แสงแดดแห่งยามเช้าสาดส่องลอดหน้าต่างเข้ามาทำให้คนที่หลับสบายอยู่ต้องลืมตาขึ้นมาเพราะความรำคาญ ด้วยวิสัยที่เป็นคนตื่นเช้าทำให้เขาลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจจนกระดูกลั่นกรอบแกรบ สายตามองไปทางเตียงที่หญิงสาวหลับสบายอยู่บนนั้นแล้วก็ยิ้มออกมาโดยไม่มีสาเหตุ
ชยธรเดินไปหยุดยืนมองที่ข้างๆ เตียงเห็นว่าเธอนอนหลับสบายอยู่จึงไม่อยากปลุก เขาจึงเปลี่ยนใจไปอาบน้ำแทน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นหลังจากที่ผู้กองหนุ่มอาบน้ำเสร็จแล้ว กำลังตัดสินใจว่าจะปลุกหรือไม่ปลุกมธุรสลดาดี
“มีอะไรเหรอครับแม่” เขาถามมารดาที่เดินเข้ามาในห้องหลังจากที่เขาเปิดประตูให้
“หนูน้ำผึ้งยังไม่ตื่นเหรอตาชิน” ชญาณีมองว่าที่ลูกสะใภ้ที่กำลังนอนหลับสบาย ชยธรจุ๊ปากบอกมารดาให้ผ่อนเสียงลง ท่านยักไหล่ก่อนที่จะปรายตามองกราดไปทั่วห้อง
“แม่แค่มาดูความเรียบร้อยจ๊ะ แม่ว่าเราปลุกหนูน้ำผึ้งมาอาบน้ำดีกว่านะลูก เดี๋ยวก็ถึงเวลาทานข้าวแล้ว เดี๋ยว
