"จ่ายสิพี่จ๋า:)"
"ยัยตัวแสบ!"ผมแยกเคี้ยวใส่น้องบ้า วันนี้ทำผมเสียงตังไปไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้วเนี่ย
"กะที่บ้านไม่มีไรกินนิหนูเลยซื้อมาให้"ยัยน้องบ้าบอกหน้าตาใสซื่อ
ใช่ครับ ซื้อมาให้แต่ไม่ได้จ่ายให้ก็แค่นั้นเอง
"เออๆ ยกเข้าไปเลยหยิบเป๋าตังมาให้พี่ด้วย"
"ได้ค่าาาาา"น้องบ้าบอกด้วยใบหน้ายิ้มแย้มเหมือนได้ของที่ถูกใจก่อนจะวิ่งเข้าไปในบ้านเพื่อไปหยิบกระเป๋าตังมาให้ผมซึ่งผมก็ต้องควักเงินออกมาจ่ายอีกเช่นเคยก่อนจะเดินกลับเข้าบ้าน
"พี่ มากินสิ"
"-.-"ผมทำหน้าเซ็งมองดูน้องบ้านั่งกินพิซซ่าอย่างเอร็ดอร่อย
"อร่อยนะไม่มากินหรออออ"น้องบ้ายกชิ้นพิซซ่าขึ้นมาแกว่งไปมาเป็นการเชิญชวน ซึ้งบอกได้เลยว่ามันดูน่ากินมาก และผมก็เดินไปหามันได้อย่างง่ายดาย
"สั่งอะไรมาบ้าง"ผมถาม
"ก็มีขอบชีสกับแบบบางแต่หน้าเป็นหน้าไส้กรอกแฮมหมดเลย"น้องบ้าอธิบายซึ่งมันก็มองตามแล้วพยักหน้าหงึกๆเหมือนกำลังฟังคุณครูสอนการบ้านยังไงไม่รู้วะ
"หยิบชิ้นนั้นให้พี่หน่อย"ผมชี้ไปที่แผ่นขอบชีส
"ไม่ให้ เอาชิ้นนี้ไป"น้องบ้าปฏิเสธผมก่อนจะดึงอีกชิ้นให้ผม
"เอ้า ก็จะกินชิ้นนั้น"
"ไม่ให้ชิ้นนี้ชีสเยอะหนูจอง"
"แต่พี่จ่ายตัง!"
".....ให้ก็ได้ชิ๊!"น้องบ้าบู้ปากอย่างงอนๆก่อนจะดึงชิ้นนั้นให้ผม ซึ่งแน่นอนว่าผมรับมันเพราะตัวผมเองก็ชื่นชอบชีสในระดับหนึ่ง
"ทำไมกินเลอะเทอะ"ผมพูดขึ้นเมื่อเรากินไปได้สักพักหนึ่ง คืออยากจะบอกว่าปากน้องเลอะตั้งนานละแต่แบบเห็นกินอย่างมีความสุขไงเลยไม่กล้าขัด เลยรอให้กินไปเรื่อยๆก่อน
"ตรงหนายยย"น้องบ้าามก่อนจะละเลงมือไปบนใบหน้าเพื่อหาความเลอะ แต่ให้ตายเหอะ มันเลอะหนักกว่าเดิมอีก!!
