ฉันมาทำงานที่ร้านขายปุ๋ยของยายได้อาทิตย์กว่าแล้ว ตอนนี้ห้องทำงานที่ยายตั้งใจจะทำฉัน ก็เกือบจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว แต่ที่ผ่านมาฉันก็นั่งทำงานร้อนๆ ตลอด ไม่เห็นจะมีท่าทีว่าจะอาละวาดอะไร รู้สึกว่าตัวเองใช้ชีวิตได้ตามปกติด้วยซ้ำ ไม่ใช่แค่ยายและทุกคนหรอกที่กังวลเรื่องอากาศร้อน เพราะที่นี่ร้อนมากจริงๆ ฉันเองก็ยังแอบกลัวว่าตัวเองจะหงุดหงิดหรืออาละวาดเพราะความร้อนแบบนี้ แต่แปลกที่ฉันกลับรู้สึกสงบมากกว่าที่คิด
ฉันไม่ได้รู้สึกหงุดหงิดหรือมีอาการที่ทำให้ต้องกังวลอะไร แม้แต่ตอนที่อากาศร้อนอบอ้าว ฉันยังสามารถทำงานได้ตามปกติ รู้สึกว่าสุขภาพจิตของฉันดีขึ้นอย่างมาก แต่ฉันยังคงต้องกินยาอย่างต่อเนื่องและไปพบหมอตามนัดห้ามขาด แม้ว่าจะยังมีความกลัวอยู่บ้างว่ามันจะกลับมา แต่การได้ทำงานและช่วยยายในทุกๆ วัน มันทำให้ฉันมีเป้าหมายในการใช้ชีวิตอีกครั้ง
ทุกครั้งที่มองไปรอบๆ ร้าน แล้วเห็นคนทำงานกันอย่างขันแข็ง บ้างก็แวะ
