So hot ร้ายให้ได้รัก5 จะร้ายจนกว่าจะรัก
1232 คำ
ฉันขับรถมาบ้านพักส่วนตัวที่พวกเรา 5 คนชอบมาพักผ่อนหย่อนใจกัน ตัวบ้านอยู่ในป่าลึกท่ามกลางธรรมชาติ เดินไปด้านหลังไม่ถึง 30 เมตรมีน้ำตกไหลผ่าน บ้านหลังนี้เป็นของครอบครัวกลัฟ เราทุกคนมีกุญแจบ้านเพราะกลัฟให้ ใครจะมาเมื่อไหร่ก็ได้
“คุณซานิ”
“สวัสดีค่ะ ฉันจะมาพักที่นี่สักระยะนะ”
“ทราบค่ะ เดี๋ยวฉันเตรียมข้าวของเครื่องใช้ไว้ให้นะคะ”
“ขอบคุณ” ฉันเดินเลี่ยงมาทางด้านหลังบ้านเพื่อไปที่น้ำตก เมื่อครู่นี้คือคนดูแลที่นี่ระหว่างที่ไม่มีคนอยู่ เมื่อมีใครคนใดคนหนึ่งมาพักคนดูแลจะจัดเตรียมข้าวของให้ครบถ้วน แล้วกลับไปพักที่บ้านอีกหลังซึ่งอยู่ต้นทางเข้า
เดินมาถึงน้ำตกที่อยู่ด้านหลังฉันก็กดโทรหาคนใกล้ชิดพี่สาวทั้งสอง “ซินดี้กับซินเทียร์โดนอะไรบ้าง”
(ต้องควักเงินส่วนตัวจ่ายค่าเสียหายทั้งหมดครับ)
“แค่นั้น?”
(กักบริเวณ 1 เดือนครับ) กักบริเวณของพ่อมันน่ากลัวเลยล่ะ
“แล้วทำไมพ่อไม่ลงโทษฉัน”
(การแต่งงานครับ)
“หึ นั่นสินะฉันยังมีประโยชน์ แล้วค่าเสียหายทั้งหมดเท่าไหร่ คำนวณมาให้หน่อยฉันจะหาร”
(คุณทั้งสองบอกว่าจะรับผิดชอบค่าเสียหายทั้งหมดเองครับ)
“ถ้างั้นบอกซินดี้กับซินเทียร์ว่าไม่ต้องจ่าย ค่าเสียหายเดี๋ยวฉันจัดการเอง”
(แต่ว่า...)
“ฉันรู้ตัวคนทำแล้ว ฉันจัดการเอง”
(ครับ)
ในเมื่ออยากขโมยของจนเกิดเรื่อง เขาก็ต้องเป็นคนจ่าย ฉันคงมีเวลาพักหายใจอีกไม่ถึงสามชั่วโมง ทิ้งตัวลงนอนกับแคร่ไม้ที่ถูกสร้างไว้ให้นั่งนอนมองบรรยากาศน้ำไหลผ่านทาง
ครืด ครืด…
เผลอหลับไปได้สักพักเสียงโทรศัพท์ก็ร้องเรียกให้ตื่น
“ว่ายังไงกลัฟ”
(อยู่ที่บ้านใช่ไหม)
“อืม”
(นิน่าจะเบาสมองสองสามวันอะ ไอ้เฟิงมันขยับตัวไม่ได้)
“ดี”
(มันไม่ได้บอกแม่มันนะ)
“น่าจะบอก นิจะได้ไม่ต้องแต่ง” แม่เฟิงหวงไม่ชอบฉัน ไม่ชอบแบบมาก ๆ เลยล่ะ ฉันก็ไม่ชอบแม่เขาเหมือนกัน
(มันกลัวนิโดนดุจะตายไป)
“หึ”
(แล้วไม่ถามหรือไงว่ามันเป็นยังไงบ้าง)
“ไม่อยากรู้”
(เออ ๆ สูดอากาศเข้าปอดเยอะ ๆ เผื่อมันจะฝืนดันทุรังไปหา คนบ้าแบบมันชอบทำอะไรที่คนอื่นไม่ทำกัน)
“อืม ขอบใจนะ” หลังจากที่กดวางสายเรียบร้อยก็เรียกรอยยิ้มได้อย่างดีเพราะเป็นช่วงเวลาที่ฉันได้หายใจโล่ง รู้สึกปลอดโปร่งเมื่อรู้ว่าตัวดูดอากาศบริสุทธิ์มาไม่ได้
“ทำไมใจดำกับผัวแบบนี้วะ กูไม่เข้าใจเลย ถามถึงอาการกูสักคำก็ไม่มี” เฟิงหวงตัดพ้อหลังจากที่ได้ยินคำตอบของซานิที่ไม่ได้อยากรู้เรื่องอาการของเขา เขาได้ยินชัดเจนเพราะกลัฟเปิดสปีกเกอร์โฟน
“ก็มึงไปบีบบังคับนิมันทำไม ยังไงนิก็ต้องแต่งกับมึงอยู่แล้ว นิเป็นของมึง มึงจะรีบร้อนเพื่อ? ได้เรื่องเลยเป็นไง” ทีมตำหนิเพื่อนสนิท เออทางนั้นก็เพื่อน ทางนี้ก็เพื่อน ก็ไม่รู้จะเอาใจใครแล้ว พวกจุดเดือดต่ำทั้งคู่ ไม่น่ามาเป็นผัวเมียกันได้
“กูหมั่นไส้ ชอบเมินกูอยู่บ่อย ๆ”
“แต่มันไม่ได้ซวยแค่นิคนเดียวไงวะ มึงควรแคร์คนในครอบครัวนิบ้าง” ธีร์เอ่ยบ้าง แม้จะพูดเข้าหูซ้ายทะลุออกหูขวาก็เถอะ ถ้าไม่พูดเลยเฟิงหวงจะทำหนักกว่านี้
“กูไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น”
“นิน่าจะชนให้แรงกว่านี้” กลัฟพูด
“นิชนเต็มข้อเว้ย ต้องบอกว่าเราไม่น่าดึงมันออก” ธีร์ทักท้วง
“ขนาดไม่ดึงออกขามันยังเดี้ยง สะโพกหลุดขยับตัวไม่ได้ นิแม่งเอาจริง” ทีมเอ่ยปะปนเสียงขำ ไม่ใช่สถานการณ์น่าขำแต่ก็อดขำที่เพื่อนสาวฟิวส์ขาดไม่ได้
ธีร์จึงพูดอีกว่า “มึงอย่าไปยั่วโมโหนิมันมากนัก เวลามันบ้ามันทำอะไรไม่คิด”
“ไม่รักกูสักนิด” เฟิงหวงก้มหน้าตัดพ้อ
“ไอ้เฟิง ไอ้คุณเฟิงใครมันจะรักคนที่ร้ายด้วยมาทั้งชีวิต” กลัฟพูดอย่างเหลืออด ใครมันจะบ้ารักคนที่ร้ายกับตัวเอง
“กูดีแล้วก็ไม่รัก แล้วกูจะดีให้โง่เพื่ออะไร” เฟิงหวงเคยทำดีทุกอย่าง เอาใจทุกสิ่ง ซึ่งซานิบอกว่าไม่ได้รักเขา ขอให้เราเป็นเพื่อนกัน แล้วแบบนั้นใครมันจะยอม
ไม่ได้อยากเป็นเพื่อนโว้ย ดีด้วยไม่ชอบก็ร้ายแม่งเลย
“คุณชายเฟิงครับ คือคุณต้องเข้าใจก่อนว่าคนไม่รัก ทำดีให้ตายก็ไม่รัก ยิ่งร้ายใส่ยิ่งไม่รักครับมึง”
“กูจะร้ายจนกว่าจะรักกู”
“วันที่นิรักมึงคงเป็นวันที่ 30 กุมภาพันธ์ อะไอ้คุณชายเฟิงหวง”
“พวกมึงอย่ามาดูถูกความพยายามของกู” เขายังเชื่อมั่นในความพยายามของเขา เขาต้องได้ทั้งตัวและหัวใจ ซานิจะต้องรักเขาสิ
“ไอ้บ้า” เพื่อนทั้งสามทำได้เพียงส่ายหัวให้กับความบ้าของเฟิงหวง เฟิงหวงไม่ใช่คนเลวร้าย เขาเป็นแค่ผู้ชายที่รักผู้หญิงคนหนึ่งมาก ๆ มากซะจนยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ซานิสนใจแค่เขาคนเดียว วิธีก็บิดเบี้ยวไปตามอุปนิสัยและอารมณ์ ไม่มีใครสั่งใครสอนเขาได้เช่นกัน
ครืด ครืด
“แม่มึงโทรมาเฟิง” ธีร์ยื่นสมาร์ตโฟนให้เฟิงหวง
“แม่กูรู้ได้ไงวะ”
“ก็นี่โรงพยาบาลที่บ้านมึงรักษาประจำ จะไม่รู้ได้ไง”
“แม่ง” สบถหยาบแล้วกดรับสาย “ครับ”
(ทำไมถึงขาหักเกิดอะไรขึ้นไหนเล่ามาซิ) นางเอื้องดาวถามอย่างร้อนรน
“อุบัติเหตุนิดหน่อยครับ”
(อุบัติเหตุแล้วยังไง ไม่มีความชัดเจน แล้วคู่หมั้นลูกไปไหน ไม่ใช่ว่าเป็นคนทำนะ)
“นิจะทำแบบนั้นทำไมแม่”
(เพราะเฟิงต้องแต่งงานเร็วขึ้นไง คิดว่าแม่ไม่รู้ว่าเหรอว่าแม่นั่นไม่อยากแต่งกับลูก เฟิงคิดว่าแม่ไม่รู้อะไรเลยหรือไง)
“นิไม่ได้ทำอะไรเฟิงครับ นิรักเฟิงจะตาย” รักจนอยากให้เขาตาย
(เข้าข้างมันเข้าไป วันไหนมันได้ชักมีดมาแทง)
“แม่ครับซานิเป็นคนดี” ร้ายแค่บางเวลาครับแม่
(แม่ไม่สนว่าจะดีหรือไม่ดี แต่ที่ผ่านมามันทำลูกแม่เจ็บมาตั้งเท่าไหร่แล้ว แม่ไม่ชอบ ลูกจะเปลี่ยนเป็นซินดี้หรือซินเทียร์ยังดีซะกว่า)
“เฟิงได้นิแล้ว เฟิงไม่คิดจะเปลี่ยนใจ”
(แล้วยังไง จะถือสาอะไรกันในเมื่อลูกยังไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น)
“แม่ มีผู้หญิงคนอื่นก็จริงครับ แต่ไม่ใช่พี่น้องของซานิไงครับ”
(เฮอะ หลงมันเข้าไป มันมีอะไรดีนัก โง่!)
“เฟิงรักนิ” ต่อให้คนทั้งโลกไม่รักซานิ แต่เขาจะรักเธอ รักเธอแค่คนเดียว เธอก็ต้องรักเขาคนเดียวเหมือนกัน
- ผู้เขียน
