เชียงใหม่... ไร่ไคเลอร์
มารียาลืมตาขึ้นพร้อมกับค่อยๆ ปรับแสงที่สาดส่องเข้ามาในห้องอย่างช้าๆ ก่อนจะมองหาคนหื่นที่ปลุกเร้าอารมณ์เธอหลายต่อหลายครั้ง อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และเธอก็ตอบสนองเขาอย่างหน้าไม่อาย
“ที่รัก...คุณตื่นแล้วเหรอ” อีเดนถามพลางก้มลงหอมแก้มนวลเบาๆ ขณะที่บางอย่างในกายเริ่มตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง
“กะ...กี่โมงแล้วคะ” มารียาขยับตัวหนีอย่างรู้สึกเขินอายกับสายตาที่จ้องมองมาราวกับจะกลืนกินเธอเสียให้ได้
“สิบโมงครึ่งครับ ผมทำกับข้าวเสร็จแล้ว ลงไปทานข้าวด้วยกันนะ” อีเดนเอ่ยชวน
“เอ่อ...ขอเวลาสิบนาทีได้ไหมคะ”
“ได้สิ เดี๋ยวผมลงไปเตรียมโต๊ะรอ” อีเดนบอกก่อนจะเดินออกไปด้านล่างอย่างว่าง่าย
มารียาหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาสวม ก่อนจะตรงดิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายรอนาน
สิบห้านาทีต่อมา...
“ว้าว! คุณเซอร์ไพรส์ฉันตลอดเลยนะคะ” มารียายิ้มกว้างจนแก้มแทบปริ เมื่อเห็นขน
