ไม่มีค่าขนาดนั้น

1842 คำ

ภาสกรนั่งจดจ่ออยู่บนจอคอมพิวเตอร์​ที่โต๊ะ​ทำงาน​ วันนี้มีงานให้เขาเคลียร์​ ถึงแม้ว่าโยษิตา​จะรวมยอดให้ชายหนุ่มในแฟ้มแล้ว​ งานอื่นก็ยังมีให้เขาเคลียร์​อยู่ตลอด​ มันทำให้เขาเหน็ดเหนื่อยไม่น้อยเลย ก็อก! ก็อก! แกรก! เสียงเปิดประตู​เข้ามา​ เป็นร่างบางของโยษิตาเดินเข้ามาพร้อมกับแฟ้มเอกสาร​ เธอลงบนโต๊ะทำงานของภาสกรอย่างเบามือ "คุณ​กรจะทานอะไรไหมคะ​ ตอนนี้จะเที่ยงแล้วนะคะ" โยษิตายกข้อมือเล็กขึ้นมามองนาฬิกา "ฉันเคลียร์​อีกหน่อยนะ"ชายหนุ่ม​พูดยิ้มๆ "ไม่ได้ค่ะ​ คุณ​กรต้องทานข้าว​ เดี๋ยว​ผิงจะโทรสั่ง​ กินอะไรดีคะ" "อะไรก็ได้​ แล้วแต่ผิงเลย" ค่ะ"โยษิตา​รับคำ​ ก่อนจะกดย้ำหน้าจอโทรศัพท์​แล้วโทรออก​เพื่อสั่งอาหาร​ ผ่านไปไม่นานอาหารก็มาส่ง​ ภาสกรกับโย​ษิตา​นั่งทานอาหารกันอย่างเงียบๆ​ "ผิง​ ฉันมีเรื่องจะถาม" "เรื่องอะไรคะ?" โยษิตาเอียงคอเอ่ยถามพร้อมกับตักอาหารเข้าปาก "ฉันชอบเธอ​ แล้วเธอชอบฉันไห

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม