“อยากได้ ลองใส่เข้ามาเลยได้ไหม” ฉันบอกความต้องการของตัวเองด้วยน้ำเสียงแหบพร่าทรมาน
ลมหายใจหอบถี่ราวกับเหนื่อยจากการวิ่งมาเป็นสิบกิโลทั้งที่ยังนอนอยู่เฉยๆ ขยับแค่เพียงสะโพกที่บดเบียดเรียกร้องต้องการ
“ใจร้อนจัง เมาแล้วเป็นอย่างนี้เหรอเรา” เขาหัวเราในลำคอ แต่คำพูดเหล่านั้นฉันไม่ได้สนใจเพราะสายตาหยุดอยู่ตรงแท่งลำใหญ่ที่ไม่เคยพบเจอตรงหน้า
พี่ไมเนอร์หยัดตัวตรงใช้มือกอบกำแท่งลำร้อนรูดขึ้นลงไปมา มันแข็งขึงจนชันชีมาตรงหน้าของฉันจนต้องกลืนน้ำลายลงคอ อึกใหญ่ ฉันขยับตัวขึ้นนั่งแล้วคลานเข่าเข้าไปหาเขาแล้วเหลือบมองคนตัวสูง ไม่รู้ว่าสีหน้าของฉันตอนนี้เป็นยังไงแต่เขายิ้มอย่างพอใจ
“รินลองทำได้ไหม” ฉันไม่พูดเปล่าเอื้อมมือไปจับแก่นกายของเขาอย่างรีบร้อน กอบกำความเป็นชายเอาไว้แน่นก่อนจะรูดขึ้นและลงแบบที่เขาทำ
“อื้ม” เขาคำรามในลำคอ ขยับตัวไปนั่งพิงกับหัวเตียงแล้วกุมมือของฉันที่จับส่วนนั้นของเขาเอาไว้ “ทำให
