Chapter 8
รักต้องรุก (1)
ที่หน้าห้อง วิชัยเดินมาช่วยเปิดประตูให้เจ้านายหนุ่มแล้วก็กลับไป ภูดิศอุ้มคนเมามายเดินเข้าไปในห้องนอนแล้วใช้แผ่นหลังดันบานประตูให้ปิด...บนเตียงกว้าง เขาวางร่างของหล่อนไปบนนั้นอย่างระมัดระวัง
จังหวะที่กำลังจะผละออกมานั้น สองแขนเรียวก็รั้งลำคอแกร่งเอาไว้จนแน่น ไม่ยอมให้เขาออกไปง่าย ๆ เสียแล้ว
"อุ่น...ปล่อยอา...เดี๋ยวมันจะไม่จบเหมือนทุกครั้ง"
ยามนี้ใจเขาเตลิดเปิดเปิง ปั่นป่วนไปทั่วท้องน้อย เมื่อกลีบปากอิ่มแดงระเรื่ออยู่ห่างแค่นิ้วกั้น รสชาติของหล่อนที่ยังกรุ่นอยู่ในความรู้สึก มันทั้งหวานทั้งหอมตราตรึงใจ จนเขาอยากจะลองลิ้มอีกสักครั้ง
"คุณอาขา...มันมาอีกแล้วค่ะ"
"ไหน...อะไรครับ"
ฝ่ามือร้อนทาบลงบนผิวแก้วนุ่มลื่นแล้วไล้ไปมา แววตากรุ่นกระแสปรารถนามองกลีบปากอิ่มที่แสนยั่วเย้าเชิญชวน
"อุ่นกลัวผี นอนเป็นเพื่อนอุ่นนะคะ นะ ๆ"
เขาไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ
