พลอยใสกับปิศาจ

1627 คำ

เดม่อนทุบแตรส่งสัญญาณว่าจองที่จอดตรงนั้นไว้แล้วเสียงดังลั่น แต่รถคันนั้นก็ไม่ได้สนใจ เดม่อนขับรถไปจอดขวางและลงไปยืนเท้าเอว รอให้คนขับลงมาจากรถ เขามองเห็นรางๆ ผ่านกระจกหน้าติดฟิล์มเกือบดำว่าคนด้านในมีผิวขาวผ่อง แต่งานนี้ไม่สน เป็นผู้หญิงก็ต้องมีมารยาท เธอก้าวลงมาจากรถ แว่บแรกคือสวย แว่บที่สองสวยมาก พอเพ่งอีกทีสวยโว้ย แต่พฤติกรรมเมื่อกี้ไม่ได้ลดความเดือดดาลของคนอดนอนและเมาเครื่องบินลง เดม่อนรีบลงจากรถไปยืนเท้ากระโปรงรถเบนซ์สี่ประตูรุ่นล่าสุดของเธอ กันท่าไม่ให้หญิงสาวเดินออกมา ตาคมเก็บเกี่ยวความสวยของเธอไว้ในสมองที่ยังอึนๆ มุมปากกระตุกยิ้มชั่วร้าย หญิงสาวอยู่ในชุดโฉบเฉี่ยวเน้นสัดส่วน โชว์ลำคอน่าฝังคมฟัน ผมรวบขึ้นหลวมๆ แต่งหน้าพอดีๆ “อะไรของคุณ” สาวเสน่ห์แรงยกแขนเรียวกอดอก “คุณขับเลยช่องไปแล้ว มีที่ไหนบ้างที่ถอยมาเอา” เดม่อนเลียริมฝีปากที่แห้งผาก สัญชาตญาณนักล่าเมื่อเจอสเปกก็ยากจะปล่อย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม