เขาทำอย่างที่ประกาศใส่หน้าของหล่อนเอาไว้จริงๆ เพราะหลังจากจบคำพูดหยาบระคายหูนั้น ริมฝีปากร้อนผ่าวก็กดขยี้ลงมาบนกลีบปากของหล่อนอย่างรุนแรงทันที ไม่มีความปรานีในสัมผัสนี้เลย มันป่าเถื่อน โหดเหี้ยม ราวกับต้องการประกาศศักดาว่าเขาคือผู้คุมเกม คือผู้ชนะ และหล่อนก็เป็นเพียงแค่ทาสสนองอารมณ์ใคร่เท่านั้น
เจ็บจนหัวใจแทบขาด แต่ก็ไม่มีทางหลีกหนีชะตาชีวิตโหดร้ายนี้ได้ ร่างกายถูกรัดแน่นอยู่ในอ้อมแขนกำยำ เขากดคลึงจูบเคลียเคล้าอย่างเอาแต่ใจ ไม่ใส่ใจกับอาการแข็งขืนของหล่อนเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ถึงมันจะเหี้ยมเกรียมแค่ไหน ชั่วขณะเดียวแค่นั้นทุกอย่างที่หล่อนรู้สึกว่ามันทรมาน ก็หายไปในพริบตา เหลือไว้แต่ความรู้สึกซาบซ่านแปลกประหลาด มันแล่นจากฝ่าเท้าขึ้นมาถึงเส้นผม และมันก็ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนยางอายบนหน้าของหล่อนสลายไปสิ้น เมื่อมาร์คอสกดจูบหนักหน่วงขึ้นอีก
“อ๊ะ...”
เผลอตัวร้องออกมาเมื่อถูกคนตัวโตบีบปลาย