"โอ้ยยย มือก็เลอะแล้วไปจับหน้าแบบนั้นมันก็ยิ่งเลอะมั้ย"ผมบ่นคือแบบ นี่อายุเท่าไหร่วะทำตัวยังกะเด็ก3ขวบ
"ก็ไม้รู้นี่"
"มานี่ๆ"ผมกวักมือเรียกน้องให้เข้ามาใกล้ๆเพื่อจะเช็ดหน้าให้
"โตแล้วแถมเป็นผู้หญิงก็หัดรักษาความสะอาดบ้างเหอะ มอมแม่มแบบนี้ผู้ชายคนไหนจะหันมามองวะ"ผมบ่นๆๆๆมือก็เช็ดหน้าให้น้องบ้าไปตาก็มองไปที่ใบหน้าเนียนใสที่กำลังเปะเปื้อนไปด้วยซอสมะเขือเทศ
"พี่"เสียงเล็กๆเรียกผม ผมจึงก้มลงไปสบตากับดวงตาคู่สวย
"ห้ะ"
"นี่ไง ก็มีพี่ที่หันมองหนู ฮ่าๆๆๆ"
"-.-"
"หนูไม่สนใจเรื่องผู้ชายหรอก ไร้สาระ"
"ก็ดีแล้ว"ผมบอกก่อนจะเช็ดหน้าให้จบๆไป
"เดี๋ยวขึ้นไปอาบน้ำเลยนะ"ผมบอก
"เดี๋ยวหนูลงมาเก็บถาดให้นะ"
"ไม่เป็นไรพี่เก็บเอง"ผมบอก
"ขอบคุณค่าา"น้องบ้าบอกก่อนจะสะบัดตูดวิ่งขึ้นห้องนอนของตัวเวองไป
-วันรุ่งขึ้น-
"เมื่อคืนนอนสบายมั้ยลูก"แม่ผมถามน้องบ้า
"สบายมากค่ากินอิ่มนอนหลับปกติดีค่า"น้องบ้าบอก ผมตักโจ้กกินคำสุดท้ายยกน้ำขึ้นมาดื่มก่อนจะลุกออกจากที่นั่งเพื่อขับรถไปเรียน
"ดีแล้วจ่ะ....บิ๊กวันนี้ฝากน้องไปมอด้วยนะลูก"แม่หันมาบอกผมแต่ผมไม่สนใจเดินดุ่มๆไปเอารถทันที
มีขาก็ไปเองสิวะ-.-
บรื้นนๆๆ
ผมบิดคันเร่งเพื่อเช็ครถของตัวเองพอเห็นว่าปกติก็ขึ้นคล่อมทันที
"พี่~"เสียงนรกนั่นมาอีกแล้ว ร่างน้อยๆวิ่งจากประตูบ้านมายังรถผมด้วยความรวดเร็ว
"หนูรู้ว่าพี่คงไม่ให้หนูไปด้วย ถ้างั้นก็..."น้องบ้าแบมือยื่นมาตรงหน้าผม
"พี่หมดตูดละอิหนู! เที่ยงนี้เงินซื้อข้าวยังไม่มีเลยจ่ะ-.-"ผมบอกไปอย่างประชดๆ
"อ่าว งั้นก็พาหนูไปด้วยเส้"
"ไปไม่ได้ไม่มีหมวกให้ใส่"
"ไม่ใส่กะได้นี่"
"ไม่ได้!มันอันตรายเกินไป"ผมบอกเสียงแข็ง
"งั้นหนูก็คงอดไปเรียนแล้วสินะ"น้องบ้าทำหน้าหงอยคอตกหันหลังเดินจะเข้าบ้าน
"เดี๋ยว!"ผมเรียกน้องบ้า เห็นละก็สงสาระาไปด้วยก็ได้วะ!
