EP.5 960 บาท
มหาลัย
ณ.ตอนนี้ เด็กสาวได้เข้าเรียนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งเธอนั้นมีเพื่อนสนิทอยู่เพียง2คน มีชื่อว่า เมญ่า และ น้ำขิง ซึ่งทั้งสามคนนี้มีนิสัยที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
เมญ่า เธอมีนิสัยที่ค่อนข้างจะกล้าได้กล้าเสีย และปากจัด แถมยังกล้าที่จะปกป้องเพื่อน
น้ำขิง เธอมีนิสัยที่ เรียบร้อยและใส่แว้น และเป็นเด็กที่เรียนเก่ง มักจะ
ส่วน ปลายฟ้า เธอนั้นเป็นเด็กสาวที่ค่อนข้างจะดื้อและแก่นพอสมควร ทำให้เพื่อนทั้งสองคนของเธอนั้นถึงกับต้องปวดหัวกันเป็นว่าเล่น
“ปลายฟ้า เมญ่า ทำงานที่อาจารย์สั่งเสร็จหรือยัง คาบบ่ายมีส่งอาจารย์นะ” น้ำขิงเอ่ยถามเพื่อนทั้งสองคนเมื่อพวกเธอนั้นกำลังจะเริ่มเรียนวิชาที่สองของช่วงเช้า
“จริงด้วย~ ลืมได้ไงเนี่ย” ปลายฟ้าพูดออกมาพร้อมกับมองไปที่ใบหน้าของน้ำขิงและเมญ่า ก่อนจะเอ่ยถามเพื่อนทั้งสองของตัวเองขึ้นอีกครั้ง
“เมญ่าล่ะทำหรือยัง”
“ทำแล้วๆ ทำเมื่อเช้านี้เอง55555”
“พอกันเลย ปลายฟ้านี่เราไม่รู้จะบ่นแกร์ยังไงแล้วนะ! การบงการบ้านไม่ชอบจะทำ!”
“โถ่ คุณแม่น้ำขิง อย่าว่าลูกแบบนี้สิคะ~”
“น้ำขิงปวดหัวกับปลายฟ้ามากนะ!”
“คุณแม่แกร์ดุแล้วปลายฟ้า5555” เมญ่าพูดพรางส่งเสียงหัวเราะคริกครัก ทำให้น้ำขิงนั้นถึงกับต้องถอนหายใจและหันหน้าหนีทั้งสอง แต่ก็ไม่ลืมที่จะหยิบสมุดรายงานของตัวเองขึ้นมาวางให้กับปลายฟ้าได้ลอก
“ขอบคุณค่ะคุณแม่~”
เวลาล่วงเลยผ่านไปจนถึงช่วงเลิกเรียน วันนี้ห้องของเด็กสาวมีเรียนถึงแค่ช่วงบ่ายสองเท่านั้น และเมื่อหลังเลิกเรียนเด็กสาวนั้นก็จะพาเพื่อนๆของเธอไปที่ร้านกาแฟของหมอกพี่ชายของเธอ
กริ่ง~
เสียงกริ่งที่ประตูได้ดังขึ้นเมื่อถูกคนด้านนอกเปิดเข้ามาภายในร้าน ฉุดให้หมอกที่กำลังชงกาแฟให้ลูกค้าอยู่ต้องหันไปมองที่ต้นเสียง
“อ่าวตัวแสบ เลิกเรียนแล้วหรอ”
“ยังค่ะ โดดเรียนมา คริกคริก~”
“เดี๋ยวเถอะ! เดี๋ยวอดค่าขนม!”
“ล้อเล่นน้าาา~ วันนี้เพื่อนๆหนูอยากมาชิมชาไทยฝีมือพี่หมอกค่ะ”
“สวัสดีค่ะพี่หมอก” น้ำขิงและเมญ่าต่างพากันทำความเคารพพี่ชายของเพื่อนตัวเอง ก่อนจะพากันไปนั่งที่โต๊ะพร้อมกับสั่งน้ำและขนมหวาน
“ลูกค้าเยอะจัง เดี๋ยวหนูช่วยค่ะ”
“อืม งั้นช่วยไปล้างแก้วให้พี่หน่อย”
“ได้เลยค่าาา”
หลังจากที่เด็กสาวเดินหายเข้าไปหลังร้าน ไม่นานประตูร้านกาแฟก็ได้ถูกเปิดเข้ามาด้านในอีกครั้ง แต่ทว่าครั้งนี้หมอกนั้นไม่ได้หันไปมอง เพราะมัวแต่ยุ่งอยู่กับการทำกาแฟให้กับลูกค้าที่กำลังยืนรออยู่ และเค้าทำแค่เพียงส่งเสียงต้อนรับลูกค้าที่พึ่งเข้ามาเพียงเท่านั้น
“ร้าน หมอก&ฟ้ายินดีต้อนรับค้าบบ ไอฟิวฝากดูแลลูกค้าด้วย!”
