@19:40 น.
เธอเดินตามกลิ่นเหม็นไหม้ของบางอย่างที่ลอยมาจากมุมหนึ่งของเพนท์เฮาส์ เมื่อรู้ว่ากลิ่นเหม็นไหม้คือบุหรี่ที่ลีคัสกำลังยืนสูบอยู่ตรงระเบียงที่มีราวกระจกกั้นก็ลอบถอนหายใจออกมาด้วยความเอือมระอา สองเท้าเล็กเดินเข้าไปหาเขาแล้วแย่งบุหรี่ในมือลีคัสมาทำการดับทิ้ง
“ป่วยอยู่ไม่ควรสูบบุหรี่นะคะ”
“บางเรื่องเธอก็ไม่ควรจะเข้ามายุ่งนะ” ลีคัสตอบกลับด้วยท่าทางไม่พอใจ ถึงอย่างนั้นเฌอปรางค์ก็ไม่สนใจอยู่ดี
“คุณควรจะนอนพักมากกว่าออกมายืนสูบบุหรี่”
“มันไม่ใช่เรื่องของเธอ”
“วันนึงสูบบุหรี่ครั้งละหลายรอบแบบนี้ มะเร็งปอดไม่ถามหาแล้วเหรอคะ”
“ไม่อยากให้ดูดบุหรี่ ก็เอาอย่างอื่นมาให้ดูดแทน”
คำพูดกำกวมของลีคัสทำหัวใจดวงน้อยเริ่มสั่นคลอน เธอรู้ว่าประโยคนั้นของเขาสื่อถึงเรื่องอะไร คงหนีไม่พ้นเรื่องใต้สะดืออย่างแน่นอน
“มองแบบนี้รู้เหรอว่าหมายถึงอะไร?”
“คุณอยากสูบบุหรี่ต่อก็เรื่องของคุณเถอะ ฉันไม่ยุ่งด้ว
