“ได้ยินว่าคุณใหญ่หยุดเที่ยวแล้ว...” อยู่ ๆ พ่อก็เกริ่นพูดถึงเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเขา หัวคิ้วหนากดต่ำลงอย่างใช้ความคิด คาดคะเนสิ่งที่คนเป็นพ่อกำลังจะสื่อ “ฉันจะให้แกแต่งงาน”
“ห้ะ!” ผุดลุกขึ้นพร้อมกับอุทานออกมาเสียงดัง ธันวาส่ายหน้าเป็นพัลวันพร้อมกับเท้ามือทั้งสองข้างที่เอวหนา ก่อนจะยกมือขึ้นขยับปมเนกไทของตัวเองเมื่อรู้สึกร้อน ๆ ด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่น เขารู้สึกโกรธและไม่พอใจเป็นอย่างมาก “เมื่อไหร่พ่อจะเลิกบงการชีวิตผมสักที งานผมก็ยอมลาออกให้ ยังจะบังคับผมแต่งงานอีกงั้นเหรอ”
“ก็ถ้าแกไม่เที่ยวก็คงไม่บังคับแบบนี้หรอก”
“ผมไม่เที่ยวแล้วนี่ไง”
“หึ ไม่มีทาง เดี๋ยวก็ออกไปเที่ยวอีก แกต้องรักษาภาพลักษณ์เข้าใจไหม หนูริษาน่ารักพ่อไปคุยมาแล้วเมื่อวาน ลูกสาวลุงวัฒน์”
“ผมไม่ให้พ่อจูงจมูกผมไปตลอดหรอกนะ ที่ผมจะลงเลือกตั้งด้วย ก็เห็นแก่พ่อที่อยากให้ทำ ที่พ่อพยายามผลักดันผม แต่เรื่องนี้ผมไม่ยอม” ว่า
