สองสัปดาห์ต่อมากับการเดินทางออกนอกประเทศครั้งแรกของแพรนภัส มือของเธอชื้นเหงื่อนับตั้งแต่เดินตามนางแบบสาวเข้ามายังสนามบิน เธอตื่นเต้นยิ่งกว่าตอนขึ้นเครื่องจากเชียงใหม่มากรุงเทพฯ ซะอีก อดหวั่นๆ และพานให้นึกถึงข่าวต่างๆ เกี่ยวกับเครื่องบินตก
“เป็นอะไรหรือเปล่าแพร” แอลล่าหันไปถามผู้จัดการสาวที่หน้าตาซีดเผือด
“แพรกลัวค่ะพี่แอลล่า แบบว่ามันหวิวๆ เหมือนจะอาเจียนด้วยนะคะ” คนตื่นเต้นบอกเสียงหวาดๆ เธออ่านข่าวหรือดูข่าวเครื่องบินตกทีไรก็เห็นว่าตายกันเกือบหมด แล้วเธอจะโชคร้ายไหม กับการได้นั่งเครื่องบินเหินฟ้าไปยังเกาะชื่อประหลาด
“เอาน่า แรกๆ ก็ตื่นเต้นแบบนี้แหละ เดี๋ยวก็ชิน พี่จะพาบินบ่อยๆ” แอลล่าเย้าให้คนขี้กลัวได้ยิ้มแต่แพรนภัสก็ยิ้มให้แบบฝืนๆ เท่านั้น นางแบบสาวส่ายศีรษะไปมาเบาๆ ก่อนฉุดมือของแพรนภัสให้เดินตามเมื่อได้เวลาออกเดินทาง โดยมีสายตาคมกริบของผู้ชายร่างใหญ่ยักษ์เฝ้ามองด้วยความสนใจพร้อมกับ
