ปฏิบัติการปั๊มลูกของฉันกับเฟิงเริ่มขึ้นอีกครั้งอย่างจริงจัง เพราะไม่อยากให้ฉันถูกแม่เขากดดันมากนักเขาจึงพยายามไม่พูดอวยฉันต่อหน้าแม่เขา แต่ก็นะคนที่ไม่ชอบต่อให้อยู่เฉย ๆ ก็ไม่ชอบอยู่ดี ยิ่งฉันไม่นอบน้อมก็เหมือนไม่รู้จักกาละเทศะ พ่อแม่ไม่สั่งสอน แต่ถ้าฉันเข้าหาก็จะหาว่าฉันเสแสร้ง สรุปง่าย ๆ ไม่อยากได้ฉันเป็นสะใภ้ไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็ไม่ชอบฉัน
“ก็ทำตามที่หมอแนะนำแล้ว หรือว่าเราทำอะไรผิดพลาดตรงไหนหรือเปล่าเธอ” หลังจากที่เราพยายามกันมาครึ่งปี ฉันก็ยังไม่ท้อง เฟิงก็เริ่มตั้งคำถาม
“…” ซึ่งฉันเองก็ไม่รู้ว่าควรจะตอบว่าอะไรเนื่องจากหมอก็แนะนำมาทุกทาง เราก็บำรุงทุกอย่าง แต่ก็ยังไม่มีลูก
ครึ่งปีหลังมานี้แม่ของเฟิงหวงจับจ้องฉันหนักมาก คอยตั้งคำถามเรื่องทายาทอยู่ตลอด เอาจริงฉันเครียดนะ เครียดมาก การคลายความเครียดที่ดีก็คือไปลงกับงาน โหมงานให้หนักขึ้นเพื่อที่จะได้เลิกคิดเรื่องมีลูกไปชั่วครั้งชั่วคราว
