ชายชราข้างบ้าน
1167 คำ
โจ๋..)” ใคร เร็วๆ มันจะดึก เรื่องนี้ เป็นเรื่องสุดท้ายของคืนนี้”
เป๋าตังค์.. )”เฮ้ยโจ๋ มึงนี่เสพติดเรื่องผีวิญญาณจังวะ”
โจ๋..)” มึงไม่รู้อะไรเวลาเราฟังเรื่องลี้ลับหัวใจของเราจะเต้นแรงกว่าความตื่นเต้น เเล้วก็เวลานอน กลับ จะทำให้หลับสบาย”
PJ..)” หลับสบายพ้อง นอนไม่หลับสิไม่ว่า
ผิงผิง..)” ผิงผิงจะเล่าต่อเอง เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ แม่ของผิงผิงเองที่เจอมากับตัวเอง โชคผิงผิงไม่ได้เจอด้วย เรื่องของคนข้างบ้าน แม่ของผิงผิงเป็นคนที่มีอัธยาศัยดี ชอบ แวะเวียนไปคุยกับคนโน้นทีคนนี้ทีคนในหมู่บ้าน แม่รู้จักหมดทุกคน แต่มีอยู่คนนึงที่แม่ไปหาทุกวันเขาคือลุงสมบัติ แกอายุได้ประมาณ 80 กว่า แล้ว แม่สงสารแก้ที่ลูกตั้งหลายคนพอมีครอบครัวก็ทิ้งแกไปให้อยู่ลำพังคนเดียว แม่จึงแวะไปคุยเป็นเพื่อนและก็ทำอาหารไปให้ทุกวัน จนกระทั่งวัน หนึ่ง ลุงแกหายไป แม่กดกริ่งเรียกเท่าไหร่ลุงก็ไม่ออกมาเปิด แม่จึงคิดว่าลูกลูกของลุง คงมารับออกไปหรือเปล่า แม่ก็กลับบ้านมา วันต่อมา แม่ก็แวะไปอีก แม่เห็นลุงเดินอยู่หน้าบ้าน แม่ก็เลยเปิดประตูเข้าไปทักลุง แล้วก็เอาอาหารมาให้ลุง
“ ลุงสมบัติเมื่อวานหายไปไหนมา ผิน มาหาแล้วไม่เจอลุงเลย”
“ลุงไม่สบายเมื่อวานลุกไม่ขึ้น เลยหลับไปทั้งวันเลย”
“แล้วหายแล้วเหรอ ไปหาหมอมั้ยเดี๋ยวเย็นๆสามีของผินกลับมาจะให้เขาพาไป”
“ขอบใจไม่เป็นไรลุงหายแล้วแปลกจริงเมื่อวานหายใจไม่ออกเหมือนกำลังจะตายแต่พอตื่นมาก็หายเลย”
แม่คุยได้สักพัก ก็กลับมาบ้าน แม่ก็แวะเวียนไปหาลุงทุกวันจนมีอยู่วัน หนึ่ง แม่ได้กลิ่นเหม็น เหม็นออกมาจากในบ้านลุงเหม็นเหมือนกลิ่นซากศพ แม่ก็ถามลุงว่า
“ลุงได้กลิ่นไหมเหมือนมีอะไรตายอยู่ในบ้านลุงนะสงสัยหนูตายแน่ๆ”
“เออ..ไม่เห็นได้กลิ่นอะไรเลยสงสัยหนูนั่นแหละมันเพ่นพ่านเยอะลุงไปเลยวางยามันสงสัยมันคงตายเดี๋ยวค่อยไปหา”
แล้วแม่ก็ออกมาจากบ้านลุงเพราะทนกลิ่นเหม็นนั้นไม่ไหว ป้าอนงค์ข้างบ้าน ก็เข้ามาทักแม่ว่า
“ผินบ้านลุงบัติแกทำอะไรทำไมเหม็นขนาดนี้ฉันทนไม่ไหวแล้วเนี่ย อยู่ข้างบ้านแกด้วยเหม็นตั้งแต่เมื่อวานแล้วพอฉันถามแกแกก็บอกไม่มีอะไรสงสัยหนูตายแล้วทำไมไม่รู้จัก เก็บซากมันไปทิ้ง โอ้ย…เหม็นจะทนไม่ไหวแล้วฉันแจ้ง เจ้าหน้าที่ที่ดูแลหมู่บ้าน แล้ว อีกสักประเดี๋ยวเขาก็จะมา”
พูดยังไม่ทันขาดคำเจ้าหน้าที่ที่ดูแลหมู่บ้านก็มาทันทีด้วยความอยากรู้อยากเห็นแม่กับป้านงค์ก็ยืนมองดูอยู่ แม่กับป้านงค์ เห็นเจ้าหน้าที่ที่เดินไปคุยกับลุงแปปนึงแล้วก็เข้าไปในบ้าน เพียงแค่ไม่นานเจ้าหน้าที่หมู่บ้านก็ร้อง เสียงดังด้วยความตกใจวิ่งออกมา อาเจียนอยู่หน้าบ้าน”