“ครับลูกพี่!” หมอกไม่ได้หันไปมองเลยว่าใครคือคนที่เดินเข้ามาในร้าน ซึ่งคนที่เดินเข้ามาในร้านนั้นก็คือ คาเตอร์
ย้อนกลับไปที่โกดังหลังสนามแข่งรถ
หลังจากที่คูเปอร์น้องชายฝาแฝดของคาเตอร์ได้โผล่เข้ามา พวกเค้าก็เริ่มคุยกันถึงเรื่องส่งยาออกในวันพรุ่งนี้
“อย่าพลาดเชียวนะมึงไอ้เตอร์! พลาดทีลุงคินเอาพวกกูตายแน่ๆ”
“…” คาเตอร์ที่นั่งฟังอยู่ทำแค่เพียงสูบบุหรี่ต่อโดยไม่ได้พูดอะไรออกมา
“มันคงตอบมึงในใจแล้ว ว่าแผนต่อเลย” เตชิตพูดขึ้น เมื่อคาเตอร์นั้นไม่ได้ตอบอะไรกับมา และบอกให้คามินนั้นว่าแผลการส่งยาต่อ
“เส้นทางที่จะต้องเดินทางไป กูให้ลูกน้องกูจัดการหมดแล้ว เหลือแต่รถของมึงไอเตอร์ ที่ต้องทำหน้าที่ขนยาไป”
“ไอ้รอณจัดการหมดแล้ว” คาเตอร์ตอบเพื่อนๆของเค้าออกมาเพียงสั่นๆ ก่อนจะดับบุหรี่ที่สูบใกล้จะหมดแล้วลงพร้อมกับดันตัวเองลุกขึ้นยืนและกระชับเสื้อสูทของของตัวเองเพื่อความเรียบร้อยอีกครั้ง
“เอ้า จะรีบไปไหน พึ่งบ่ายสองเอง”
“กูต้องรายงาน?”
“เห้อ กูไม่น่ามาเป็นเพื่อนมึงเลย” คามินพูดพรางถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะยกแก้วไวน์ขึ้นมากระดกดื่มอีกครั้ง
“มึงกับกูขาดกัน”
“เอ้า! ง่ายขนาดนั้นเลยหรอ!”
“เจอกันพรุ่งนี้ไอเตอร์”
“อือ”
“เดี๋ยวไอ้เตอร์!” คูเปอร์เอ่ยเรียกพี่ชายของตัวเองขึ้นพร้อมกับจับมือของเค้าเอาใว้ก่อนจะพูดอะไรบางอย่างออกมา
“มี๊กับดี๊เริ่มสงสัยแล้วว่ะ”
“…”
“ให้คนเก็บกวาดหน่อย เผื่อดี๊บุกเข้ามาแบบไม่บอกกล่าวล่วงหน้า”
“อืม” คาเตอร์ตอบน้องชายของตัวเองไปเพียงสั่นๆก่อนจะเตรียมหันหลังเดินออกมา แต่ก็ถูกเรียกเอาใว้อีกครั้ง
“เดี๋ยวไอเตอร์!” ครั้งนี้เป็นคามินที่เรียกเค้าเอาใว้ ทำให้คาเตอร์ต้องหันกับมาพร้อมกับทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
“มึงกวนตีน ?”
“ป่าว กูจะถามว่ามึงไม่เอาพวงมาลัยไปหรอ”
“มึงจะเอาไปพ่อมึงก็ตามใจ!” คาเตอร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดก่อนจะรีบสาวเท้าเดินออกมาอย่างไม่สนใจว่าคามินจะตะโกนด่าเค้าหรือป่าว
“ลูกน้องรายงานมาแล้วครับนาย มันกลับมาที่บ้านวันนี้ครับเมื่อช่วยเช้า” ทันทีที่มาเฟียหนุ่มขึ้นรถมา มือขวาของเค้านั้นก็ทำหน้าที่รายงานคาบคืบหน้างานของตัวเองทันที
“คืนนี้กูจะไปอีก”
“แต่แขนนายยังไม่หายเลยนะครับ”
“…”
“ให้ผมไปทำแทนก็ได้นะครับนาย”
“ทำตามที่กูสั่ง” เมื่อรอณขัดใจนายของตัวเองไม่ได้ จึงทำได้แค่เพียงพยักหน้าและออกรถทันที
ในขณะที่มาเฟียหนุ่มกำลังเดินทางกันคอนโดของตัวเองอยู่นั้น เป็นช่วงที่รถค่อนข้างจะติด และตอนนี้รถของเค้านั้นก็ได้มาติดอยู่แถวๆหน้าร้านกาแฟของหมอก ทำให้เค้านั้นสังเกตเห็นเด็กสาวในร้านและคู่อริของเค้าด้วย เค้านั้นจึงมองไปที่ชื่อร้านอีกครั้งก่อนจะทำให้เค้านั้นมั่นใจว่า ที่นี่คือร้านการแฟของหมอกคู่อริเค้านั่นเอง
“จอดข้างร้านกาแฟนั่น!”
