บทที่ 15 ผมปั้นน้ำเป็นตัวเก่งนะ

1850 คำ

บทที่ 15 ผมปั้นน้ำเป็นตัวเก่งนะ “หนูดาวมีแฟนเหรอลูก ทำไมลุงไม่เคยรู้เลยล่ะ” พ่อเลี้ยงพสุธาหันไปถามเพียงดาวที่นั่งฟังอยู่นาน “ไม่มีหรอกค่ะลุงดิน” เพียงดาวตอบกลับมาเบาๆ “ไม่มีจริงเหรอ เห็นมีทั้งปลัดเดชา ทั้งหมอชัยโย ทั้งเกษตรอำเภอ ทั้งนายคมกริช แล้วยังพ่อของลูกเธออีก ไม่มีจริงๆ เหรอ เห็นทุกคนมองเธอตาละห้อยเลยนะตอนที่แต่งงานกับฉัน ” เมฆาถามขึ้นอย่างสงสัย “ไม่มีค่ะ ทุกคนเป็นพี่ เป็นเพื่อนที่ฉันต้องทำงานร่วมกันกับเขาเท่านั้น ส่วนพ่อของลูก ปล่อยเขาไปที่ชอบที่ชอบเถอะค่ะ อย่าไปสนใจ คนเลวระยำแบบนั้นเลย” เพียงดาวหันไปมองหน้าเมฆา ก่อนจะตอบ “55555 ใช่ๆ ปล่อยมันไปที่ชอบที่ชอบเถอะ คนเลวระยำแบบนั้น” พ่อเลี้ยงหัวเราะขึ้น ก่อนจะหยุดลงเมื่อถูกคุณอรอินทร์ตีที่แขนแรงๆ “อย่าไปแช่ง ลู... อย่าไปแช่งเขาแบบนั้นซิคะ เขาอาจจะไม่ตั้งใจ เลวระยำแบบนั้นก็ได้นะคะ” อรอินทร์เหมือนจะหลุดปาก แต่พอสบตากับ เพียงดา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม