การที่บ้านหานเปิดร้านขายของแห้งและของดองถูกพูดคุยกันภายในหมู่บ้าน ในเวลานี้การค้าขายยังไม่ได้เปิดกว้างมากนัก หลายคนต่างดูถูกในอาชีพนี้ และแน่นอนว่าบ้านใหญ่หานต่างรู้สึกอับอายมาก แม้อยากจะไปถามแต่ก็ไม่กล้า
ร้านที่กัวเหม่ยอิงเปิดมีชื่อว่า ‘หานอี’ มันเป็นร้านแรกที่กัวเหม่ยอิงได้ลงมือทำ เธอจึงใช้นามสกุลของบ้านสามีในการตั้งนั่นก็คือคำว่า หาน ส่วน อี นั้นแปลว่า หนึ่ง และแน่นอนว่าหานอีจะไม่ใช่ร้านเดียวของพวกเธอแน่ ๆ
สำหรับคนในตลาดมืดเมื่อมีป้ายบอกว่าจะขายไหของดอง และของแห้ง พวกเขาย่อมรู้จักเพราะมีแต่คนแย่งกันซื้อ แต่วันนี้พอมีหน้าร้านจึงแห่กันมาซื้อ
วันแรกที่เปิดร้านกัวเหม่ยอิงลดราคาลงไหละ 1 หยวน ถือเป็นการเพิ่มการค้าขายไปในตัว แต่มันก็ทำให้เธอขายไปได้ถึง 30 ไห
วันที่สองพอคนรู้ว่าเปิดร้านแล้ว ต่างก็มาซื้อเพิ่ม และยิ่งมีของอร่อย ๆ ที่ไม่เคยซื้อทัน มันยิ่งทำให้หลายคนต่างมาซื้อ และวันนั้นก็ขา
