ตอนที่4

1456 คำ
ตอนที่4 เริ่มหวั่นไหว หลังจากวันนั้นที่เอมธิดาได้พบเจอกับไบรอันอีกครั้ง ทั้งสองก็ติดต่อกันมาโดยตลอด แชทคุยกันบ้างโทรคุยกันบ้างตามเวลาว่างที่ตรงกัน พอยิ่งได้พูดคุยคนตัวเล็กก็รู้สึกดีกับชายหนุ่มมากขึ้นๆ เรื่อยๆ เธอยอมรับว่าในตอนนี้กำลังหวั่นไหวให้กับไบรอันเสียแล้ว หญิงสาวรู้แค่ว่าชายหนุ่มเป็นนักธุรกิจที่เพิ่งมาเปิดตัวสาขาที่ประเทศไทยได้ไม่นาน ก่อนหน้านี้เขาอยู่ต่างประเทศเป็นหลัก เธออยากรู้อะไรเขาก็ตอบเธอทุกอย่างแสดงให้เห็นถึงความจริงใจออกมา มันจึงทำให้คนตัวเล็กรู้สึกโอเคกับการคุยกับชายหนุ่ม “พรุ่งนี้ไปไหนรึเปล่า?”เสียงของชายหนุ่มดังผ่านลำโพงโทรศัพท์ออกมา เพราะในตอนนี้เขากำลังวีดีโอคลอกับคนตัวเองอยู่ “ไม่รู้เลยค่ะ พอปิดเทอมก็อยู่เหงาๆ ไม่ได้ไปไหนเลย”หญิงสาวตอบกลับไป พร้อมจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาผ่านหน้าจอโทรศัพท์ อันที่จริงเธอก็อยากเจอหน้าเขาอีก อยากพูดคุยกับต่อหน้าไม่ใช่ทางโทรศัพท์แบบนี้ “งั้นไปเดทกับพี่นะครับ” “คะ?”กำลังคิดอยู่ในใจ พอได้ยินคำชวนของชายหนุ่มมันก็ทำให้คนตัวเล็กสะดุ้งโหยงทันที “เดทเหรอคะ?” “ครับ น้องเอมว่างรึเปล่า อยากไปไหม?” “ไปค่ะ ว่าแต่พี่ไบรอันจะพาไปเดทที่ไหนคะ?”หญิงสาวถามกลับไปอย่างตื่นเต้น เธอไม่เคยเดทกับใครเลยเลยไม่รู้ว่าต้องไปที่ไหนอะไรบ้าง “ไปทานข้าว ไปดูหนังหรือไปเดินเล่น น้องเอมอยากไปไหนครับ?” “เอมแล้วแต่พี่ไบรอันเลยค่ะ”ชายหนุ่มอมยิ้มออกมา ผู้หญิงคนนี้ตามใจเขาเก่งเสียจริง ถ้าแล้วแต่เขาสิ่งที่ชายหนุ่มต้องการคือพาเธอขึ้นเตียงต่างหาก แต่มันก็คงดูรวดเร็วเกินไปเขาจะทำให้ผู้หญิงคนนี้ยอมมอบกายให้กับเขาเองด้วยความเต็มใจ “ถ้างั้นพรุ่งนี้พี่ไปรับที่บ้านนะครับ”หญิงสาวพยักหน้าตอบกลับไป “เดี๋ยวเอมส่งโลเคชั่นไปให้นะคะ นี่ก็ดึกมากแล้วพี่ไบรอันพักผ่อนเถอะค่ะทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน ฝันดีนะคะ” “ฝันดีครับ”ชายหนุ่มวางสายไป หลังจากที่วางสาย หญิงสาวจะดีดดิ้นไปมาอย่างเขินอาย เธอรู้สึกมีความสุขมากจริงๆกับการที่คุยกับชายหนุ่ม ยิ่งนับวันเธอก็ยิ่งรู้สึกหวั่นไหวให้กับผู้ชายคนนี้ ก่อนหน้านี้เคยเห็นแต่เพื่อนมีแฟนกันหลายต่อหลายคนบางคนเปลี่ยนแฟนเป็นว่าเล่นส่วนเธอยังไม่เคยคบหากับใครเลย