เธอสูดปากครางเบาๆ แค่ขยับตัว ต่อมเสียวของเธอก็เริ่มทำงาน
ความซาบซ่านที่ได้รับจากน้องสามีมาหมาดๆ กระจายแผ่ไปทั่วร่าง แม้เวลานี้ชายผู้นั้นจะไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว
เธอถึงสวรรค์ถึง3ครั้ง ในเวลาไม่ถึง1ชั่วโมง
ลูกเล่นของขุนแพรวพราว เขาทำให้เธอลืมตัว และลืมความตั้งใจ
หญิงสาวถอนใจแรงๆ ควานมือหาเสื้อผ้ามาสวมลวกๆ เธออยากนอนอยู่ตรงนี้อีกสักพัก เพื่อซึมซับความซ่านสุข
แต่มันคงไม่เป็นการดี หากสามี หรือคนอื่นจะเดินเข้ามาเจอตนเองในสภาพนี้
พราวมองเงาตนเองผ่านกระจกในห้องน้ำ หลังจากพาตัวเองกลับมาที่ห้องได้ สภาพของเธอยับเยิน หัวหูยุ่ง ผมไม่เป็นทรง ริมฝีปากบวมเจ่อ ร่องรอยรักกระจายไปทั่วทั้งตัว รอยนิ้ว รอยจูบที่น้องสามีฝากไว้กระจายไปทั่วร่าง พราวกลับไม่รู้สึกสลด เธออิ่มเอิบเสียจนความรู้สึกผิดไร้ความหมาย
“พราว ผมหิวแล้ว ยังไม่ทำมื้อเย็นเหรอ?”
เสียงขจรดังอยู่ภายนอก
“ขอโทษค่ะ พราวเผลอหลับไปน่ะค่ะ ขอพราวอาบน