"มานี่มา เดี๋ยวไปส่ง"ผมตบลงที่เบาะท้ายเบาๆเป็นการเชิญชวน น้องบ้ามันก็รีบวิ่งมาทันทีด้วยความดีใจ
"ใส่หมวกด้วย"ผมยื่นหมวกให้น้องใส่
"อ่าว แล้วพี่อะ"
"ไม่เป็นไร"
"แต่ว่า"
"ขึ้นมาพี่จะสายแล้ว"ผมพูดกดดัน
"ก็ได้ค่าาา"พอใส่เสร็จน้องบ้าก็ปีนขึ้นรถผมทันทีมือเล็กๆเกาะไหล่ผมอย่างแน่นหนา
"มากอดเอว"ผมบอก เกาะไหล่มีโอกาสที่จะเกร็งแล้วตกจากรถได้หรือไม่ก็โดนแรงลมปะทะใส่ตัวจนเซและนั่นจะทำให้รถคว่ำได้
"ค่าา"มือน้อยๆค่อยๆเลื่อนจากไหล่มา กอดที่เอวอย่างแน่นหนา ความรู้สึกบางอย่างเริ่มตีขึ้นมาร่างกายของผมมันร้อนวูบวาบอย่างน่าประหลาด
กูเป็นอะไรฟร้ะ - -
เราสองคนขึ้นมหาลัยกันอย่างปลอดภัยพอถึงต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปเรียนของตัวเอง
วันนี้ผมกับเพื่อนๆเราเรียนวิชาเดียวกันหมดและวันนี้ผมก็จะแนะนำเพื่อนๆของผมให้ทุกคนได้รู้จักกันครับ
"มาแล้วหรอวะ"เสียงทุ้มๆเท่ห์ๆของไอ้ศิวะเดือนของคณะบริหารเอ่ยทักผม
"ละมึงเห็นกูมายังละสัส"มันก็ถามแปลกๆเนาะคนสมัยนี้
"กวนตีน"และสุดท้ายผมก็โดนมันด่ากลับมา วันไหนไม่โดนด่ามันห่อเหี่ยวหัวใจจริงๆครับ
"กูเห็นนะ มึงพาสาวซ้อยท้ายมาด้วย"ตามมาด้วยเสียงของไอ้พายุ ไอ้นี่มันเป็นตัวเสือกประจำกลุ่มเลยครับ
"สาวเสยอะไร น้องเว้ยน้อง"ผมบอกก่อนจะเดินไปนั่งที่ของตัวเอง
"ได้ข่าวว่ามึงเป็นลูกคนเดียวนะ"ไอ้พายุถามต่อ
"เอ้า ก็แบบลูกพี่ลูกน้อง น้องห่างๆแบบห่างม๊ากมาก"ผมบอกมันให้พวกมันรู้สึกว่าผมกับยัยน้องบ้าเราไม่ได้เป็นอะไรกันเลยนอกจากพี่น้องห่างๆกัน
"แล้วนี่ไอบักจอนกูยังไม่มาหรอวะ"ผมถามหา
"ไม่รู้ดิ"ไอศิวะตอบผม
"มึงก็โทรหามันดิ"ไอพายุบอกผม ซึ่งผมก็พยักหน้ารับรู้ก่อนจะควักมือถือมาโทรหามันแต่เหมือนมันมีจิตสัมผัสที่รู้ว่าผมจะโทรหามันอะมันเลยชิงโทรมาหาผมก่อน
Rrrrrrrrrrrr
บักจอน
"นี่ไงสัสโทรมาละ ตายยากจิง"ผมบ่นกับเพื่อนๆก่อนจะคนรับพร้อมเปิดลำโพงให้เพื่อนๆผมได้คุยด้วย
"สัสอยู่ไหนเนี่ย!"
(ห่าเอ้ย! ช่วยกูทีโดนรุมวะ) ทั้งผมไอศิวะและไอพายุต่างตกใจกันยกใหญ่
"ตอนนี้มึงอยู่ไหน!"ไอพายุถามด้วยความร้อนรน เพราะพวกเราต่างก็รักเพื่อนกันมากๆ
(เซเว่นหลังมอ กูวิ่งเข้ามาหลบ มาช่วยกูที)
"มึงหลบไปก่อนพวกกูจะรีบวิ่งไป"ไอ้ศิวะบอก
(เออ มาเร็วๆนะมึงกูจะตายห่าอยู่แล้ว!)
"ถ้ามึงตายกูจะเขียนป้ายหน้าศพมึงว่า บักจอน"ผมบอกมัน
(ฟรวยเอ้ย! กูจะไม่ตายก่อนมึงแน่ไอ้เชี่ยบิ๊ก!)
