ไดอิจิวางแม่กระตายน้อยของตนลงบนเตียงอย่างเบามือ ก่อนจะตามขึ้นไปทาบทับ
“เดี๋ยวค่ะ ทะ...ทำแบบนี้ไม่ได้ เรา...”
“เธอรังเกียจฉันเหรอไอโกะ” ไดอิจิถามพร้อมกับจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มของสาวที่อยู่ใต้ร่างของตนนิ่ง
“เปล่าค่ะ แต่ว่า...อะ...อื้อ...” ไอโกะปฏิเสธยังไม่ทันจบ ก็ถูกอีกฝ่ายฉกจูบอีกครั้ง เธอพยายามผลักไสร่างสูงออก แต่ก็ไม่เป็นผล
ไดอิจิรีบถอนจูบ แล้วถอดเสื้อผ้าของแม่กระต่ายน้อยออกทันที โดยไม่สนใจสายตาตัดพ้อ
“อย่าค่ะ...” ไอโกะเอ่ยห้าม แต่เขาไม่ฟังเสียง ยังคงเดินหน้าลอกคาบเธอออกจนหมดในเวลาไม่ถึงนาที
ไดอิจิจ้องมองเรือนร่างอันแสนเย้ายวนก่อนจะรีบถอดเสื้อผ้าของตนออกอย่างรวดเร็ว ไอโกะรีบคว้าหมอนมาปิดบังหน้าและเนื้อตัวที่เปลือยเปล่าของตัวเองด้วยหัวใจสั่นๆ ก่อนจะตกใจ เมื่ออยู่ๆ อีกฝ่ายก็ดึงหมอนที่เธอกอดอยู่ออก แล้วก้มลงซุกไซ้ที่ต้นคอ
“พี่ชอบเรามานานแล้วรู้ไหม” ไดอิจิเอ่ยกระซิบเสียงสั่นพร่า
“อ
