แฟรงก์หยุดการกระทำของตัวเองแล้วมองหน้าฉันนิ่งเหมือนไม่แน่ใจในสิ่งที่ฉันพูด วูบหนึ่งนัยน์คู่นั้นฉายแววเศร้าออกมาพริบตาเดียวมันก็เปลี่ยนเป็นเหยียดหยัน เขาไม่เชื่อว่าฉันจะยอมจริงๆ ก่อนที่ริมฝีปากนั่นจะประกบลงมาบนริมฝีปากของฉันอย่างต้องการพิสูจน์ ฉันไม่ขัดขืนหรือว่าต่อต้านปล่อยให้เขาบดขยี้ริมฝีปากจนสาแก่ใจ “ทำไม...” แฟรงก์ละริมฝีปากออกไป นัยน์ตาคู่นั้นดูสับสน คิ้วทั้งสองข้างขมวดมุ่นอย่างไม่เข้าใจ ทว่าน้ำตาฉันมันก็ยังไม่หยุดไหล ฉันรู้ว่ามันไม่ทำให้อะไรดีขึ้นแต่ทำยังไงได้เมื่อฉันลืมวิธีทีที่จะหยุดน้ำตาตัวเองแล้วเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ชายใจร้ายแต่หัวใจอ่อนแอคนนี้ “ฉันแค่อยากให้นายรู้ว่านายไม่ได้อยู่โดดเดี่ยวบนโลกใบนี้” แฟรงก์สบสายตาฉันนิ่ง เราทั้งคู่จ้องมองหน้ากันอยู่อย่างนั้นโดยไม่มีใครพูดอะไร มีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศและเสียงลมหายใจของเราสองคนที่ปะทะกันอยู่ในทุกเสี้ยววินาทีก่อนที่แฟรงก์จะเป