ผมกับพี่คีย์ไม่ได้เป็นอะไรกัน

1305 คำ
ด้วยความที่ผมกำลังคิดหลายสิ่งหลายอย่าง และหลายวันมานี้ผมกดดันจากคนรอบตัว อีกทั้งใครบางคนที่พี่คีย์บอกผมว่าเป็นอาเฮียของเขา อีกฝ่ายคอยเจ้ากี้เจ้าการชีวิตของพี่คีย์ทุกอย่าง ซึ่งมันไม่เป็นเพียงเท่านั้น ด้วยผมยังถูกหางเลขไปด้วย เฮียหนอน...สลิล ดำรงวัฒนาบริบูรณ์ คิดดูแค่ชื่อผมก็สยองขวัญแล้ว หนอน...คนอะไรชื่อพิลึกแบบนี้! ผมเบื่อหน่ายหลายอย่าง จึงขอเข้าไปพักข้างในห้องนอนด้านในสุด และไม่วายคว้าขวดเบียร์ไปด้วย ผมไม่ได้คอแข็งนัก แต่ดื่มไปหลายอึกใหญ่ๆ ติดต่อกัน ซึ่งทำให้ลืมเรื่องต่างๆ ไปได้เป็นอย่างดี อย่างที่ผมบอกนั่นแหละ ผมเมาปลิ้นทีเดียว ตอนนั้นพื้นห้องมันโยกเยกไปมา และผมเหมือนจะลอยได้ กระทั่งรู้สึกถึงอะไรที่มันนิ่มๆ ผมจึงทิ้งตัวลงไปนอน อากาศไม่ได้ร้อนและแอร์เย็นฉ่ำ แต่ผมรู้สึกแปลกๆ จึงถอดเสื้อกับกางเกงยีนออก ผมพลิกตัวและเอื้อมมือหาหมอนมากอด แต่เป็นตอนนั้นที่ปลายนิ้วสัมผัสได้ถึงความอุ่นและนิ่ม! ผมซุกซนอยู่มากและใจคึกคัก ปกติผมกับพี่คีย์ปล้ำกันอยู่บ่อยๆ แต่เราไม่เคยมีอะไรเกินเลย มันเหมือนพี่น้องที่เล่นตามประสาผู้ชายที่ยังโสด “เฮ้ย...ทำไมวันนี้มันนิ่มจังวะ” ผมว่าแล้วหัวเราะ พี่คีย์ไม่ใส่กางเกงใน และนี่คงเมาพอกันถึงได้เข้ามานอน ผมจับน้องชายเขาไปหนหนึ่งแล้วนึกขำ ก่อนขยับหนีร่างเขา แต่สักพักใหญ่ขณะที่เคลิ้มใกล้หลับ มือใหญ่ของอีกฝ่ายก็แตะที่สะโพกผม ก่อนออกแรงจับผมพลิกเข้าไปประกบปาก! ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก มากเสียจนผมตั้งหลักไม่ทัน ลิ้นของเขาพยายามเปิดริมฝีปากผม แน่ละผมเมา และมีอารมณ์อยู่บ้าง พอถูกกระตุ้นทุกอย่างยิ่งกระเจิง แต่ผมพยายามรั้งสติกลับคืน “เฮ้ยๆ พี่คีย์ มันไม่ถูกต้องนะโว้ย อยากเอาคืนหรือไง ตะกี้จูบกันแล้วมันไม่ใช่ไง...ไอ้พี่เชี่ย” ผมด่าแรงมาก ลิ้นของเขาทั้งร้อน ทั้งชวนให้สยิว สองมือผมพยายามดันหน้าอกแกร่งๆ ของเขาให้ออกห่างตัว แต่มืออีกฝ่ายแข็งแรงและล็อกตัวผมแน่น พร้อมปราบด้วยเสียงดุๆ เข้มๆ “อยู่เฉยๆ จูบนิดหน่อยทำเป็นหวงตัวไปได้” ผมไม่ได้หูฝาดใช่ไหม เสียงนั้นมันกระเส่าเป็นบ้า “จูบ...” ผมทวนคำพูดเขา และใจเตลิดไปไกล เพราะอีกมือเลื่อนมาบีบยอดหน้าอกผม บีบราวกับต้องการปลุกให้ผมร่วมสนุกกัน น้องชายผมที่อ่อนตัวอยู่ก่อนหน้าเต้นไหวในกางเกงใน และเขาคงรู้ทัน มือใหญ่บี้ปลายหัวของผมซึ่งมันโผล่พ้นออกจากขอบกางเกงใน “เดี๋ยว...มะ มันไม่ใช่แล้วพี่คีย์” ผมร้องประท้วง แต่ใจกลับอ่อนระทวย มือที่กำลังจะทุบตีเขาพลันอ่อนแรงลงไปเสียอย่างนั้น ตอนนี้สิ่งที่ทำได้คือปล่อยใจไปกับร่างที่กำลังปลุกปล้ำผม ลิ้นสวาทกวาดเข้าไปในโพรงปากผมและเกี่ยวตวัด เย้าหยอก มือข้างหนึ่งบีบยอดหน้าอกผม พอผมเผลอครางเสียงทุ้มต่ำ เขาจับผมหมุนอีกครั้ง คราวนี้สิ่งที่ผมไม่คาดคิดมันเกิดขึ้นจริงๆ นิ้วใหญ่ส่งเข้าไปในปากผม ส่วนบั้นท้ายแน่นๆ ถูกนวดด้วยการออกแรงหนักๆ แล้วบีบเคล้นจนผมร้อนรุ่มไปหมด ก่อนที่เขาจะล้วงเข้าไปในร่มผ้าแล้วแตะที่จุดแสนลึกลับนั้น มือเขาเก่งเป็นบ้า และสำรวจร่างกายผมราวกับรู้ทุกซอกทุกมุมเป็นอย่างดี เขาแตะที่ร่องก้น และทาบปลายนิ้วกับปากทางที่คับแน่น ผมสยิวเสียวซ่าน และเหตุการณ์แบบนี้มันไม่เคยเกิดขึ้น เขาวนนิ้วที่ปากรอยแยกของผม และริมฝีปากชื้นๆ จูบไปทั่วหัวไหล่ จูบและลากลิ้นไปจนถึงต้นคอ และตามด้วยการพยายามแทรกนิ้วเข้าไปด้านในประตูลับที่มีกลีบสวยที่ผมไม่เคยต้องมือใครมาก่อน “พะ พี่คีย์ครับ อ่า...