กลับมาถึงตึกคาสิโนชะเอมก็ถูกคุณคีย์ฉุดกระชากขึ้นมาบนห้องนอนทั้งสองมีปากเสียงกันตั้งแต่ลานจอดรถทำให้พนักงานและบอดี้การ์ดพากันหลบหนีกันหมด
“อย่าดื้อได้ไหมเอม!!”
“ปล่อยหนูเลย อย่ามาจับตัวหนู!”
“เอม!!”
ชะเอมดิ้นจนหลุดแต่เธอกับทรงตัวไม่อยู่จึงล้มลงไปกองอยู่ที่พื้น คุณคีย์จึงรีบเข้ามาพยุงตัวเธอแต่เธอกลับผลักคุณคีย์จนล้มลงไป
“พอใจหรือยัง..”
ทั้งสองนั่งมองหน้ากันชะเอมได้แต่นิ่งจนถูกชายหนุ่มประคองให้ลุกขึ้นมานั่งบนเตียง ชายหนุ่มจึงนั่งคุกเข่าลงแล้วกุมมือของเธอไว้
“หนูจะกลับไปอยู่หอเหมือนเดิมถ้าคุณต้องการตัวหนูวันไหนก็โทรไปแล้วกันค่ะ”
“ถ้าฉันต้องการตัวเธอทุกวันล่ะ”
“คนอื่นจะน้อยใจเอานะคะ”
“ช่างสิ ฉันแคร์แค่เธอนะเอม”
“ไม่อินค่ะ!”
ชะเอมยังคงเอาแต่ใจจนชายหนุ่มทนไม่ไหวจึงดันร่างของเธอให้นอนราบลงไปแต่กลับถูกชะเอมดันออกจึงต้องรวบแขนทั้งสองข้างขึ้นเหนือหัวของเธอ
“เราจะคุยกันดีๆไม
