หลายวันต่อมา “ยังหาคนของไอ้ฌอนไม่เจออีกเหรอ?” “ยังเลยครับ คนที่ฌอนส่งเข้ามาคงจะมีฝีมือพอตัว เพราะปกติเวลาเราตามหาหนอนบ่อนไส้ พวกเราจะใช้เวลาไม่เกินสามวัน แต่ครั้งนี้…มันยากมากครับ” พายุพูด ทุกคนพยายามตามหาหนอนบ่อนไส้ที่ฌอนส่งเข้ามาแฝงตัวในแก๊ง แต่ครั้งนี้เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร ไม่มีร่องรอยให้ตามสืบ ถือว่าคนของฌอนที่แฝงตัวเข้ามาสืบฉลาดมาก “ยากแค่ไหนก็ต้องลากคอมันมาให้กู กูต้องได้ตัวมัน” เขารู้สึกหงุดหงิดไม่น้อย ผ่านมาแล้วหลายวันยังตามหาคนที่ฌอนมันส่งเข้ามาแฝงตัวในแก๊งไม่ได้ “เมื่อคืนคนของเราบอกว่าที่ห้องเก็บสินค้ามีสัญญาณของผู้บุกรุกแจ้งเตือน คิดว่าคนของฌอนคงตั้งใจเข้าไปเก็บข้อมูล หรือไม่ก็ทำให้สินค้าเสียหาย” ลีคัสมองพายุหลังจากพูดจบ แต่ไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับไป มือหนาเอื้อมไปหยิบบุหรี่มาคาบไว้ในปากแล้วใช้ไฟแช็คลนปลายกระบอก หวังให้บุหรี่ช่วยบรรเทาความเครียดให้ลดน้อยลง หลายวันที่ผ่านมาเค