ตอนที่ 15 เกลียด

1882 คำ

ตอนที่ 15 เกลียด  “มึงว่าอะไรนะริสา” มาวินหน้านิ่วจ้องหน้าริสาไม่พอใจ เขาคว้าแขนเล็กของริสามาบีบไว้จนแน่น “ไม่ได้ยินหรือไง ฉันขยะแขยงนายสองคนพี่น้อง” ริสาจ้องหน้าตอบกลับไม่ยอมแพ้ เธอก็แค่ไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น ไม่คิดว่าเมื่อกี้ต้องมาร้องไห้ซบลงที่อ้อมอกของคนที่เธอเคยไม่ชอบขี้หน้ามากที่สุด “ฉันนอนกับพี่ชายนายเพื่อแลกค่าเทอม ส่วนนายก็คิดจะพยายามลวนลามฉันเมื่อมีโอกาส น่าขยะแขยง” “ริสา!!” “ปล่อยแขน!!” “ไม่ปล่อย!!” “ทำไม อยากจะซื้อบริการฉันอีกคนอย่างงั้นเหรอ เอาสิ คิดไม่แพงหรอก” “ริสา!! มึงอย่ามาพูดประชดกูแบบนี้นะ” “ทำไมจะพูด” “ได้!!! งั้นกูซื้อมึง บริการกูให้ดีๆล่ะ” ริสาตาโตตกใจ เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของมาวิน เริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมา “ดะ เดี๋ยว มาวิน ฉะ ฉัน ฉันแค่พูดประชด” ริสาตะกุกตะกัก พยายามมองหาทางหนี สองมือเริ่มแกะฝ่ามือเขาที่บีบแขนของเธออยู่ แต่กลับรู้สึกว่ามาวินบีบแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม