“ว่ายังไงนิ จะบอกธีร์ได้ไหมว่าเป็นอะไร ใครทำให้ใบหน้าสวย ๆ เป็นแบบนี้” ธีร์ยังคงถาม นี่รอบที่ห้าได้มั้งที่เขาพยายามถามถึงสาเหตุที่ใบหน้าของฉันเกิดรอย คือฉันกลับมาที่คอนโด ยังไม่ทันได้เข้าห้องก็เจอธีร์แล้ว ก็เพื่อนไงจะไม่คุยก็ไม่ได้จึงชวนขึ้นห้องมาด้วยกันทั้งที่ไม่พร้อมคุย
“แม่อะ” ตอนแรกก็ว่าจะไม่พูด แต่ธีร์ดูเป็นห่วงฉันมาก
“แม่? แม่ของนิอะเหรอ”
“อืม แวะเข้าไปหาแม่มา เกิดเรื่องนิดหน่อย ขอไม่ลงรายละเอียดต่าง ๆ แล้วกัน” ฉันเอนหลังพิงโซฟา ปวดหัว ปวดหัวหนักมาก ทั้งนอนน้อยทั้งคิดมาก
“เกิดเรื่องหลายอย่างเลย นิโอเคไหม”
“เฟิงมีอะไรกับมัทนา” ฉันพูดขึ้นเพราะมันจุกอยู่ในใจ ฉันไม่ได้อะไรกับคำว่าเพื่อนของมัทนานักเพราะว่าเธอไม่ได้มีความจริงใจอะไรขนาดนั้น
“รู้สึกกับมันแล้วเหรอ” ธีร์นำผ้าเย็นมาวางที่หน้าผากฉัน
“มั้ง” ธีร์น่าจะมองออก “นิแพ้แล้ว”
“นิ” ธีร์นั่งลงที่พื้นพรม ยกมือขึ้นมาลูบหัวฉัน “ไม่มี