และสายก็ถูกตัดไปพวกผมจึงรีบวิ่งไปช่วยมันทันที
-เซเว่น-
"เพื่อนเวร!กว่าจะมา"พอมาถึงก็เจอกับไอจอนที่นั่งอยู่ใกล้ๆเค้าท์เตอร์คิดเงินสภาพมันอย่างกะไปโดนหมาฟัดมา คิ้วแตก ปากแตก แก้มช้ำ แต่ดีที่พนักงานยังเอาพวกยาพาสเตอร์ในเซเว่นมาช่วยปฐมพยาบาลให้
"ก็ไม่ได้เป็นไรมากนี่หว่า"ไอ้พายุว่า
"มึงลองมาโดนมั้ยไอ้สัสพา!"ไอจอนขึ้นเสียงใส่ขณะที่กำลังจะลุกขึ้นโดยมีไอศิวะของประคอง
"มึงมันโง่"ไอ้พายุว่า
"ไอห่านี่!"ไอจอนทำท่าจะเข้าไปเตะไอพายุแต่โดนไอศิวะห้ามไว้ก่อน
"พวกมึงหยุดทะเลาะก่อนได้มั้ย นี่มันเซเว่นไอ้สัสลูกค้าเขาหายหมด"ไอพายุกับไอจอนต่างคิดได้ก็พากันสงบปากสงบคำทันที
"ไอ้บิ๊กจ่ายค่ายาให้กูด้วย"ไอจอนหันมาบอก
"เชี่ยย กูไม่มีตัง!"ผมรีบบอกมันก่อนที่พวกมันจะเดินออกไป
"ฟรวยเถอะ บ้านรวยขนาดนั้นไม่มีตัง"ไอพายุหันมาบอก
"จริงๆ ไม่เชื่อมึงดู"ผมควักกระเป๋าตังมาเปิดให้พวกมันดู พวกมันก็ทำหน้าอึ้งๆทันทีเพราะในกระเป๋ามีแต่เศษเหรียญ
"บ้านมึงเป็นหนี้หรอ" > ไอพายุ
"ออฟเด็กหมดแล้วสิท่า" >ไอจอน
"-.-"ไอศิวะ
ทำไมพวกเพื่อนๆกูมันความคิดเป็นเลิศกันได้ขนาดนี้วะ
"ช่วงนี้มีแต่เรื่องเสียตังว่ะ"ผมบอกหน้าเศร้า
"เดี๋ยวกูจ่ายเองมึงมาประคองไอจอน"ไอศิวะพูดขึนผมก็ทำตามอย่างว่าง่ายโดยการไปประคองไอจอนแทน วันนั้นพวกเราต่างไม่มีใครขึ้นเรียนเพราะจะมาคุยเรื่องที่ไอจอนถูกรุม
"เรื่องมันเป็นไงมาไงวะ"ไอพายุถาม
"ก็แม่ง กูกำลังจะเดินเข้ามอช้ะ พวกมันก็มาดักหน้ากู2คนกูเห็นท่าไม่ดีเลยจะวิ่งหนีแต่แม่งก็มีคนมาดักหลังอีก2คนกูเลยหนีไม่รอดและมันก็ลากกูไปซ้อมที่โกดังหลังมอ"ไอจอนบอกเรื่องราวทั้งหมด
"พวกแม่งจะแค้นเหี้ยไรนักหนาวะ แค่ผู้หญิงคนเดียว"ไอพายุว่า
"ถ้าย้อนเวลากลับไปได้กูจะไม่ไปคุยกับน้องเขาเลยสัส"ไอจอนพูดต่อ
ซึ่งผมจะอธิบายแบบง่ายๆให้ฟังครับเมื่อปีก่อนไอ้จอนมันคุยกับผู้หญิงคนนึงแล้วเกิดถูกคอกันก็คุยจนได้เป็นแฟนแล้วพอคบกันไอจอนมันก็มารู้ทีหลังว่าน้องคนนั้นมีแฟนอยู่แล้ว และแน่นอนว่าแฟนน้องเขาก็รู้ว่าไอจอนเป็นชู้เลยมาตามราวีมัน จนมันเลิกกับน้องเขาได้สำเร็จแต่ฝ่ายหญิงไม่ยอมปล่อย ยังคงแชทมาคุยกับไอจอนตลอดเวลาทั้งๆที่ไอจอนไม่เล่นด้วยแล้ว แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมฝ่ายนั้นยังมาหาเรื่องไอจอนอีกทั้งๆที่ไอจอนมันตัดขาดกับน้องเขาไปนานแล้ว
"มึงยังติดต่อกับน้องเขาอยู่หรอไอจอน"ไอศิวะถาม
"ไม่"
"แล้วมันจะแค้นเหี้ยไรอีกวะ กูงง"ไอพายุว่า
"กูว่าวันนี้ไปดื่มแก้เครียดกันเหอะ"ผมเสนอ
"แหมมๆ เสนอมามีตังแดรกหรอสัส"ไอ้เชี่ยพายุนี่แม่งจี้ใจดำผมจริงเชียวไอ้เพื่อนเลว
"พวกมึงก็เลี้ยงกูดิ"ผมบอก
"เออๆไปแดรกเหล้ากัน กูอยากเมา"ไอจอนว่า และทุกคนก็เห็นด้วยกันหมด พวกผมเลยต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้านก่อนจะนัดออกมากินเหล้ากันตอน2ทุ่ม
19.30น.