ทะ ทำแบบนี้ มะ ไม่ใช่แล้วนะ” ผมครางเรียกชื่อเขา ทว่าเสียงที่ตอบกลับทำให้ผมต้องขนลุกเกรียว “เฮีย เรียกฉันว่าเฮียหนอน ไม่ใช่ไอ้คีย์” ตัวผมแข็งทื่อ สมองขาวโพลนไปชั่วขณะ พอผมพยายามหันหลังกลับเพื่อมองร่างสูงใหญ่ เขาคนนั้นก็ผุดลุกจากเตียง และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “คะ คุณเข้ามาในห้องนี้ได้ไง” “เฮอะ นายต่างหากที่เดินสุ่มสี่สุ่มห้าเข้ามานอนทับฉัน” “ผะ ผมนี่นะ” “ใช่ ไม่นอนเปล่า ยังล้วงไข่ จับเจี๊ยว แถมชักแรงๆ ด้วย นี่คงอยากให้ฉันข่มเหงมากใช่ไหม ดีนะที่รู้สึกตัวเร็ว ไม่งั้นคงได้เสียวกันพิลึก” เขาว่าจบก็เตรียมจะเปิดไฟ แต่ผมร้องห้าม “ดะ เดี๋ยวก่อน ละ แล้วคุณเป็นใคร” “ก็บอกว่าเฮียหนอน ส่วนนาย ถ้าครั้งหน้าอ่อยฉันแบบนี้อีก ผู้ชายก็ผู้ชายเถอะ เวลาฉันมีอารมณ์ขึ้นมาอย่าหาว่าไม่เตือนก็แล้วกัน” ผมเดือดมากในตอนนั้น และเกือบโผเข้าไปบวกเขาสักหมัดสองหมัด แต่ยั้งใจไว้ทัน เลยรีบลุกขึ้นแล้วใส่เสื้อผ้า แต่ผมยังคงไม่สร่างเมา หากพอจับต้นชนปลายถูก คนตัวโตและสูงกว่าผมที่ยืนเป็นยักษ์ปักหลั่นอยู่ปลายเตียงคงเป็นใครไม่ได้นอกเสียจาก “คะ คุณ...เฮียสลิล” “อืม...พี่เขยของนายไง แล้วถ้าคิดว่าจะกินทั้งพี่และน้องอะไรแบบนั้นเหมือนในละครหลังข่าว นายก็อย่าฝันให้มันสูงเกินไปนัก” “ไอ้เลว ทำไมพูดหมาๆ อย่างนี้วะ” ผมเดือดจัด ใจอยากเตะปากเขาหรือไม่ก็เตะผ่าเป้าตุงๆ สักที แต่อีกฝ่ายคงเห็นว่าผมเมาเลยไม่ถือสา “เฮ้อ อย่าคิดว่าฉันสอนเลยนะ ตอนนี้ก็หายดีแล้ว ไปเรียนหนังสือซะ และอย่าขยันสร้างข่าวกับไอ้คีย์ให้มาก ยังไงความรักเพศเดียวกันมันคงไม่มีอยู่จริงหรอก” “ผะ ผมกับพี่คีย์ไม่ได้เป็นอะไรกัน” “อื้อ ฉันจะพยายามเชื่อนะ แต่อาการของนายเมื่อกี้ บอกตามตรง ดูดปากเก่งเป็นบ้า นี่ถ้าฉันเคลิ้มกว่านี้สักหน่อยคงได้ขยับสะโพกใส่ก้นนายสักยกสองยก” เขาเอ่ยแล้วก็เหมือนรู้สึกผิดที่เผลอไผลต่อสถานการณ์ก่อนหน้าจึงเงียบไป และปล่อยให้ผมได้โวยใส่อีก “ตะ แต่ผมเป็นผู้ชาย” “รู้ ฉันก็เป็นผู้ชาย แต่เรามันคนละประเภท อย่างน้อยฉันก็คงไม่พยายาม...ใช้ความหล่อและร่างกายแลกกับเงิน” เป็นตอนนั้นที่ผมหูอื้อตาลาย โกรธจัดอยู่มาก และไม่ทันได้จัดการกับความกราดเกรี้ยวที่พุ่งขึ้นท่วมใจ อีกฝ่ายก็ทำในสิ่งที่ผมต้องช็อกจัด “ฉันเห็นว่านายเป็นเด็กดีและกำลังเดือดร้อน เงินนี่คงพอช่วยเรื่องการเรียนได้ ออกไปจากชีวิตเจ้าคีย์ซะ ส่วนเรื่องที่แล้วมาก็ถือเสียว่าเป็นคราวเคราะห์ อย่าได้มีสิ่งใดติดค้างกันอีกเลย” เขาเปิดกระเป๋าแล้วหยิบธนบัตรปึกใหญ่ออกมา ก่อนจะวางไว้บนเตียง จากนั้นก็เปิดประตูออกไป ทิ้งให้ผมยืนสับสน ทั้งโกรธและเกลียดตัวเองแทบบ้า!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม