7
309 คำ
ในที่สุดพิธีงานศพ ของพ่อก็จบสิ้นทุกอย่างกลับเข้าสู่ภาวะปกติ เว้นแต่คิมโมราน ตอนนี้ เธอกำลังจะจัดการเกี่ยวกับลูกน้องจำนวนมาก โดยการแจกจ่ายเงินเดือน และให้เงินไปตั้งหลัก เพราะเธอคงไม่มีปัญญาที่จะเลี้ยงดูครอบครัวใหญ่ขนาดนี้ ยิ่งตอนนี้ ที่บริษัทก็ไม่ใช่เป็นของพ่อเธออีกต่อไป เพราะคนใหม่ก็คือ พัคแฮวอน
เขากำลังขนย้ายเข้าของ ของเขาเข้ามาเช่นกัน
"คุณหนู ให้ป้าอยู่ดูแลคุณหนูได้มั้ยคะ "
"ไม่เป็นไรค่ะป้า ป้าเหนื่อยเพราะครอบครัวของเรามาเยอะแล้วค่ะ " เธอพูดไป พร้อมกับเข้าสวมกอดเธอ ทั้งคู่ร้องไห้ ให้กัน
"อย่าร้องนะคะ อย่าร้องนะคะ"
"ค่ะ ต้อไปนี้ เธอจะไม่ร้อง แล้วค่ะ"
หลังจากที่ป้าแม่บ้านได้ออกจากบ้านหลังนี้ไปแล้ว เหลือแต่เธอ ที่ขนของเอาของที่สำคัญไป ในระหว่างที่จัดของ เธอไม่ได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาในตัวบ้าน ซึ่งเป็นเขานั่นเอง พัคแฮวอน พัคแฮวอน เดินเข้ามาในบ้าน ดูเหมือนว่าทุกคนได้ย้ายออกกันไปแล้ว เหลือแต่เธอสินะ เพราะเห็นว่ามีรถจอดอยู่ เขาเดินขึ้นไปชั้นสอง ซึ่งเป็นห้องของเธอและตอนนี้ก็ได้ยินเสียง เล็กๆน้อยๆ ที่ออกมาจากห้อง
"คิมโมราน คุณกำลังทำอะไร"
"ฉันกำลังเก็บของค่ะ"
"เก็บของ"
"คุณจะไปไหน"
"ที่นี่ไม่ใช่บ้านของฉัน "
"คิมโมราน ถึงผมจะเป็นเจ้าของคนใหม่ แต่ผมก็ไม่ใช่คนใจดำขนาดนั้น ที่จะปล่อยให้คุณไปลำบากข้้างนอกหรอกนะ "
"ฉันก็เหมือนกันค่ะ ฉันยอมลำบากข้างนอกดีกว่ามาอยู่ร่วมชายคากับคนที่ฆ่าพ่อของตัวเอง"
- ผู้เขียน
