สิบนาทีต่อมา...พอหิรัญวิ่งจนครบแล้ว อาซามิจึงตะโกนบอกให้ยุติการวิ่ง “ครบแล้วค่ะ”
“พระเจ้า! ไม่รู้ว่าการ์ดจะเห็นพี่หรือเปล่า” หิรัญเดินไปหาสาวเจ้าแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงปนหอบ
“คงไม่เห็นหรอกมั้งคะ” อาซามิเอ่ยปลอบ
“ไม่แน่ครับ พวกเขารักษาความปลอดภัยโดยรอบให้พวกเราอยู่”
“ที่นี่อันตรายเหรอคะ?”
“ก็ไม่เชิงว่าอันตรายครับ แต่ก็ต้องเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับทุกๆ สถานการณ์เอาไว้ก่อน”
“เหลืออีกตาหนึ่ง เราจะเริ่มกันเลยไหมคะ?” อาซามิถามยิ้มๆ
“ครับ” หิรัญกลอกตา ก่อนจะเดินตามนางฟ้าคนสวยเข้าไปในกระท่อม เพื่อเล่นไพ่ตาสุดท้าย ซึ่งเขาสาบานว่าหากตานี้เขาชนะ เขาจะจับเธอแก้ผ้าแล้วจัดหนักจัดเต็มจนกรีดร้องเสียงดังไปทั่วทั้งป่าเลย
“เช็ดเหงื่อหน่อยไหมคะ” อาซามิส่งผ้าเช็ดหน้ากับน้ำดื่มให้อย่างเอาใจ
“ขอบคุณครับ” หิรัญรับแก้วน้ำมาดื่ม ก่อนจะเช็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นมาทั่วใบหน้าออก
“ดีจังเลยนะคะ ได้ออกกำลังกายก่อนจะลงไป
