แผนทำลูก 2.2
1150 คำ
หัวค่ำวันเดียวกัน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก...เสียงเคาะประตูห้องพักหมายเลข 1015 ดังถี่ คนที่อยู่ในห้องรีบสาวเท้าไปยังประตูห้อง ก่อนจะเปิดมันออกกว้างรับผู้มาเยือนที่ยืนหน้าตาดุเข้ม มองคนมาเปิดประตูนิ่งราวกับว่าลังเลว่าตนเคาะประตูห้องผิดหรือไม่ แต่พอขยับศีรษะมองตัวเลขที่อยู่หน้าห้องก็มั่นใจว่า เขาเคาะห้องไม่ผิด
“ฉันมาหาธร” ธราเทพบอกชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งหน้าตาดีที่เขามองแวบเดียวก็รู้ว่า ไม่ใช่ชายแท้ เดาว่าชายตรงหน้าคงเป็นคนรักของธราธร
“สวัสดีครับพี่เทพ” ไกรศรยกมือไหว้ธราเทพ “พี่ธรรอพี่เทพอยู่ในห้องครับ”
ไกรศรเบี่ยงตัวให้พี่ชายของคนรักเดินเข้าไปด้านใน ส่วนตัวเขาเมื่อปิดประตูห้องเสร็จก็เดินตามร่างสูงหนาที่ท่าทางดุเข้ม สมกับเป็นเจ้าของไร่จอมโหดเข้าไปภายในห้อง
“นายนึกยังไงนัดฉันมากินเหล้าที่นี่ หรือว่าจะเปลี่ยนใจเอาน้ำเชื้อของฉันแล้ว” พี่ชายทักน้องชายฝาแฝดที่นั่งอยู่บนโซฟา
“ก็นานๆ เราเจอกันทีไงครับมันก็ต้องดื่ม ต้องสังสรรค์กันหน่อย อีกอย่างผมอยากแนะนำตัวเอก คนรักของผมให้พี่รู้จักอย่างเป็นทางการด้วย”
“แต่ดูท่าทางแฟนนายจะรู้จักฉันแล้วนะ”
คนเป็นพี่พูด ตวัดสายตามองไกรศรที่หย่อนกายนั่งข้างร่างธราธรที่โอบบ่าคนร่างโปร่งบางกว่าราวกับแสดงความเป็นเจ้าของ ธราเทพเห็นแล้วก็ไม่ได้ว่ากระไร ทั้งยังไม่รู้สึกสะอิดสะเอียนที่น้องชายฝาแฝดรักเพศเดียวกัน เขาคิดว่าชีวิตใครชีวิตมัน
“ผมเล่าเรื่องพี่เทพให้เอกฟังเองครับ เอกจะได้เตรียมตัวเตรียมใจเจอพี่ชายจอมโหดของผม”
“เล่าให้ฟังแต่เรื่องดีๆ หรือเปล่าล่ะ หรือว่าเล่าเรื่องแย่ๆ ของพี่ให้แฟนนายฟัง”
“ผมก็เล่าแค่ว่า ผมมีพี่ชายฝาแฝดที่ทั้งดุ ทั้งโหด ทั้งเถื่อน คนงานในไร่กลัวหงอก็เท่านั้นเองครับ” ธราธรตอบด้วยรอยยิ้ม
“เดี๋ยวผมไปหยิบเบียร์เย็นๆ มาให้ดื่มนะครับ”
ไกรศรลุกขึ้นเดินไปยังตู้เย็นของโรงแรม หยิบเบียร์ออกมาสามกระป๋องแต่ต่างยี่ห้อกัน เขาเปิดฝาเบียร์ทั้งสามออก แล้วล้วงหยิบซองยาออกมาจากกระเป๋ากางเกง ก่อนจะเทยาลงไปในกระป๋องเบียร์ทางด้านซ้ายมือสุด ซึ่งเป็นยี่ห้อที่ธราเทพชอบดื่ม ก่อนจะเขย่ากระป๋องเบียร์เล็กน้อย เพื่อให้ตัวยาละลาย จากนั้นก็ยกกระป๋องเบียร์ทั้งสามไปยังโซฟารับแขก
“เบียร์เย็นๆ ครับ” ไกรศรวางเบียร์ลงกลางโต๊ะตัวเตี้ย แล้วหยิบแจกให้แต่ละคน “พี่ธรบอกว่าพี่เทพชอบดื่มเบียร์ยี่ห้อนี้ ผมเลยไปซื้อมาแช่ไว้ให้พี่เทพครึ่งโหลครับ ถ้าไม่พอผมจะออกไปซื้อให้ใหม่”
“ขอบใจมาก” ธราเทพเอื้อมมือไปหยิบกระป๋องเบียร์ แล้วกระดกดื่ม สองคนที่นั่งร่วมดื่มด้วยก็ลุ้นตัวโก่ง ยิ้มให้กันเมื่อเห็นธราเทพดื่มไปหลายอึก
“เดี๋ยวผมมานะครับ”
ไกรศรรีบปลีกตัวออกไปจากห้อง เมื่อเห็นว่าธราเทพดื่มเบียร์ไปพอสมควร แต่ก่อนที่จะออกไปจากห้องเขาได้แวะไปเปิดตู้เย็น หยิบน้ำส้มคั้นที่สั่งรูมเซอร์วิสไว้ก่อนหน้าออกมา แล้วเทยาตัวเดียวกันกับที่ใส่ในกระป๋องเบียร์ของธราเทพ เสร็จแล้วจึงเดินออกไปยังห้องพักหมายเลข 1016 ซึ่งเป็นห้องของพามิลา
พามิลาเดินมาเปิดประตูห้องพักเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง เพื่อความรอบคอบเธอได้ดูว่าใครคือคนที่มาเคาะเรียกผ่านช่องเล็กๆ กลางประตู เมื่อรู้ว่าคือผู้ใด เธอจึงเปิดรับอย่างไร้ความกังวล
“พี่เอก” พามิลาทักคนที่ยืนอยู่หน้าประตู “เข้ามาก่อนค่ะ”
“พี่ธรให้พี่เอาน้ำส้มคั้นมาให้แพมน่ะ เห็นพี่ธรบอกว่าแพมชอบดื่ม” เขาพูดขณะที่เดินเข้าไปในห้อง ก่อนจะส่งแก้วน้ำส้มที่ตนถืออยู่ให้พามิลา
“ขอบคุณมากค่ะ”
“ดื่มเลยนะแพม กำลังเย็นๆ พี่ดื่มไปแล้วแก้วนึง ชื่นใจมากๆ”
ไกรศรเร่งให้พามิลาดื่ม อีกฝ่ายที่ไว้ใจไกรศรเต็มร้อย ดื่มน้ำส้มในแก้วจนหมดแก้วในคราวเดียว เพื่อไม่ให้คนที่นำมาให้เสียน้ำใจ อีกทั้งเธอก็ชอบดื่มน้ำส้มเป็นทุนอยู่แล้วด้วย
“ชื่นใจจริงๆ ด้วยค่ะ” พามิลาเอ่ยขึ้นเมื่อดื่มน้ำส้มไม่เหลือสักหยด
“พี่ธรจัดการโอนเรื่องเงินให้แพมแล้ว แพมคงสบายใจแล้วสินะ” ไกรศรชวนคุย รอเวลายาออกฤทธิ์
“ค่ะ สบายใจมากๆ เลยค่ะ ถ้าไม่ได้พี่ธรช่วยล่ะก็ แพมก็ไม่รู้ว่าจะหาเงินจากไหนมาให้เขา” เธอพูดอย่างสำนึกบุญคุณของธราธรที่มีให้ตนครั้งแล้วครั้งเล่า
“จะว่าไป พี่ธรก็มีบุญคุณกับพี่ไม่น้อยเหมือนกัน ถ้าไม่ได้พี่ธรช่วยเหลือพี่ในหลายๆ เรื่อง พี่ก็คงแย่ พี่เองก็ยินดีที่จะทดแทนพี่ธรทุกเรื่องที่เขาเอ่ยปาก”
เขาเองก็ได้รับความช่วยเหลือจากธราธรเช่นกัน จึงไม่แปลกที่ไกรศรทั้งรักและเคารพธราธร ยอมร่วมมือทำตามแผนของคนรัก ธราธรมีความสุขเขาก็มีความสุขไปด้วย แต่ถ้าเขาทุกข์ มีหรือที่ไกรศรจะไม่ทุกข์ตาม
“แพมก็เหมือนกันค่ะ ถ้าแพมช่วยอะไรพี่ธรได้ แพมไม่ปฏิเสธเลยค่ะ จะช่วยเต็มที่” เธอยินดีและเต็มใจช่วยเหลือธราธรในทุกๆ เรื่องเพื่อตอบแทนบุญคุณ “แต่มีเรื่องหนึ่งที่แพมคงช่วยพี่ธรไม่ได้ คือเรื่องลูก แพมก็กลุ้มใจมากค่ะไม่รู้จะช่วยพี่ธรยังไง”
“พี่ว่า บางทีแพมอาจจะได้ช่วยพี่ธรเรื่องลูกโดยไม่รู้ตัวก็ได้นะ” ไกรศรพูดอย่างมีเลศนัย
พามิลาสะดุดหูกับคำพูดของไกรศร แต่ก็ไม่มีคำถามออกไปจากปากเล็ก เนื่องจากภายในร่างกายของเธอจู่ๆ ก็ร้อนวูบวาบขึ้นมา คล้ายมีลูกไฟลูกเล็กๆวิ่งพล่านไปทั่วกาย รู้สึกหดเกร็งในช่องคลอด ความซาบซ่านจากเพลิงอารมณ์ลุกกระพือทีละน้อย ความร้อนในกายก็แรงขึ้น จนเธออยากจะถอดเสื้อผ้าพาตัวเองไปแช่น้ำให้หายรุ่มร้อน
“แพมเป็นอะไรหรือเปล่า” ไกรศรถามเมื่อเห็นอาการของเธอ
- ผู้เขียน
