ครื๊ด! ครื๊ด!
คาริสาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเห็นว่าเป็นเบอร์แปลก เธอแสดงสีหน้าครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนตัดสินใจกดรับสาย ระหว่างนั้นเธอก็เดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อและกำลังมุ่งหน้ากลับห้องพัก
“...” คาริสาไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา เนื่องจากต้องการให้ปลายสายเริ่มบทสนทนาก่อน
‘เธอเป็นยังไงบ้างเคส หายดีหรือยัง’
“แดน...”
‘ขอโทษนะที่เมื่อวานฉันกลับก่อน’ คาริสาอมยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
เมื่อวานตอนเย็นเธอลืมตาตื่นขึ้นมา จำได้ก่อนหน้านั้นเธออยู่ในห้องกับแดเนียล รู้สึกตัวอีกทีเขาก็ไม่อยู่แล้ว กลิ่นหอมโชยมาแตะจมูก คาริสาหันไปดูจึงเห็นว่าเป็นข้าวต้มร้อนๆ และยาแก้ปวดวางอยู่พร้อมกับกระดาษโน้ต
กินข้าวเสร็จแล้วอย่าลืมกินยานะ พักผ่อนเยอะๆ
ข้าวต้มยังร้อนอยู่ นั่นหมายความว่าเขาเพิ่งออกไปได้ไม่นาน
‘เคส ทำไมเงียบไป เธอฟังฉันอยู่หรือเปล่า’ เสียงปลายสายทำให้คาริสาหลุดออกมาจากห้วงความคิด
“ฉะ..ฉันไม่เป็นไรแล้ว” ถึงแม้จะ
