Episode 11
ห้องของหงส์หยก
เรานั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องคนเดียวเป็นเวลาเกือบสองชั่วโมงได้ การที่เราได้ทำในสิ่งที่เราชอบโดยที่ไม่มีใครรบกวนนี่มันคือสวรรค์ชัดๆ เลย แต่แล้วความสุขนั้นก็ไม่อาจอยู่กับเราได้ตลอดไปเพราะว่า..
แกร๊ก!
แอ๊ด!
“โกรธฉันเหรอ?” และมันก็เป็นอย่างที่ทุกคนคิด คนที่ไขกุญแจห้องเข้ามาก็คือเขา...คุณเหมันต์
“เปล่าค่ะ หนูก็แค่อยากจะอ่านหนังสือเป็นการส่วนตัว” ร่างบางตอบพลางหยัดตัวนั่งข้างๆ เขา ขืนยังนอนอยู่แบบนี้ก็เสร็จโจรสิคะ
“เธอรู้ไหมว่าทำไมเธอถึงลน?”
“ไม่ค่ะ” ปากตอบแต่สายตายังคงอ่านหนังสืออยู่
“เพราะว่าเธอเครียดไงล่ะ แต่มันมีวิธีที่จะทำให้ไม่เครียดนะ”
“อะไรเหรอคะ?” ร่างบางเลิกคิ้วถามพร้อมเงยหน้าไปหาร่างสูง เขายิ้มกรุ้มกริ่มก่อนที่จะอุ้มเราขึ้นไปนั่งตักของเขา
“เธอต้องผ่อนคลาย”
“หนูยังไม่ได้อาบน้ำ” เราที่อยู่ในชุดนักเรียนพูดห้ามปรามเขา เพราะเรารู้ว่าสิ่งที่เขาจะสื่