ผมแต่งตัวเสร็จแล้ว แล้วก็กำลังงจะออกจากบ้านเดินลงมาก็เห็นน้องบ้ากำลังนั่งดูทีวีอยู่ส่วนพ่อกับแม่ยังไม่กลับ
"จะไปไหนหรอ"น้องบ้าถามผม
"ยุ่ง!"ผมบอก
"ผับหรอ"น้องบ้าถาม ว่าแต่มันรู้ได้ไงฟร้ะ
"อือ"
"ไปด้วยจิๆๆๆ"น้องบ้าวิ่งมาเกาะแขนผมแน่นพร้อมทำเสียงออดอ้อน
"หยุดความคิดนั้นแล้วขึ้นไปนอนซะ"ผมจิ้มนิ้วลงบนหน้าผากก่อนจะดันเบาๆ คล้ายกริยาแบบไสหัวไปซะ อะไรแบบนั้น
"โง้ยยย นะๆๆน้องอยากไปผับ นะๆๆให้น้องไปด้วยนะ"น้องบ้าไม่เลิกความคิด เธอวิ่งมาเกาะแขนผมอีกครั้งก่อนจะทำตาวิ้งๆใส่
"ไปนอน-.-"ผมบอกเสียงปลง
"ไม่เอาๆๆ จะไปด้วยนะๆๆๆ" รำคาญโว้ยยยยยยย
"จะดื้อกับพี่ใช่มั้ยห้ะ!"ผมบอกเสียงแข็ง เพราะตัวเองเริ่มจะหงุดหงิดขึ้นมาบ้างแล้ว
"งะ ป่าวดื้อนะ แค่จะขอไปผับด้วย"น้องบ้าเด้งตัวออกจากตัวผมก่อนจะทำหน้าเศร้าๆ
"ไม่ให้ไป! ผับมันเป็นที่อโคจร มันอันตราย ถ้าเกิดไปแล้วโดนมอมเหล้ามอมยาขึ้นมาจะทำยังไง!"ผมบอกน้องบ้า
"ก็หนูไปกับพี่ หนูจะไม่แตะเหล้าเลยนะๆๆ หนูอยากไปผับ"
"-.-"ที่พูดไปนี่ไม่เข้าไปในหัวสมองเลยใช่มั้ย
"ถ้าพี่ให้หนูไปด้วยหนูสัญญาว่าจะทำตามที่พี่สั่งทุกอย่างเลย นะๆๆ"น้องบ้ากลับมาออดอ้อนผมอีกครั้ง ทำตามทุกอย่างงั้นหรอมันก็น่าสนุกดีนะ ว่ามั้ยครับ
"เออ ให้ไปด้วยก็ได้ รีบไปแต่งตัวเลย"ผมใจอ่อน
"ขอบคุณค่าา พี่ชายใจดีที่สุดเล้ยยยย"น้องบ้าทำท่าดีใจก่อนจะวิ่งดุ๊กดิกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างไวว่อง ผมจึงพิมพ์บอกเพื่อนๆว่าจะไปเลทนิดนึงเพราะจะพาน้องไปด้วย เพื่อนๆผมมันก็โอเคผมจึงไปนั่งเล่นมือถือรออยู่ที่โชฟา
หวังว่าน้องบ้าจะเป็นเด็กดีตามที่เธอพูดนะ