพราะว่าตอนนี้... ร่างของทั้งสองคน เหมือนกับซากศพและรอวันเผาแบบนั้นเลย
เอฟกลับมาที่ผับอีกครั้ง และเธอเพิ่งจะจำได้ว่าที่นี่เป็นผับของเพื่อนไคที่ชื่อเชค คนของไคหรือคนของเชค ให้เธอไปนั่งพักที่ห้องรับรองชั้นสอง เธอก็เลยถามไปว่าเชคเพื่อนไคไม่ได้มาคุมที่นี่แล้วเหรอ? ซึ่งคำตอบของคนของเชค ก็บอกว่าเขามาแค่เดือนละสามครั้ง นอกจากนั้นเขาจะให้คนที่ไว้ใจดูแล เมื่อได้คำตอบเธอก็พยักหน้ารับ มองชาร้อนในมือที่คนของเชคชงมาให้กิน เธอรู้สึกหวาดกลัว จนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่อีกครั้ง ทำไมเรื่องแบบนี้จะต้องเกิดกับเธอเสมอไปนะ ถ้าไม่ได้ไคเธอจะเป็นยังไงกัน แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เธอรู้ว่าเขาเองก็ไม่นิ่งนอนใจ แต่ถึงแบบนั้นเขาคงจะไม่มาหรอกน่า เขาอยู่กับเนยนี่น่า ไม่มีทางมาได้หรอก เธอเชื่อแบบนั้น...
“ขอบคุณมากนะคะ ฉันขอตัวกลับก่อนดีกว่า”
“แต่คุณไคสั่งไว้นะครับ?”
“เขาไม่มาหรอกค่ะ ฉันรู้ดี เขาอยู่กับแฟนเขา แต่เดี๋ยวฉันขอบคุณเขาเองค่ะ” ใบหน้าสวยลุกขึ้นเอาเสื้อสูทออกให้กับคนของเชค และจะเดินออกจากห้องแต่ทว่าประตูห้องกลับเปิดออกอย่างแรง...
ปัง!!
“เอฟอยู่ไหน?”
“คะ ไค!!”
- ผู้เขียน
