“ทีนี้ก็ยอมให้ผัวทำตัวติดกันแล้วใช่ไหมทูนหัว” เสียงแตกพร่ากระซิบคล้ายเว้าวอนแกมเชิญชวนในที และน้ำคำที่ได้สดับตรับฟังนั้นก็ทำให้สาวเจ้าเบิกตากว้างด้วยความตระหนก สติสัมปชัญญะกลับมาเข้าร่างอีกครั้ง จากนั้นเธอก็เริ่มต่อต้านเป็นการผลักไส ทุบตี จิกข่วน อย่างบ้าคลั่ง แต่พ่อตัวโตกลับไม่ระคายผิวสักกระผีก ครั้นรำคาญหนักๆ เข้าเขาก็จัดการรวบมือน้อยด้วยฝ่ามือเพียงแค่ข้างเดียว
“ไม่นะ! ไม่เอา!” แม่สาวอ่อนเดียงสาร้องประท้วงเสียงหลง เมื่อฝ่ามือซุกซนบีบหมุบบีบหมับไปทั่วสรรพางค์กายอย่างย่ามใจปนหิวกระหายไม่หยุดหย่อน ยิ่งเขารุกหนักเธอก็ยิ่งตัวสั่นหวิวไหว หายใจแทบไม่ทัน เส้นขนอ่อนลุกชันเมื่อร่างกายถูกปลุกเร้าเต็มที่
“คุณไม่เอาแต่ผมอยากเอา แล้วก็จะ ‘เอา’ เดี๋ยวนี้ด้วย” เสียงหอบหนักๆ ประกาศชิดกลีบปากสีชมพูเต็มตึง ก่อนจะก้มลงจุมพิตแผ่วพลิ้วด้วยความรู้สึกที่บรรยายไม่ได้ ไม่นานก็แปรเปลี่ยนเป็นร้อนแรงคล้ายอดอยากปา