พอมาเจอผู้ชายคนนี้มันก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกอยากเปิดหัวใจเรียนรู้เขาไปเรื่อยๆ ถ้าเข้ากันได้คบหากันไปรอดบางทีก็คงเป็นผู้ชายคนนี้แหละที่เธอจะมอบหัวใจให้กับเขา อีกอย่างหลังจากที่ได้พูดคุยกับไบรอัน เอมธิดาก็รู้สึกชอบพอในนิสัยใจคอของเขา ขนาดรู้จักกันได้ไม่นาน แต่ทว่าคนตัวเล็กก็เหมือนสนิทสนมกับชายหนุ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม่ถึงได้ปล่อยใจให้กับเขารวดเร็วขนาดนี้ เพราะคำว่ารักงั้นเหรอ เธอถึงรู้สึกอย่างนี้ เช้าของวันใหม่ ในวันนี้เอมธิดาตื่นแต่เช้าเพราะช่วงสายมีนัดเดทกับไบรอัน เธอตื่นเต้นจนตั้งนาฬิกาปลุกเอาไว้ เพราะจะตื่นมาแต่งหน้าแต่งตัว ทำตัวเองให้สวยที่สุดชายหนุ่มจะได้ประทับใจ ร่างเล็กส่องกระจกหมุนไปหมุนมาอยู่หลายครั้ง เธอพอใจกับตัวเองในตอนนี้แล้ว เลยไม่คิดที่จะเปลี่ยนชุดเป็นครั้งที่สามอีก “อย่าตื่นเต้น ทุกอย่างต้องโอเคยัยเอม”เธอบอกตัวเองก่อนจะคว้ากระเป๋าลงไปข้างล่าง ในตอนนี้ทั้งท่านกิตติภูมิและธนิตต่างก็ออกไปทำงานกันหมดแล้ว เหลือแต่เธอกับเหล่าแม่บ้านที่ทำความสะอาดบ้านอยู่ หญิงสาวบอกคนเป็นพ่อเอาไว้แล้วว่าจะออกไปข้างนอก แต่ไม่ได้บอกว่าไปที่ไหน ปกติเธอก็ออกจากบ้านบ่อยอยู่แล้ว กะแบบให้แน่ใจในความสัมพันธ์มากกว่านี้ เธอก็จะบอกคนเป็นบิดาว่าคบหากับชายหนุ่ม แต่นี่มันยังไม่ถึงขั้นนั้นไง เอมธิดารอไม่นานเสียงโทรศัพท์ของหญิงสาวก็ดังขึ้น พอรับรู้ว่าในตอนนี้ไบรอันมาถึงแล้วหญิงสาวจึงเดินออกไปขึ้นรถของชายหนุ่มที่หน้าบ้าน เธอเปิดประตูเข้าไปในรถหรูของชายหนุ่มก่อนจะเผยรอยยิ้มทักทายอีกฝ่าย “สวัสดีค่ะพี่ไบรอัน” “ครับ หิวรึยังทานข้าวเช้ารึยังครับ” “ยังเลยค่ะ พี่ไบรอันล่ะคะหิวรึยัง?” “เริ่มหิวแล้ว งั้นเดี๋ยวพี่พาน้องเอมไปทานข้าวร้านโปรดของพี่นะครับ” หญิงสาวพยักหน้าให้กับชายหนุ่มอย่างตามใจ เธอไม่ขัดอะไรอยู่แล้วเพราะไม่รู้ว่าจะไปไหนทำอะไรบ้างในวันนี้ คนไม่มีประสบการณ์ไม่รู้เลยว่าการเดทเป็นยังไง นึกแล้วก็รู้สึกขำตัวเอง ณ ร้านอาหารริมแม่น้ำเจ้าพระยา คนตัวสูงพาหญิงสาวมาทานข้าวที่ร้านโปรดของเขา ที่ครั้งหนึ่งครอบครัวเขาเคยชอบพาทานข้าวที่นี่ในวันพิเศษของคนในครอบครัว แต่หลังจากที่บิดาเขาตายจากไป ชายหนุ่มก็แทบไม่ได้มาทานเลย อีกอย่างเขาเองก็ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศเป็นหลัก