Ep.17 Don’t answer her calls ผมยืนนิ่งมองต้องมนต์ตราทั้งสองคนอย่างสับสน มันคิดอะไรไม่ออกเลย แม้แต่ขายังแทบจะก้าวไม่ออกเลยด้วยซ้ำ "จีซัสมัวยืนทำอะไรละ เดินมาหาฉันสิ" เสียงของต้องมนต์ที่เพิ่งลงจากรถยืนเรียกหาผม "อย่าไปนะ ยัยนั่นมันเป็นผี" อีกคนก็ร้องห้าม "ถ้าเป็นผี จะมีพระได้ยังไงละ เธอต่างหากที่เป็นผี ?" อีกคนก็เถียงกลับ "นี่มันรายการล้อกันเล่น หรือแบบสาระแนรึเปล่า ?" ผมถามไปอย่างขำขำ ทันทีแทบจะขำไม่ออก "หรือว่าเธอมีฝาแฝด ?" ผมหันไปถามทั้งสองคนสลับกัน "ฉันคือต้องมนต์ตรา/ ฉันคือต้องมนต์ตรา" เสียงของทั้งสองคนพูดขึ้นพร้อม ๆ กัน "จริง ๆ ฉันก็ชอบนะถ้าจะมีเมียเพิ่ม" ผมพูดออกไปอย่างพยายามจะไม่กลัว พยายามจะตลกสู้ไป ทั้งที่ผมเองช็อกหนักมาก มากจนแทบไม่เชื่อในสายตาของตัวเอง "มันไม่ตลกเลยนะ นายอยากได้เมียผีรึยังไง ?" คนข้าง ๆ ผมเองหันมาทำหน้าเหวี่ยง ๆ ใส่ "ฉันเป็นตัวจริงนะ ไม่งั้นฉันจะมีสร