“ครับนาย จะดื่มกาแฟหรอครับ”
“…”
“เดี๋ยวผมลงไปซื้อให้ครับ นายจะเอาอะไร”
“กูไปเอง” ทันทีที่มาเฟียหนุ่มพูดจบคั้นก็เปิดประตูและลงมาจากรถทันที ก่อนจะรีบสาวเท้าเรียวยาวของตัวเองเดินเข้ามาที่ร้าน ทำให้รอณที่เห็นเช่นนั้นต้องรีบลงจากรถและวิ่งตามเข้ามา เมื่อเข้ามาในร้าน ก็ทำให้เห็นได้ชัดเลยว่า ที่นี่คือร้านกาแฟนของหมอกจริงๆ
“ร้าน หมอก&ฟ้า ยินดีต้องรับค้าบ ไอฟิวดูแลลูกค้าด้วย!”
“ครับลูกพี่!” ฟิวพนักงานอีกคนรีบทำหน้าที่เดินมาหามาเฟียหนุ่มทันทีที่เค้านั้นได้รับมอบหมาย แต่ทว่ามาเฟียหนุ่มนั้นกับเดินหนีพยักงานของหมอกและเดินไปที่โต๊ะอีกฝั่งแทน ซื้อเป็นโต๊ะที่อยู่ด้านหน้าของหมอกพอดี
“คุณลูกค้ารับอะไรดีครับลูกค้า”
“ขอเมนู!” คาเตอร์พูดพรางมองไปที่หมอกด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตร ซึ่งเสียงของคาเตอร์นั้นทำให้หมอกนั้นต้องรีบเงยหน้าขึ้นมามองเจ้าของเสียง เลยทำให้หมอกนั้นเห็นว่า ลูกค้าที่เข้ามาเมื่อสักครู่นี้ คือคู่อริของเค้า
“มาแล้ววว ล้างเรียบร้อยค่ะ!” ในขณะเดียวกันเด็กสาวที่พึ่งล้างแก้วชงกาแฟเสร็จก็ได้เดินออกมาพร้อมกับเสียงเจื้อยแจ้วของเธอ และแก้วอีกจำนวน 5-6 ใบ ซึ่งเธอนั้นนำมาวางใว้ชั้นข้างๆหมอก พร้อมกับหันไปมองพี่ชายของตัวเอง
“มองอะไรคะพี่หมอก!” เด็กสาวเอ่ยถามพี่ชายของตัวเองเมื่อเธอนั้นเห็นว่าหมอกเอาแต่มองไปที่ด้านหน้าโดยที่ไม่ชงกาแฟในมือให้เสร็จก่อน จนทำให้เธอนั้นต้องหันไปมองตาม และพบว่าคนที่พี่ชายของตัวเองกำลังจ้องมองอยู่นั้นคือชายคนที่เธอนั้นขอร้องให้เค้าช่วยซื้อพวงมาลัยเมื่อเช้า ทำให้เธอนั้นต้องเอ่ยเรียกเค้าออกมา
“คุณลุงง!”
ฟึบ!!
เมื่อหมอกได้ยินเสียงของน้องสาวสุดที่รักของตัวเองเรียกคู่อริของเค้าราวกับว่าทั้งสองนั้นรู้จักกัน ทำให้เค้านั้นต้องรีบหันไปมองที่ใบหน้าของน้องสาวตัวเองด้วยความตกใจทันที..
“ระ..”
“อย่าพึ่งพูดค่ะพี่หมอก หนูต้องค*****นคุณลุงเค้าก่อน ยืมในเก๊ะก่อนนะคะ!” หมอกยังไม่ทันจะพูดอะไร เด็กสาวก็รีบชิงเปิดปากพูดออกมาก่อนพร้อมกับหยิบเงินในเก๊ะออกมา จำนวน 960 บาท พร้อมกับวิ่งไปหาคาเตอร์ทันที
ศึกชิงนาง พี่ชาย & สามีในอนาคต???
ฝากคอมเม้น + ใจคนละดวงให้ไรท์หน่อยนะค้าบ ❤️
#รีไรท์เมื่อ 3/9/65