จิณ
“ฉันไม่ได้โกรธที่เธอเลิกกับฉัน แต่ฉันเกลียดที่เธอตอแหล สร้างเรื่องให้ฉันกลายเป็นไอ้โง่ต่างหาก!” ผมตะคอกใส่ผู้หญิงแพศยาใต้ร่างผมออกไป ตอนนั้นเธอทำให้ผมโง่งมมา ทำให้ผมเกลียดคนที่ขึ้นชื่อว่าเพื่อนสนิทตัวเอง ทั้งที่ผมรู้จักมันดีที่สุด แต่กลับหลงเชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนี้จนเกือบจะเสียเพื่อนไป
ดีที่ผมยังพอมีสมองอยู่บ้าง ถึงได้ติดต่อและถามไถ่จากเพื่อนคนอื่นๆ ถึงได้รู้ว่าจริงๆแล้วไม่มีใครรู้เรื่องทีเกิดขึ้นสักคน ถึงได้รู้ว่าจริงๆแล้วผู้หญิงคนนี้เพียงเพื่อให้ตัวเองได้ที่เกาะใหม่ ก็แต่งเรื่องโกหกผม และหลอกคนอื่นไปด้วย
“ถ้าฉันไม่ทำแบบนั้น นายก็ไม่เลิกยุ่งกับฉัน ฮึก ฉันไม่อยากให้คุณรู้ว่าฉันเคยคบกับนาย ฉันถึงต้องทำแบบนี้ไง” เธอบอกผมออกมาพร้อมน้ำตาที่ไหลพรั่งพรูเต็มใบหน้า แต่ผมไม่ได้สงสารหรอก
“ทำไม กลัวไอ้คุณมันไม่เอาเธอต่อจากฉันหรือไง” ถ้าเธอเลือกจะบอกผมตรงๆ ผมก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก ยังไงไอ้เจ้าคุ