“คุณไปเจออะไรมาร้องเสียตกใจขนาดนั้น”
“ ลุงสมบัติ.. ลุงสมบัติแก่ตายแล้ว ตายหลายวันแล้วด้วยผมเกือบช็อค ตาย เดี๋ยวต้องแจ้งมูลนิธิก่อน แล้ว เมื่อกี้นี้ผมก็ยังคุยกับแกอยู่เลย โอ้ยน่ากลัวขอไปทำบุญก่อนนะ ภาพติดตา “
พูดจบเจ้าหน้าที่ก็รีบขับรถออกไป แม่และป้าอนงค์ตกใจกับสิ่งที่ได้ยินมาเมื่อกี้นี้แล้วหลายวันที่แม่มาทีนี้แม้คุยกับใคร แม่เล่าเรื่องให้พ่อฟังตอนเย็นด้วยอาการที่ยังช็อคไม่หายมือสั่นตัวสั่นไปหมดผิงผิงนั่งฟังด้วยยังกลัวแม่ชวนพิงพิงไปงานศพลงด้วยแต่ผิงผิงไม่ไป กลัวไปเจอลุงแก เพราะมีคนในหมู่บ้านก็ยังคงเจอแก้ทุกวันจนไม่มีใครกล้าผ่านบ้านแก ป้าอนงค์ สิอยู่ข้างบ้านแกป้าคงไม่กล้ามองบ้านแกอีกเลยงานศพลุง เห็นแม่บอกว่าลูกของลุงมางานศพนั่งร้องไห้เหมือนจะขาดใจ แม่ก็นึกสงสัยรักพ่อมากแต่ไม่เคยมาดูแลแต่มาเสียใจวันที่พ่อตายเนี่ยนะ ป้าอนงค์บอกว่าลูกของลุงสมบัติแย่งกันเอาสมบัติชิ้นสุดท้ายก็คือบ้านหลังนั้น ตอนนี้บ้านหลังนั้นประกาศขายแล้วแต่ก็พอมีคนมาดู ก็ไม่มีใครซื้อตอนนี้บ้านร้างไปแล้ววันดีคืนดีใครที่เดินผ่านก็จะเห็นลุงออกมาทำนู่นทำนี่เหมือนแกยังมีชีวิตอยู่
PJ.. )”เออทำไมไม่มีใครไปบอกลุงแกว่ะ ว่าแกตายไปแล้ว”
เล้ง..)”มึงกล้าไปบอกไปละ?”
ผิงผิง.. )”เรื่องยังไม่จบเท่านี้นะ อยู่ๆโทรศัพท์บ้าน ที่มีเพียงรปภ.หน้าหมู่บ้านใช้ กับลุง สมบัติ เมื่อเวลาลุงสมบัติ มีอาการไม่ค่อยสบายลุงจะโทรมาหาพ่อ ทุกครั้ง พ่อกับแม่จะเป็นคนคอยดูแลลุงสมบัติ เพราะสงสารแก แล้ววัน หนึ่ง โทรศัพท์บ้าน ก็ดังขึ้น แม่รับโทรศัพท์ เสียงที่ได้ยินในสาย นั้น คือเซียงลุงสมบัติ ลุงสมบัติถามแม่ว่า
“หายไปไหน? ทำไมไม่มาเยี่ยมลุงบ้างเลย ลุงหิวข้าว”
เสียงในสายที่ฟังดูเยือกเย็นและโหยหวน แม่ทิ้งโทรศัพท์ทรุดตัวลงอยู่ตรงนั้นยังหมดเรี่ยวแรง ผิงผิงเห็นเหตุการณ์จึงเข้าไปช่วย
“ แม่เป็นอะไร?”
“ ลุงสมบัติโทรมา”
“ อาจจะมีคนแกล้งแม่ก็ได้ ลุงสมบัติตายแล้ว
เสียงลุง แม่จำได้”
แม่หน้าซีดแล้วก็ร้องไห้อยู่ตรงนั้น แม่ไม่ได้ร้องไห้เพราะกลัวลุงสมบัติแต่แม่ร้องไห้เพราะสงสารลุงก็ใช่แหละก็มีแต่แม่ที่คอย ทำอาหารไปให้แก่ทุกวัน ตั้งแต่วันนั้นมาทุกๆวันแม่ต้องมาใส่บาตรให้ลุงสมบัติทุกวันแล้วลุงก็ไม่มารบกวนแม่อีกเลย เพราะแกคงได้รับผลบุญและอาหารที่แม่ใส่บาตรไปให้ทุกวันแล้วแต่ก็ยังมีคนเจอแกอยู่บ้างถ้าหากเดินผ่านหน้าบ้าน แก ถ้าอยากรู้ว่าเรื่องนี้จริงหรือเปล่าก็ลองไปเยี่ยมลุงแกดูบ้านลุงอยู่ข้างบ้าน ป้านงค์ห่างจากบ้านผิงผิงไป3หลัง
โจ๋..)” เรื่องนี้ได้อยู่สนุก เเต่อยากได้เเบบโหดพี่โหดอะไรเงี้ย”
“มินนี่..)”อีโจ๋ พี่โหดๆแบบในหนังมันไม่มีหรอก ทำอะไรควรไม่ได้หรอกจ๊ะ แม้มินนี่บอกมา”
- ผู้เขียน
