เมื่อถึงเวลาต้องเอาอาหารเย็นไปส่ง วดีเลยรีบไปก่อนที่ฟ้าจะมืด แต่ก็ไม่ทันอยู่ดี พอไปถึงแคมป์แสงพระอาทิตย์ก็หายไปแล้ว เธอกวาดตามองหาตาลุงนั่น แต่กลับไม่เห็นเขาเหมือนเคย
เลยเดินหน้าตึงหิ้วปิ่นโตไปวางไว้ที่เดิม
“ได้ข้าวเหนียวไหมน้องสาว” แม็กตะโกนถาม
วดีไม่ได้ตอบ เธอพยักหน้ารัวๆ รีบเดินกลับไปทางเดิม
“เอ...พี่อัคหายไปไหนนะ?”
เธอได้ยินคนคนนั้นเปรยเบาๆ วดีแอบมองหา เธอไม่ได้อยากเจอเขา แต่ก็อดสงสัยไม่ได้
“สงสัยตกน้ำตายไปแล้ว”
วดีเผลอแช่งคนแก่บ้ากาม เธอย่นจมูกให้คนที่ไม่ได้อยู่ตรงนี้
“เอาปิ่นโตวางไว้หน้าแคมป์นะ เดี๋ยวตอนเช้าฉันจะมาเก็บเอง”
เธอตะโกนบอก ฉวยจักรยานที่จอดไว้และรีบปั่นหนีไปทันที
วดีปั่นจักรยานฝ่าลมหนาวไปเพลินๆ แต่แล้วเธอก็ต้องรีบกำเบรคตัวโก่ง มีใครบางคนกระโจนออกมาขวางทาง
“อยากตายหรือไง ไม่เห็นเหรอว่าฉันถีบรถมานี่!”
วดีตวาดเสียงแหลม พยายามมองฝ่าความมืด
“ไม่ได้อยากตาย แต่กลัวไ
