“เอ่อ…มันจะดีเหรอครับ ที่นายจะดึงคุณพาฝันเข้ามาเป็นหมากในเกม” เดียร์โกเอ่ยเป็นเชิงค้าน เพราะนึกสงสารอดีตทหารสาวมือฉมัง อีกทั้งรู้ดีว่าเวลาเจ้านายของตนร้ายนั้นมัจจุราชยังต้องชิดซ้าย
“ดีสิ ดีมากๆ เลยล่ะ ยิงนัดเดียวได้นกสองตัวคุ้มค่าจะตาย” เจคอบกล่าวเสียงเย็นเยียบ ก่อนจะยกยิ้มมาดร้ายที่มุมปากหยัก ถ้าหากทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่กำลังผุดขึ้นมาในหัวสมองอันเฉียบแหลม เขาจะได้ทั้งความสะใจที่สามารถทำให้ไอ้โทมัสแทบแดดิ้นที่ลูกสาวของมันจะมาตกอยู่ในกำมือเขา ส่วนพาฝันนั้นเขาจะได้จัดการเค้นคอเอาความจริงว่าเธอเอาความลับในเรื่องอาวุธของเขาไปขายให้ใครหรือมีใครอยู่เบื้องหลังเรื่องเลวระยำนั่น และที่สำคัญคือเขาจะได้นอนกอดเธอทุกวันเพื่อลบอาการนอนไม่หลับตั้งแต่ที่ยัยตัวร้ายหนีไปในคืนนั้น
“ว่าไงเดียร์โก เรื่องที่ให้ไปจัดการไปถึงไหนแล้ว” เมื่อเลขาหนุ่มเดินเข้ามาภายในห้องทำงานใหญ่บนคฤหาสน์เนย์สมิธ เจคอบก็เอ่ยถา
