"มึงถามหาเมียกูทำไมไอ้คราม" ขุนพลแปลกใจที่เพื่อนของเขาถามหาน้ำมนต์แต่ไม่ไดพูดอะไรต่อ แถมยังเมินเขาหันไปมองกลุ่มคนที่นั่งดื่มกันอย่างสนุกสนาน "กูนึกออกแล้วว่าใคร" วาโยอุทานขึ้นเสียงดังจนทำให้บอลสงสัย "ใครว่ะ เฮีย" ทำหน้างุนงงก่อนจะได้คำตอบ "ก็เมียเจ้านายมึงไง" "เชี้ย สวยขนาดนี้เลยหรอว่ะ!!เฮีย" ลูกน้องทุกคนที่อยู่แถวนั้น หือฮา!! กันเสียงดัง จะมีก็แค่ขุนพลที่นิ่งเงียบมองไปยังโต๊ะของกลุ่มน้ำมนต์และตอนนี้ทุกคนทราบดีว่าความนิ่งที่อยู่ใต้หน้ากากของขุนพล กำลังร้อนระอุขนาดไหนและภาพตรงหน้มีผู้ชายแวะเวียนมาชนแก้วกับน้ำมนต์ไม่ขาดสาย "ไอ้บอลดูงานต่อด้วย กูจะกลับ" สั่งงานลูกน้องเรียบร้อย ขุนพลก็รีบเดินไปยังกลุ่มของน้ำมนต์ทันที "เฮียขุน หวัดดีคับ" ไอ้เสือยกมือไหว้ขุนพลทันทีที่เขาถึงโต๊ะ "ไง สนุกมั้ย" น้ำเสียงที่พูดขึ้นทำให้น้ำมนต์ตัวแข็งทื่อว่าเป็นเสียงของใครโดยที่ไม่ต้องหันไปมอง ไม่มีเสียงตอบรับ