กลับมาไทยในครั้งนี้ก็อยากมาทานที่ร้านนี้อีกครั้ง “บรรยากาศดีมากเลยค่ะ พี่ไบรอันมาบ่อยเหรอคะถึงบอกว่าเป็นร้านโปรดของพี่” “ครับ แต่ก็นานมาแล้ว เมื่อก่อนตอนเป็นเด็กพี่มาบ่อย” หญิงสาวฟังอย่างตั้งใจ ทุกครั้งเวลาที่ชายหนุ่มพูดเรื่องของตัวเอง เอมธิดาชอบฟังเสมอ มันเหมือนว่าเธอได้รู้จักผู้ชายคนนี้มากขึ้น ชายหนุ่มสั่งอาหารพร้อมเอ่ยถามหญิงสาวอย่างใส่ใจว่าอยากทานอะไร รับอะไรเพิ่มไหม ถึงแม้เป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่ก็ทำให้คนตัวเล็กรู้สึกประทับใจอยู่มาก ทั้งสองพูดคุยกันเรื่อยเปื่อยรออาหารมาเสิร์ฟ พอได้คุยกับอีกฝ่ายมากขึ้นมันก็ยิ่งทำให้คนตัวเล็กรู้สึกชอบในนิสัยของอีกฝ่าย ไบรอันเป็นผู้ชายอบอุ่นมากๆ เท่าที่เธอสัมผัส ทุกอย่างที่ชายหนุ่มทำให้มันอยู่ในใจของหญิงสาวทุกอย่าง จะเรียกว่าสังเกตการณ์ก็ไม่ผิด เป็นใครก็ก็คงทำเหมือนเธอ การที่จะคบหากับใครสักคนก็ต้องทำแบบนี้อยู่แล้ว แต่โดยรวมแล้วทุกอย่างในตัวของผู้ชายคนนี้ เธอถูกใจทุกอย่างเลย “ได้คุยกับพี่ไบรอันแบบนี้ รู้สึกดีมากๆ เลยค่ะ เอมรู้สึกไม่เกร็ง อยู่กับพี่แล้วสบายใจอย่างบอกไม่ถูก” “ดีใจที่น้องเอมรู้สึกอย่างนี้กับพี่นะครับ”ชายหนุ่มเอ่ยออกไปพร้อมจับจ้องใบหน้าหวานที่ยิ้มแย้มมาที่เขา ในเมื่อบรรยากาศก็ได้ ทุกอย่างก็ดูเป็นใจทุกอย่างแบบนี้ ชายหนุ่มจึงไม่คิดปล่อยโอกาสไป อัคคีเลื่อนมือไปจับมือเรียวสวยขึ้นหญิงสาวเอาไว้ สายตาที่เขาจ้องมองไปยังหญิงสาวไปเต็มไปด้วยความจริงจัง เอมธิดารับรู้มันได้ทันที พอเห็นแบบนี้แล้วหัวใจดวงน้อยๆ ก็สั่นไหวเร็วขึ้น เธอไม่ได้จะคาดหวังแต่ทุกอย่างที่ชายหนุ่มแสดงออกมามันทำให้เธอรู้สึกว่าเขาจะพูดอะไรบางอย่างออกมาอย่างไรอย่างงั้นไม่มีผิด และดูเหมือนความคิดของเธอจะไม่ผิด คำพูดของชายหนุ่มตรงหน้าทำให้หญิงสาวชะงักอึ้งไปทันที เธอไม่คิดว่าเขาจะจริงจังกับเธอมากขนาดนี้ “น้องเอมครับ เป็นแฟนกับพี่ได้ไหม มันอาจจะจะเร็วไป แต่สำหรับพี่มันช้าไปเสียด้วยซ้ำ พี่รู้สึกดีที่ได้เจอหน้าน้องเอมได้คุยกับน้องเอมทุกวันจนทำให้พี่แน่ใจในความรู้สึกของตัวเองว่าพี่รู้สึกยังไง เพราะงั้นพี่จึงไม่อยากรออะไรอีก น้องเอมล่ะครับคิดเหมือนกับพี่รึเปล่า” “จะยอมเป็นแฟนพี่ไหม?”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม